Shocker OST (1989)

Οι περισσότεροι θα θυμάστε τον σκηνοθέτη Wes Craven από τη σειρά ταινιών "Scream" που γνώρισαν μεγάλη επιτυχία τη δεκαετία του '90. Στο τέλος της δεκαετίας του '80, ο εν λόγω κύριος σκηνοθέτησε την ταινία "Shocker", της οποίας το soundtrack θα μας απασχολήσει εδώ.

Η απόκτηση του OST αυτής της ταινίας, υπήρξε για χρόνια ευσεβής πόθος, κυρίως για τη διαφορετική εκτέλεση του "Sword and Stone". Όταν τελικά το πέτυχα σε ράφι και φυσικά το "χτύπησα", συνειδητοποίησα ότι έχει πολύ περισσότερο ζουμί. Αρχικά, το έχει επιμεληθεί ο στιχουργός / guru του 80's ήχου / διεθνής Φοίβος, Desmond Child. Ο άνθρωπος δηλαδή που έχει υπογράψει επιτυχίες ονομάτων όπως Kiss, Bon Jovi, Scorpions, Alice Cooper, μέχρι και το Disco Girl του Σάκη Ρουβά (χα!). Αν λοιπόν το αυτί σου γουστάρει μελωδία εδώ μιλάμε για εγγύηση.

Το album ανοίγει και κλείνει με το ομότιτλο "Shocker" από μία παντελώς άγνωστη μπάντα ονόματι "Dudes of Wrath". Ώπα! Σου θυμίζει κάτι η φωνή του τραγουδιστή? Οι "Dudes of Wrath" δεν είναι άλλοι από τους Paul Stanley (KISS), Desmond Child, Tommy Lee (Motley Creu) και Alice Cooper που δημιουργήθηκαν αποκλειστικά για της ανάγκες αυτού του soundtrack. Συνέχεια με Iggy Pop στο "Love Temptation", ένα πετυχημένο αμάλγαμα new wave κουπλέ με hard rock ρεφραίν, για να περάσουμε στους Megadeth που διασκευάζουν το "No more Mr Nice Guy" του Alice Cooper, τον οποίο ο Dave Mustaine θεωρεί ως πνευματικό πατέρα από τότε που τον βοήθησε να κόψει τα ναρκωτικά. Βέβαια όπως αποκάλυψε η σκηνοθέτης Penelope Spheeris (βλ. "The Decline of Western Civilaization", Wayne's World), στο επεισόδιo της σειράς Behind the Μusic του μουσικού καναλιού VH1 που αφορά τους Megadeth, ο Μustaine ήταν τόσο λάσπη τη μέρα των γυρισμάτων του Video Clip, που δε μπορούσε να τραγουδά και να παίζει κιθάρα παράλληλα!

Το επόμενο τραγούδι είναι το "Sword and Stone" από τους Γερμανούς Bonfire. Ο συγκεκριμένος μελωδικός Hard Rock ύμνος φέρει (προφανώς) την υπογραφή του Desmond Child, του Paul Stanley αλλά και του Bruce Kulick (ΚISS, Michael Bolton, Grand Funk Railroad) και έχει εκτελεστεί πρώτη φορά από τον Paul Dean (Loverboy) στο δίσκο Hardcore του 1988, ενώ μπορεί κανείς να βρει και μια εκτέλεση των KISS. Κάθε version έχει τη δικιά της γλύκα.

Kαί μια που μιλάμε για γλύκα, το AOR της Saraya και των Voodoo X που συμμετέχουν με τα "Τimeless Love" και "Τhe Awakening" αντίστοιχα, μελώνουν τα ηχεία. Πρόκειται για δύο AOR μπάντες πυροτεχνήματα των 1980's που στη βραχύβια πορεία τους έκαναν καλά τη δουλειά τους, αλλά μέχρι εκεί. Τα δύο τραγούδια που υπάρχουν στο album πάντως μπορεί να είναι άκρως αγαπησιάρικα και keyboard oriented, κρίνονται όμως ως άκρως ποιοτικά δείγματα του ήχου.

Το "Demon Bell" των Dangerous Toys ξεχωρίζει ως το ατόφιο hard rock τραγούδι του δίσκου. Ο τραγουδιστής Jason Mcmaster μόνο τυχαίος δεν είναι. Έχει "ντύσει" άλλωστε το Enegetic Disassembly των tech thrash θεών Watchtower, πριν αφιερωθεί στο ποζεράδικο hard rock, το οποίο του πάει πολύ. Μάντεψε γιατί το επόμενο album των Watchtower έχει τραγούδι που λέγεται "Dangerous Toy"...

