Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα satan's host. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα satan's host. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

Τhe 2011 tunes that rocked the Batcave


To μεγαλύτερο στοίχημα του 2011 ήταν να συνηθίσω να ακούω καινούριες κυκλφορίες μέσω της άχαρης αλλά προσιτής μεθόδου του downloadng.Τα πράγματα δε θα έπρεπε να πηγαίνουν έτσι.Θυμάμαι λόγου χάρη,το 2005 είχα δει τους Candlemass στην περιοδεία για το ομότιτλο δίσκο τους.Τα τραγούδια με ενθουσίασαν τόσο που έτρεξα να το αγοράσω.Ευτυχώς και δυστυχώς αυτός πάνω κάτω ήταν ο τρόπος που έμαθα να χτίζω τη δισκοθήκη μου και ειδικά με τις νέες κυκλοφορίες.Τον τελευταίο καιρό τα πράγματα έχουν αγριέψει και αναγκάστηκα να μάθω να εκτιμώ ένα δίσκο ακόμα και σε ψηφιακή μορφή και να του δίνω προσοχή ανάλογη με αυτή που θα έδινα σε ένα album που απέκτησα "ολόκληρο","με σάρκα και οστά".Sign of the times....Και ναι το παρδέχομαι,δεν έχω αγοράσει κανέναν από τους παρακάτω δίσκους,και ας προτείνω τους 9 από τους δέκα (ο δέκατος είναι η μεγάλη απογοήτευση της χρονιάς)προς αγορά με το χέρι στην καρδιά.Καλή χρονιά σε όλους!

Νο1
Graveyard-Hissinger Blues

Δεύτερο Full Length από τους Σουηδούς και με διαφορά πρώτο στη λίστα των κυκλοφοριών του 2011.Βαριά και ασήκωτα blues με άρωμα δεκαετίας 70',Witchcraft-ικές περγαμηνές,hard rock κατευθείαν από την ψυχή και προσωπικότητα που εξαφανίζει μονομιάς οποιεσδήποτε copy-paste υπόνοιες.Τα πολλά λόγια είναι φτώχια σε τέτοιες περιπτώσεις.Blow up your speakers!

Νο2
Vector-Outer Isolation

Χωρίς κανέναν ενδιασμό ο ακραίος δίσκος της χρονιάς.Οι Vector είναι πιτσιρικάδες παθιασμένοι και καλομελετημένοι.Αντί να πέσουν στη λούμπα της νοσταλγίας όμως,παίρνουν τους Watchtower,Emperor,Immortal και την αφρόκρεμα της true Thrash δισκοθήκης τους,τα τσιγαρίζουν με λάδι και Noctunus αστρονομία και το αποτέλεσμα ματώνει τύμπανα,σπάει σβέρκους,καίει μυαλά και ενώ έρχεται κατευθείαν απο το 2011 για να μην πω από το μέλλον,ψαρώνει ευχάριστα και τον πάλιουρα μπεκροthrasher φίλο σου.Keep it fresh but keep it true.Με εννόησες?

No3
The Devil's Blood-The Tousandfold Epicentre

Μετά το μέγιστο Τhe Time of no Time Evermore του 2009,οι Devil's Blood κράτησαν το επίπεδο στα ίδια υψηλότατα επίπεδα.Λίγο λιγότερο άμεσοι αλλά περισσότερο ατμοσφαιρικοί και ταξιδιάριδες,με τις μελωδίες και την απίστευτη χροιά της φωνής να σπέρνουν παντού καινούριους οπαδούς.Πολλούς τους ξένισε η νέα προσέγγιση και βιάστηκαν να τους αποκυρήξουν.Εγώ πάλι έχω πάθει την πλάκα μου,και χαιδεύω σκεπτικός τα γέννια μου σκεπτόμενος το επόμενο βήμα τους.Δεδομένων των albums,της συσχέτισης της μουσικής ως αίσθηση και όχι τεχνοκρατικά,αναλογιζόμενος το νέο ρεύμα,την προόθηση από τις δισκογραφικές και την ανταπόκριση των ακροατών,στην αγία τριάδα θέτω τους Jex Thoth,Blood Ceremony και The Devil's Blood.Kαι αν η αγία τριάδα σε παραπέμπει αλλού,πιστεύω οτι οι Devil's Blood είναι οι αντίστοιχοι Kreator με ό,τι αυτό συνεπάγεται.Γιά άλλη μια φορά,με εννόησες?

