Μετά απο συνοπτικές διαδικασίες λοιπόν, αποφασίστηκε να γράψω εγώ για τα υπόλοιπα δύο συγκροτήματα, καθότι κάποιοι κύριοι έκαναν γνωστές και ξεκάθαρες τις απόψεις τους περι των αδυναμιών τους, σε συγκεκριμένα πρόσωπα που είχαμε την τιμή να δούμε το απόγευμα/βράδυ της πέμπτης. Η αλήθεια είναι πως πραγματικά δεν έχω ιδέα πως να ξεκινήσω, οπότε για εκτενή αναφορά περί setlist, απόδοσης και τα λοιπά, σίγουρα υπάρχουν πιο αξιόλογα μέσα για πληροφόριση. Εγω απλά πήγα, μπήκα, πέρασα καλά, και για αυτά θέλω να μιλήσω.
Θα ξεκινήσω με τους Slayer, όχι επειδή βγήκαν στην σκηνή πριν απο τους Metallica, αλλά γιατί θεωρώ οτι απέδωσαν ακριβώς οτι περίμενα, με πολύ συγκεκριμένο τρόπο, και τηρουμενων των αναλογιών, άκουσα ότι περίμενα να ακούσω. Και αυτό πραγματικά θέλει κόπο για να το κάνει κάποιος.Ακούς το όνομα Slayer και παραδίπλα την λέξη live και δεν χρειάζεται κάτι παραπάνω για να καταλάβεις τι γίνεται επι σκηνής. Οι μηχάνες του πολέμου (γραφικό αλλα ακριβές) καλοδουλεμένες όπως πάντα, με καινούργια κάυσιμα στο ντεπόζιτο, μας έδειξαν οτι το extreme metal χρόνια δεν κοιτά, ειδικά αν είσαι εσυ ο δημιουργός του.Καινούργια τραγούδια, μαζι με ύμνους προς το ύψιστο αμάρτημα που ονομάζεται άνθρωπος, μπλεγμένα το ένα με το άλλο, μας έδειξαν οτι ενώ οι Slayer είναι απο τις ιστορικές μπάντες του αμερικάνικου metal,το καινούργιο τους υλικό, δεν εχει να ζηλέψει πολλά απο τους δίσκους που έθεσαν εαυτούς ανάμεσα στους μεγάλους.Βλέποντας τον Araya να χαμογελά ξέρεις ότι δεν ζητάει για αντάλαγμα την ίδια έκφραση στα πρόσωπα μας, αλλα με τον τρόπο του μας λέει οτι είμαστε καλή αγέλη και θας μας ανταμείψει με το καλύτερο κομμάτι του θηράματος που έσυρε στην σκηνή.
Ecstasy of Gold. Για πολλούς, τα βασικό θέμα απο το The good, the bad and the ugly του Ennio Morricone. Αρρηκτα συνδεδεμένο με 16σφαιρα, κάκτους και με το βρώμικο μαντήλι στο λαιμό του Clint Eastwood.Για εμένα όμως, και σίγουρα για πολλούς ακόμα, το θέμα αυτό, κάθε φορά που θα το ακούμε θα περιμένουμε να μπεί το Creeping Death μετά. Και είναι αυτό ακριβώς το θέμα που με έκανε να αντιληφθώ πως η χαρά στα μάτια μου δεν ξεγελά κανένα.Για τους Metallica είχα έρθει.Και αν το ψιλόβροχο νωρίτερα το απόγευμα, φάνηκε να ταιριάζει τέλεια στην απελπισία που μας έπιασε με τον Κώστα οτι δεν θα βρούμε τρόπο να μπούμε μέσα, η βροχή που ξεκίνησε με τις πρώτες νότες έκανε την τέλεια αντίθεση.Δεν είναι απο τις φόρες που βρέχει και λες 'δεν με νοιάζει'.Ειναι η μια σπάνια φορά που δεν θα μπορούσες να φανταστείς πιο τέλεια την βραδιά.
Οι 'tallica προσέφεραν απλόχερα οτι έχουν δημιουργήσει ολα αυτα τα χρόνια, δυστυχώς σε ισόποσες δόσεις.Οι επιλογές των κομματιών θα μπορούσαν να είναι πιο κοντά σε αυτες τις προηγούμενης φοράς που μας επισκέφτηκαν αλλα τι να κάνεις.Τουλάχιστον είχαν την προνοητικότητα να κάνουν interlude με video του τύπου 'attention death magnetic approaching' ετσι ώστε να γνωριζουμε οτι για τα υπόλοιπα ένα ή δύο κομμάτια θα έχουμε την ευκαιρία να πιουμε λίγο νερό, να κάνουμε ένα τσιγάρο ή οτι άλλο δεν μπορουσαμε να κανουμε πιο πριν που προτεραιότητα μας ηταν το κοπάνημα.Παρ'όλα αυτά νομίζω οτι η λέξη ΄γάμησανε΄ ανακεφαλαιώνει καλύτερα την βραδιά.Και στο κάτω κάτω της γραφής, πέρα από την ποιότητα που έχουν τα τραγούδια τους, οι ίδιοι οι Metallica έχουν τόσο τρομερό στήσιμο στην σκηνή, που ακόμα και tour με επιλογές μόνο απο τους δύο τελευταίους δίσκους να είχανε, είμαι σίγουρος οτι ο κόσμος θα παραμίλαγε.
Σε αυτή την ζωντανή τους εμφάνιση βεβαιώθηκα σε κάτι.Οτι στην πρώτη συναυλία που τους είχα δει (2007),τελικά έμεινα άφωνος οχι μόνο απο ενθουσιασμό, αλλά γιατι πραγματικά μπορούν να σε κάνουν να νιώσεις έτσι κάθε φορά.
Για το τέλος εχω μόνο δύο απορίες και μια συμβουλή:
- Είναι η ιδέα μου ή όσο περνάνε τα χρόνια ο Hammett μοιάζει όλο και πιο πολύ με τον Michael Jackson?
- Επίσης είναι η ίδεα μου ή ο Hammett (πάλι) δεν θα μπορούσε να είναι πιο κακόγουστος στην επιλογή των (μπόλικων) κιθαρών του? Και αν θα μπορούσε, πραγματικά δεν θα ηθελά να δώ το αποτέλεσμα.
- Τέλος, θερμή παράκληση ,γιατι έχει παραγίνει το κακό, όταν κάποιος έρχεται σε συναυλία με την κοπέλα του ή με φίλη γενικότερα, ας έχει την ευγενή καλοσύνη να ενημερώσει οτι σε τετοιού είδους συναθροίσεις δεν υπάρχει περίπτωση να μην την σπρώξουν/πατήσουν/μαστιγώσουν με μαλλιά/βρέξουν με ιπτάμενο μπουκαλάκι.Θα βγάλετε πολύ κόσμο απο τον κόπο να εξηγήσει οτι δεν τα έχει βάλει μαζί της.
0 Say something...:
Δημοσίευση σχολίου