Τα ίχη των Dead On που συμβάλουν με το Different Bread χάνονται εκτός από κάποιες μη διασταυρωμένες μαρτυρίες που τους θέλουν μπάντα του ενός δίσκου, συνεπώς επιφυλάσσομαι. Το τραγούδι έχει έναν SOD / Suicidal Tendencies crossover αέρα και φέρνει κατά νου βερμούδες και ανάποδα καπέλα.... Το ίδιο κάνει βέβαια και το "Sockdance", πάλι από τους Dudes of Wrath. Εδώ μπορεί να ακούσει κανείς τον Alice Cooper να ραπάρει! Είναι τέτοια η φωνή του βέβαια που πιό πολύ σε τσαμπουκά φέρνει παρά σε rap battle.

Τρομερό ενδιαφέρον έχει τούτο το δισκάκι. Ποικιλία σε συμμετοχές και μουσικά στύλ, αλλά και σε ιστορικό ενδιαφέρον. Το μελωδικό Hard Rock και το Heavy Metal μεσουρανούσε στις HΠΑ κατά το δεύτερο μισό των 80's και προέτρεπε σκηνοθέτες να ντύσουν τις ταινίες τους με ανάλογους ήχους. Μην ξεχνάμε όμως ότι είναι 1989. Η δεκαετία του 80 δύει και οι εταιρίες επρόκειτο να παρατήσουν το Thrash Metal και το Hard Rock και να στραφούν σε άλλες μουσικές σκηνές για να τις απογειώσουν και στη συνέχεια να τις ξεζουμίσουν. Οι βαριές κιθάρες θα ξανακάνουν την mainstream εμφάνισή τους δίπλα σε "τραγουδιστές" που ήταν περισσότερο wigers παρά χρυσά λαρύγγια. Με αυτή τη λογική, μέχρι και προφητική θα μπορούσε να θεωρηθεί αυτή η συλλογή. Ποζέρια, heavymetalάδες και νοσταλγοί των 80's, καλά θα κάνετε να ρίξετε μια αυτιά τουλάχιστον!

Σχετικά με την ταινία δε μπορώ να εκφέρω άποψη, διότι δεν την έχω δει ακόμα!

Ιζημα

Δυστυχως δεν προλαβαινω να παρακολουθησω καινουριες κυκλοφοριες.Ουτε να ακουσω οση μουσικη θα ηθελα.Καλα καλα δε μπορω να προλαβω τους ρυθομους του Blog.Η θητεια μου μοιαζει περισσοτερο με βαρετο δημοσιουπαλληλικι με εξαντλητικες υπερωριες ανευ πληρωμης παρα με στρατο.Αυτο,σε συναρτηση με τα βαραβαρα,anti-rock star,ωραρια που δυστυχως ειμαι αναγκασμενος να ακολουθω κανουν το ιδιο μου το ροχαλητο τη βελτιστη εβδομαδιαια μουσικη απολαυση.Συνεπως το ακολουθο post προκειται να ειναι τοσο ευχαριστο και ομοιογενες οσο το μιγμα.ιζημα του τριπλου ελληνικου που πινω καθε ξημερωμα για να μαζεψω τα κομματια μου.

Πραξη πρωτη:Καφες

Ανακοινωθηκε καλοκαιρινη διπλη συναυλια Judas Priest kai Whitesnake.Οι πρωτοι μας κοροιδευουν οτι κανουν τελευταιο world tour.Οι δευτεροι ειναι ιδιεταιρα δραστηριοι αλλα ζωντανα ο τραγουδισταρας τους παλευει με το γηρας των φωνητικων του χορδων(και μονο).Οπως και να χει ομως και τα δυο συγκροτηματα παντα αποδιδουν και παντα περναμε ζορικα στις εμφανισεις τους.Σκεφτομουν λοιπον τι χρειαζεται αυτη η συναυλια για να γινει το κορυφαιο συναυλιακο γεγονος της χρονιας.

-Οι Whitesnake να εχουν setlist αυστηρα απο τα 2 τελευταια albums και απο την περιοδο Τrouble-Saints n Sinners.

-Να μην υπαρξουν trendy ψευδοαριστεριστες που ανεπιτυχως να θιξουν εθνικιστηκα ζητηματα οταν ο Halford φιλησει τη σημαια.

-Για οσο διαρκει το Live να ξανεχω με μαγικο τροπο πισω τις μακριες μου μπουκλες.