Νο4
Βlood Ceremony-Living with the Ancients

Ναι,μπορεί να είναι ένα trend."Female fronted pagan obscure occult 70's orriented but yet so original rock".Δεν κρύβω όμως τη χαρά μου και γουστάρω πολύ που συμβαίνει.Καινούρια μουσική με αρχίδια περασμένων δεκαετιών,ύφος που ταιριάζει απόλυτα στα γούστα μου και γυναικεία φωνητικά αντπίθεση στους συμφωνικούς πριμαντωνισμούς που μας είχαν πήξει κάποια χρόνια πίσω.Λοιπόν στο ψητό.Μάνα Γη,riffάρες,γυναικεία φωνή με προσωπικότητα και περίεργη προφορά του "σ"(φταίει ο Μartin Walkyier?),φλάουτο,hammond και καυλιάρικο rhythm section.Kαι όλα τα επιμέρους υλικά δένουν άψογα προσφέροντας δισκάρα να την πιείς στο κέρας.Μεγάλωσα με Jefferson Airplane κι ας μην είναι της εποχής μου.Απ' ότι φαίνεται όμως ήρθε η ώρα μου να το χαρώ.Ευχαριστώ σε,Great God Pan.

No5
Unkle Acid and the Deadbeats-Bloodlust

Άγγλοι με σουηδικό neo-70's φασαριόζικο κιθαριστικό ήχο.Η μεθυσμένη ερμηνεία των φωνητικών (που όσο τα προσέχω νομίζω ότι μου θυμίζουν κάτι από 90's altenative,το οποίο σιχαίνομαι,αλλά εδώ κολλάει μια χαρά) και και το satrday night ξεσάλωμα των οργάνων φτιάχνουν μια ψυχεδελική δίνη που ρουφά μέσα της τους πάντες.Vintage κι αν είναι,καταφέρνουν αριστοτεχνικά να ξεχωρίσουν από το σκασμό συγκροτημάτων που παίζουν παρόμοια.Μεγάλη αποκάλυψη τούτοι.

Νο6
Satan's Host-By the Hands of the Devil

Βλέπε εδώ

No7
Orchid-Capricorn

Tο Doom μου το θέλω the heavy metal way.Mε συνεπαίρνει η Sabbath προσέγγιση του Leif Endling και με κουράζει αυτή των Bongzilla.To stoner το ψιλοβαριέμαι από ένα σημείο και μετά.Το N.Ο.LA. μου αρέσει λόγω του Anselmo.Πεθαίνω για Sabbath και Skynyrd από παιδί ακόμα,αλλά κάτι στο Sludge/Stoner μου τη χαλάει.Οι Orchid όμως στο Through the Devil's Doorway ep και στο φετινό Capricorn με την ανεπιτήδευτη πουτανιά τους ντύνουν τα κάργα Iommi-κά τους riffs με κρόσια και η ανάσα του τραγουδιστή τους βρωμάει Ozzy παραζάλη.Σα να ξεντύνονται από τη stoner ψευτομαγκιά και να βουτάνε γυμνοί στην heavy αθωότητα.Εύγε.

Νο8
Whitesnake-Forevermore

Αυτό και το προηγούμενο Whitesnake είναι άριστοι δίσκοι ηχογραφημένοι με ατόφιο ασπροφιδίσιο δηλητήριο.Προφανώς και δε φτάνουν τις παλιότερες δουλειές τους αλλά αυτό δεν είναι το ζητούμενο.Live ο David δε το πολυέχει πλέον,αλλά δισκογραφικά διαπρέπει.Όλα όσα ζητάει ο Whitesnake οπαδός είναι εδώ.Γκάζια,bluesy βρωμοκιθάρες,ανεπαίσθητο meldic hard rock άρωμα και,φυσικά,μπελάδες για τα μάτια γυναικών.Το ημερολόγιο δε σταμάτησε στο 1987.Άντε και σε πιο καθαρόαιμους blues rock δρόμους ο επόμενος.

