Hallows Eve - Tales of Terror

Θυμάμαι κάποιο καιρό πριν αστειευόμασταν με ένα φίλο, προσπαθώντας να βρούμε τι θα άκουγε ένας ρέτρο- ρέτρο thrasher (εμπνευσμένοι από αυτή την διαφήμιση), και κάπως αναφέρθηκε το όνομα Hallows Eve, μια 80's heavy/thrash μπάντα, από τις πολλές που μπορείς να βάλεις στην κατηγορία μαζί με Medieval Steel, Witchfinder General καί άλλα τέτοια υπέροχα συγκροτήματα. Βέβαια οι Hallows Eve δεν είναι ρέτρο thrash αλλά τέλος πάντων είχε πλάκα η εικόνα του θρασά να αφορίζει ότι βγήκε από '85 και μετά.
Γιατί μου ήρθε αυτό τώρα; πολύ απλά χαζέυοντας στο γιουτουμπ (ναι, manilla road άκουγα εντάξει;) έπεσα πάνω σε αυτούς τους κύριους και απλά δεν μπορούσα να μην του θαυμάσω για λίγο και να κάνω κάποιες σκέψεις σχετικά με το εξώφυλλο τους:
Οκ μέσος άνθρωπος θα γελάσει και ο μέσος μεταλλάς θα αντιληφθεί ότι '΄ντάξει τι να κάνουμε δεν υπήρχε το Photoshop τότε!'. Αδικο δεν θα έχει, μπορώ απλά να φανταστώ πως αν οι Hallows Eve έβγαζαν αυτο ο δίσκο τώρα, πιθανότατα να επέλεγαν να έχουν μία καλύτερη 'ποιότητα' το artwork.... Ισως όμως όχι. Πραγματικά κοίτα τον δήμιο στο εξώφυλο και αναρωτήσου: μα καλά, δεν είχαν κανένα γνωστό που να μπορεί να ζωγραφίζει καλύτερα;
Μαυρος μαρκαδόρος, μπλέ και κόκκινο στυλό και έτοιμο το εξώφυλλο σου! Αν ο άλλος δεν θα τον ακούσει γιατί δεν του αρέσει το εξώφυλλο τότε πιθανότατα δεν θα του άρεσε όπως και να 'χε. Εχει πιο μεγάλη σημάσια η μουσική, όχι όμως με την σοφιστικέ και τύπου 'μην-κρίνεις-το-βιβλιο-απο-το-εξώφυλλο', έννοια, αλλά με την έννοια που δίνει η νεανική βιασύνη και η απερίγραπτη καυλα του να βλέπεις τον δίσκο σου να γυρνάει στο πικ απ κάποιου σαλονιού.

Αυτά όλα αποτελούν μέρος την άποψη που έχω για συγκροτήματα που πρώτα τσεκάρουν να δουν αν βγαίνουν καλά στις φωτό, αν τους ταιριάζει το ύφος με το οποίο κυκλοφορούν, όπου το γυαλί και το μαλλί ΄κομμωτηρίου' είναι απαραίτητο για το image, και μέτα ασχολούνται με το υλικό τους ως μουσικοί. Αν ποτέ το κάνουν, γιατί συνήθως απλά προσπαθούν να εντυπωσιάσουν πιτσιρικάδες με sci fi βίντεοκλιπ, δίκασσες με ήχο ελικοπτέρου, wall of sound κιθάρες και με την υπόσχεση πως αμα τους ακούσεις μπορείς και να γαμήσεις, γιατί ''Τόσο γαμάτοι είμαστε''! ανοιξε το πρώτο περιοδικό μουσικής και θα τους δείς όλους αυτούς να σου κάνουν επίθεση.
O λόγος που επέλεξα τους Hallows Eve σαν αφορμή για να φτύσω την χολή μου, είναι γιατί ήθελα να αποφύγω να αναφερθώ σε κάποιο συγκρότημα που γουστάρω. Οι Hallows αποτελούν κλασσικό παράδειγμα μπάντας που εκτιμώ αλλά δεν ακούω. Δεν θα ήθελαν ποτέ να υποννοήσω πως μόνο ότι ακούω εγώ είναι ειλικρινές.