-Ο ΚΚ Dowing να εχει την ιδια ορεξη που ειχε και το 2008.

-Να εξαναγκασω τον Amberclock να ερθει μαζι μου μονο για να τον δω να ακουει/μιξαρει φανταστικους ηχους αποριπτοντας το show ως uber cheesy.

-Οποιοι εξτασιασμενοι ακουγοντας μπαλαντα πιαστουν αγγαλια και κανουν περα δωθε(βλεπε χορευτικο Σοφια Βοσσου-Το Φιλαρακι) να ανοιξει ενα Pit να τους καταπιει.

-Η μηχανη του Halford να εχει αερογραφια "Come Taste The Blog".

-Οι Priest να μην ξανακανουν το λαθος να ανοιξουν με οποιοδηποτε αλλο τραγουδι περαν του Hellion/Electric Eye.

-Φευγοντας απο τη συναυλια να δω μια κοπελα με λευκο φορεμα να κανει ροδα πανω στο Batmobile μου.

Here I Go Again from The Flower Shop on Vimeo.

Πραξη Δευτερη:Ζαχαρη

5 Ιουνιου οι Cult εχουν προγραμματισει την πρωτη μετα απο 18 χρονια εμφανιση τους επι ελληνικου εδαφους(αφου το 2006 η προπωληση απαγορευσε την εμφανιση τους-φτου σας).Τους εχω δει στο Amsterdam αλλα και οι ιδιοι ηταν τοσο καλοι και εγω τους αγαπαω αλλο τοσο που σιγουρα θα ξαναπαω.Το ιδιο να κανετε και ολοι οι gothαδες,darkwaveαδες,ποζεραδες και λοιποι αλητιριοι rockers.

Πραξη Τριτη:Καιμακι

Αφου ανακαλυψα μετα απο τοσα χρονια τα στοιχεια που χρειαζομουν για τη larger than life 90's διασκευη/μιξη του Just be Good to me των SOS Band(Dub be good to me).Ο υπευθυνος ειναι ο Fatboy Slim και η μπασογραμμη ακουγεται σαν αυτη του Guns of Brixton των Clash.Mπορω πλεον να κλειδωσω την “Pop Reggae” χιλιοπαιγμενη κασετα μου σε μια θυριδα βαθια στα σκοτεινα και υγρα υπογεια του Κεντρου Επιχειρησεων Γενικου Επιτελειου Στρατου ως κρυπτο-υλικο.



Τελευταια Πραξη:Σερβιρισμα

To ευτυχημα να εχεις αναλογικο ραδιοφωνακι στο γραφειο ειναι οτι ποτε δεν ξερεις τι κομματαρα που αγνοεις μπορει να πετυχεις και ποσο βαθια να μιλησει μεσα σου ειδικα εν ωρα εργασιας/υπηρεσιας.

Firefest Festival Nottingham Trent University(pre-show) & Rock City 29,30,31 Oκτωβριου 2010 Αγγλια

Με αφορμη τη μουσικη τυχαινει να γνωριζεις διαφορους ανθρωπους.Καπως ετσι πριν καποιο καιρο γνωρισα τη Nathalu σαν γειτονισσα στα σκοτεινα στενα του Gotham City και σα νεοσυστατη ακροατρια του μελωδικου ηχου.Απο τοτε ειμαι σιγουρος οτι η δισκοθηκη της εχει ενημερωθει πολυ.Οταν λοιπον εμαθα οτι επροκειτω να παρευρθει στο φετινο Firefest αποφασισα οτι ηταν καιρος ο υπολογιστης του Batcave να φορτωσει για πρωτη φορα το "project Robin" με αφορμη το review που της ζητησα,αφου τη γνωμη της για το AOR/hard rock των 80's την εμπιστευομαι.Παρακατω μας παραθετει τους λογους που φετος (για μενα οι εμφανισεις των Lynch Mob και Dare πονανε περισσοτερο απο ολα)επρεπε να κανουμε παραμονη και ανημερα του Halloween στο Nottingham και οχι στην Αθηνα.Απο τα Cornucopia Headquarters την ευχαριστουμε θερμα.