Νο9
Μegadeth-TH1RT3EN

Ίδια περίπτωση με τους Whitesnake,μόνο που το προηγούμενο "Εndgame" ήταν λίγο καλύτερο.Όσοι με ξέρουν γνωρίζουν ότι αγαπώ Mustaine αλλά οι δύο τελευταίο δίσκοι με βγάζουν ασπροπρόσωπο για αυτή μου την αδυναμία.H μπάντα εδώ και πολλά χρόνια έχει πάψει να παίζει καθαρόαιμο thrash.Το "Th1rt3en" είναι μοντέρνο από άποψη παραγωγής αλλά πιστό στις γνωστές heavy metal νόρμες των πρόσφατων Megadeth και πιστοποιεί για άλλη μια φορά οτι ο Μegadave δε βγάζει δίσκους-πρόφαση για περιοδεία αλλά το λέει η καρδιά του,κι ας είναι πλέον ορκισμένος χριστιανός,κι ας μην είναι το Countdown to Extinction των 10's όπως έλεγε ο Ellefson.Oι οπαδοί με νιώθουν.

No10
Morbid Angel-Illud Divinum Insanus

Παρά τα όσα είχα διαβάσει,μου ήταν πολύ δύσκολο να πιστέψω ότι οι Morbid Angel θα έβγαζαν τόσο κακό δίσκο.Όταν όμως τον άκουσα,κάθε αμφιβολία πήγε περίπατο.Μα είμαστε σοβαροί?Στον ένατο δίσκο το θυμήθηκαν να μαλακιστούν?Πρόκειται για ένα ανεπιτυχές πείραμα μπολιάζματος του Death Metal τους με industrial μπλιμπλικομπλιμπλίκια που απ'όσο λένε μέχρι και και οι industrial οπαδοί,είναι ανάξια λόγου.Πραγματικά δεν ξέρω ποιός και τι φταίει στις τάξεις της μπάντας,αλλά το βρώμικο παρελθόν του Vincent και το γεγονός ότι είναι το πρώτο τους album με αυτόν,εδώ και χρόνια,μας βάζει σε σκέψεις.Από την άλλη,μιλάμε για τους Θεούς Morbid Angel με τόσες δισκάρες στη σειρά,είναι λογικό να μη τους καταδικάσουμε από μιά στιγμή αδυναμίας όπως αυτή.Πραγματικά ελπίζω στον επόμενο δίσκο τους να μάθουν από αυτό το στραβοπάτημα και να τους δούμε πάλι στην κορυφή.Εκεί δηλαδή που τους αρμόζει να βρίσκονται.

Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011

Satan's Host - By the Hands of the Devil (2011)



Μετά το ακατέργαστο διαμάντι Metal from Hell (1986) και το EP Midnight Wind (1987),οι Satan's Host χώρισαν τους δρόμους τους με τον Harry "The Tyrant" Conklin και η μουσική τους από το σατανικά μπολιασμένο παραδοσιακό heavy,άρχισε να εκφράζει τις evil διδαχές της δια μέσου συνηθέστερων για τη θεματολογία οχημάτων,είτε αυτό είναι το black είτε το death metal.Για να είμαι ειλικρινής πιστεύω ότι σε αυτό μάστορες ήταν άλλες μπάντες και όχι οι Satan's Host που σε αυτούς τους δίσκους τους υπήρξαν αξιοπρεπείς αλλά μέχρι εκεί.Και να πω την αμαρτία μου,για την post-1987 δραστηριότητα της μπάντας έμαθα ψάχνοντας στο διαδίκτυο μόλις χθες!

