Aπο την πρωτη στιγμη που αρχιζεις συνειδητα και ακους μουσικη και συναναστρεφεσαι με παρεες μεγαλυτερες ηλικιακα,ακους για συναυλιες και φεστιβαλς που εγραψαν τη δικη τους ιστορια και το πιθανοτερο ειναι να μην επαναληφθουν ποτε.Eυχεσαι στιγμιαια να ειχες γεννηθει/αρχισεις να ακους νωριτερα για να ειχες την ευκαιρια να τα παρακολουθησεις.Eνα βροντερο παραδειγμα δικου μου απωθημενου ειναι το Sodom/Kreator/Destruction και ας τους εχω δει ολους πλεον,κι ας εχω φυγει ικανοποιημενος απο ολα.E λοιπον 24 του μηνα γραφτηκε παλι ιστορια και ολοι οσοι παρευρεθηκαμε θα εχουμε να λεμε τα δικα μας γι αυτο.Οιμε σε οποιον το εχασε.Οι σκηνες ηταν δυο και εδω θα ασχοληθουμε με τη μικρη.Για τις αλλες μπαντες μια που δε θα επεκταθω να πω τα απολυτως απαραιτητα.Θεωρω τους Slayer τους μεγαλους αδικημενους της ημερας γιατι ειχαν την ατυχια να παιξουν μερα μεσημερι και καποιος που τους εβλεπε πρωτη φορα,εχοντας ακουσει τα αισχη για τα Live τους,σιγουρα δεν ικανοποιηθηκε πληρως.Aυτοι ομως τα εδωσαν ολα κι ας μη φανηκε στο επακρο.Tο feeling στους Metallica συνοδεια βροχης δεν περιγραφεται ειδικα σε riffαρες απο το αγαπημενο μου And Justice For All...και ξενερωσα σα maidenακιας με το Αlexander the Great οταν αντιστοιχα με αφησαν στα κρυα του λουτρου(κυριολεκτικα) σταματωντας μονο στο intro του Fraying Ends of Sanity.
Anthrax
Tρεχοντας υπο τους ηχους του Caught In a Mosh μπηκαμε τελικα στο Got The Time τελευταια στιγμη και φτασαμε οσο πιο κοντα στη σκηνη μπορουσαμε.Oι Anthrax ειχαν τον αχαρο ρολο να ανοιξουν το φεστιβαλ(bullet for my vallentine,stone sour?χα!ας με συγχωρουν οι οπαδοι τους,μονο οι Suicidal επρεπε να ειναι και δυστυχως τους εχασα)Ηταν ομως υπεροχοι,το setlist τους ηταν το καταλληλο για μια big four περιοδεια.State of Euphoriah,i am the law,an-ti-so-cial,metal thrashing mad και μεσα σε πανζουρλισμο αμερικανικων thrash μνημειων να σου και το Heaven and Hell φορος τιμης στο Ronnie.H μπαντα φαινοταν να εχει πολυ κεφι,το ιδιο βεβαια και εμεις.Tον Belladonna τον περιμενα πολυ αδυναμο αλλα φροντισε να με διαψευσει.Δεν ξερω αν ηταν σε θεση να αποδωσει ενα Armed and Dangerous και να σε ανατριχιασει αλλα στα κομματια που επαιξαν κελαηδισε.Τοσο καλος ηταν που ο ορκισμενος powerας φιλος μου διπλα αργοτερα μας ελεγε οτι το φεστιβαλ εληξε μετα τους Anthrax.Μπραβο Joey λοιπον,για τη φωναρα σου που ακομα το λεει το ποιημα αλλα και για τη βροχη που εφερες χορευοντας ινδιανικα,κανοντας ετσι την ακροαση λιγες αργοτερα μαγικη.
Megadeth
Oι Megadeth ηταν το συγκροτημα που ηθελα να δω περισσοτερο απο ολα καθως η αγαπη που τους εχω ειναι παροιμιωδης.Kαι τελικα αυτη ηταν για μενα και η καλυτερη εμφανιση της ημερας.Το intro λοιπον με βρηκε να φευγω τρεχοντας απο την ουρα του μπαρ χωρις μπυρα στα χερια ωστε σε δευτερολεπτα να καταφερα να χωθω μπροστα μπροστα.Ο αρχηγος ξεκιναει με το riff του Ηoly Wars και η επομενη ωρα περασε πολυ πολυ γρηγορα...Η αποδοση ολων ηταν αψογη ο ηχος φοβερος και τρομερος και τα φωνητικα του Mustaine ενρινα,ειρωνικα,καυστικα και καυλα οπως παντα.Οσοι ειδαν τη συναυλια απο πισω εχουν αλλη αποψη βεβαια αλλα τι να πω ισως φταιει το που καθοταν καποιος για τον ηχο,ισως να φταιει και ο ενθουσιασμος,Μegadeth στα πλαισια του big four εβλεπα,η φανατιλα μου παιρνει αφεση.Οι Μegadeth εχουν σιγουρα το δικο τους κοσμο και αυτο φανηκε.και απο την ενταση και απο τα γκαρισματα.Μεχρι που και ο Dave φανηκε να το παιρνει χαμπαρι και να το εκτιμα.O Chris Broderick (ex-Nevermore,Jag Panzer) στεκεται επαξια κατω απο το πανο με το λογοτυπο.Ο εταιρος Dave απο την αλλη,ξανα πισω στη μπαντα του,εδωσε στην εμφανιση τον κλασικο αερα που χρειαζοταν απο την αρχη εως και το τελος που υποκλιθηκαν ολοι μαζι(ποσο μ'αρεσει να συμβαινει αυτο).Tο setlist απο την αλλη οχι.Kαι αφηνω στην ακρη τo απαραιτητο νοσταλγικο της επετειακης περιοδειας απο το Clash of the Titans.Αλλα δε νομιζω να υπηρχε καποιος που με στη θεα της Rust in Peace Flying V κιαθαρας-σκοτεινου φετιχιστικου αντικειμενου του ποθου δεν ηθελε η επιλογη των τραγουδιων να ειναι "πιο 1990".Aλλα ας ειναι,οσο μας πληγωνεις τοσο μας πορωνεις Megadave κι ας μην ακουσαμε Tornado of Souls,κι ας προτιμαμε καποιοι απο εμας το Mechanix απο το The Four Horsemen.Tα "Megadeth Megadeth"που μας γαμησαν το λαρυγγι συνοδευοντας το riff του Symphony of Destruction εφτιαξαν ατμοσφαιρα μαγικη.Oσο μαγικο ηταν το crowd surfing με τους Megadeth να παιζουν πανω απο το κεφαλι σου.Aλλα τι να σου κανουν και αυτοι οταν βγαινουν μερα στη μικρη σκηνη?Kαι ναι οι Metallica ειναι τεραστιοι,ειναι γκρουπαρα,ειναι εμπορικα καταξιωμενοι μαζι με μπαντες που τις μετρας στα δαχτυλα του ενος χεριου,η εμφανιση τους ηταν απο τις καλυτερες που εχω δει ποτε,αλλα ας ειχε καποιος τα αρχιδια να βαλει τους Megadeth headliners και να τους χωσει τα ιδια λεφτα στο show,και εκεινη τη νυχτα το συμπαν θα γαμιοταν.Πατοκορφα.
0 Say something...:
Δημοσίευση σχολίου