Tι σημαίνει όμως,στο δια ταύτα η επιστροφή του Τyrant ή κατά Satan's Host "Leviathan Thisiren" στις τάξεις τις μπάντας εν έτει 2011?Είναι το αποτέλεσμα ικανοποιητικό?Απ' ότι φαίνεται οι απόψεις ποικίλουν.Εγώ τάσσομαι υπέρ του νέου δίσκου,μετά από πολλαπλές ακροάσεις.Η μουσική απέχει από το να χαρακτηριστεί κλασικό heavy metal.Περισσότερο σαν ένα συνοθύλευμα us power και thrash με ακατάπαυστο blast beat,βαρβάτες κιθάρες rif-o-πολυβόλα με παραδοσιακό σολάρισμα θα την περιέγραφαΠρόσθεσε μέσα σε όλο αυτό την μοντέρνα παραγωγή(τουλάχιστον σε σύγκριση με αυτή του Metal from Hell) και θα καταλάβεις για τι στροφή ήχου μιλάμε.Οι ερμηνείες του Θεού Harry Conklin δε θα μπορούσαν να είναι κάτω του παραδεισένιου,όποιος τον έχει δει ζωντανά ξέρει οτί εδώ δεν υπάρχει ανάγκη για πειραγμένα κουμπιά στην κονσόλα του studio.Το αποτέλεσμα στα αυτιά μου δένει μιά χαρά.Στην πρώτη ακρόαση ενδεχομένως να παρεξηγηθεί ως χαοτικό,έπειτα όμως το πεδίο ξεκαθαρίζει.Η μοντερνίζουσα (και όχι μοντέρνα)προσέγγιση του power-death ήχου αναδεικνύει το εύρος τoυ larger than life επαναπατρισθέντως λαρυγγιού και το αντίστροφο,κάνοντας το δίσκο ιδιαίτερα αξιόλογο και ενδιαφέρων.

Και το βασικό ερώτημα που προκύπτει προφανώς είναι το εξής:Koιτάει το "By the Hands of the Devil" στα μάτια το "Metal from Hell"?Aν έπρεπε να απαντήσω μονολεκτικά θα έλεγα όχι.Το θέμα όμως είναι το τι περιμένει να ακούσει κανείς.Ο Tyrant τραγουδά άπταιστα,οπερατικά,κάργα heavymetalικά,αλλά το ύφος του Metal from Hell μονάχα σε μικρές στιγμές ακούγεται.Η μουσική είναι πολύ βίαια και επιθετική αλλά το ολοκαύτωμα του ντεμπούτου εδώ δεν αναπαράγεται ούτε στο ελάχιστο.Aκούς οποιοδήποτε τραγούδι του Metal from Hell και νιώθεις το κακό να χύνεται από τα ηχεία και να πλυμιρίζει το σύμπαν όλο,από έναν τραγουδιστή που ακόμα και ο Σατανάς ο ίδιος τρέμει.Καλώς ή κακώς τα ρομαντικά 80's,η χάλια παραγωγή,η φλόγα της στιγμής και η πρωτόλεια προσέγγιση συνέβαλαν τα μέγιστα στο obscure στοιχείο του Metal from Hell και κατ επέκταση δε μπορεί να συγκριθεί με τίποτα.Ας μην αδικούμε όμως καθ όλα αξιόλογες δουλειές από ήρωες περασμένων δεκαετιών που δεν κωλώνουν να επαναπροσδιοριστούν και να θυμίσουν περισσότερο.....Blood Revolt παρά να κοτσάρουν εκ του ασφαλούς αυτοκόλλητο στο εξώφυλλο που να αναγράφει "for fans of Jag Panzer".Ρίξτε μιά αυτιά και τα σμπεράσματα δικά σας.



Trivia:

"I am the ancient lord of the western gate, the seductive serpent who brought forth wisdom to EVE. The spear unto the first womb of mankind spreading my seed unto you all forever and eternal. My name "THISIREN" was given to me by the dark lord SATAN at the beginning of time. Screaming out from the blackness of hell with the power of eternity at my beacon. Behold my powerful voice that pierces to your very core. Behold the wisdom of the ages within my being. Behold the attention I steal and the tremors that take you on a ride like never before. I am worthy of praise and demanding of it also. My background of the ancient voices of Samaria and Egypt grant me wisdom beyond all. Fear me, worship me, Lust for me and praise me with all your soul. For it has always been mine for the taking.

LEVIATHAN THISIREN "serpent's tongue"

My earthly instruments are as follows: Sennheiser and Alesis gear"

To αβυσσαλέο βιογραφικό του Harry Conklin στο επίσημο site των Satan's Host.Μα επιτρέπεται ρε Harry???Εσύ έχεις τραγουδήσει και ένα Eyes of the Young!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...