Πρωτο βραδυ:Παρασκευη 29/10/2010.Trent University

Το φεστιβαλ το ανοιξαν οι "νεοι".Δηλαδη ανερχομενες σουηδικες μπαντες.Τις οποιες αγαπαει ο κοσμος γιατι οπως και να το κανουμε ΒΡΩΜΑΝΕ 80ιλα!!Και αυτο μονο καλο μπορει να ειναι!Με σειρα εμφανισης λοιπον οι Reckless Love,Crazy Lixx και οι υπεροχοι,φανταστικοι Η.Ε.Α.Τ. με το νεο τους τραγουδιστη.Ηταν πολυ δυναμικο ξεκινημα και οτι επρεπε για να προθερμανθουμε για τη συνεχεια.Το συμπερασμα τις βραδιας θα μπορουσε να ειναι οτι μπορει ο παλιος να ειναι αλλιως αλλα και ο νεος δεν παει πισω!



Δευτερο βραδυ:Σαββατο 30/10/2010, Rock City


Grand Illusion :Ατυχως μας πηρε ο υπνος....

Beggars and Thieves:ζζζζζζζζζζ....

Bangalore Choire:Προσωπικα μια μπαντα που μου αρεσε ανεκαθεςν,μετα το Firefest τους λατρεψα.Πραγματικα απο τις αγαπημενες μου εμφανισεις.Mπορει να μην ηξερα τα καινουρια τραγουδια αλλα επαιξαν σχεδον ολοκληρο το "On Target"(ο πρωτος τους δισκος).Υπεροχο!

Shotgun Symphony:Πηγαμε για φαγητο αλλα οσοι εμειναν εκαναν πολυ θετικα σχολια.

Βοnfire:Πολυ δυναμικοι,ξεσηκωτικοι,μια παρα πολυ καλη εμφανιση.Επαιξαν κυριως κομματια απο το "Fireworks" και μας ταξιδεψαν σε American Niiiiights!

Dare:Ωωωω Dare με τον παθιαρη τον Darren....Eπαιξαν και καινουρια(που δεν τα ξεραμε)αλλα και παλια αγαπημενα οπως "The Raindance","King of Spades","Into The Fire"."Runaway"...Πραγματικα ηταν πολυ γλυκο.Ειμαι πολυ χαρουμενη που το εζησα αυτο..

Lynch Mob:O Lynch και η παρεα του.Επισης μια πολυ καλη εμφανιση με μεγαλη δοση Lynch οπως ηταν αναμενωμενο.Ενταξει,δε θα μπορουσα να πω οτι ηταν η εμφανιση της βραδιας,αλλα φανταζομαι οτι οι true Lynch Mob fans το απηλαυσαν.


Τριτο βραδυ:31/10/2010,Rock City


Grand Design:Ενω ειναι μια μπαντα που μας αρεσει πολυ,δυστυχως τη χασαμε..

Newman:Προσωπικα δε μου εκαναν καμια συγκεκριμενη εντυπωση

Stage Dolls:Το πρωτο πραγμα που σκεφτηκα οταν τους ειδα ειναι oτι ο Torstein Flanke δεν εχει γερασει καθοοοοολου.Στη συνεχεια αποδειχτηκε οτι ουτε φωνητικα εχει γερασει!!!!

Strangways:Aπο που να αρχισει κανεις?Ή μαλλον τι να πρωτοπει κανεις για τους Strangeways?Αρχισαν με το συγκλονιστηκο "Love Lies Dying",μας απογειωσαν απο την αρχη και παραμειναμε ψηλα εως το τελος...Παππουλιδες πλεον,αλλα αυτο δεν ειχε καμια σημασια,ηταν μαγικο!AOR Ρεεεεεεεε**

Jimi Jamison:Ο κοσμος τον αγαπαει πολυ,τον αποθεωσαν αλλα και ο ιδιος τους ανταμειψε με με επιτυχιαρες οπως 'Βurning Heart","Eye of the Tiger",και φυσικα το "I'll be Ready".Πολυ ευχαριστη εκληξη για μενα.

Pretty Maids:Δεν ξερω για Red, Hot and Heavy ομως ΣΙΓΟΥΡΑ!Γενικα τα πολυ Metal κομματια τους δε με ενθουσιαζουν αλλα με "Love Games","Please Don't Leave Me"."Savage Heart"."Little Drops of Heaven"αντε και "Future World" ειδα ακριβως ο,τι ηθελα και περιμενα απο Pretty Maids!

Nelson&Mark Slaughter:Ο Μark Slaughter εκανε παρεα με την ξιθαρα τους στους Nelson.Για το finale ενος τοσου τελειου τριημερου ηταν πολυ σωστη επιλογη και μια πολυ ωραια εκπληξη που ειχε ανακοινωθει μολις μερικους μηνες πριν το Firefest.Πολυ καλη σκηνικη παρυσια και απο τους τρεις,τα κομματια πολυ καλα επιλεγμενα.Ακουσαμε τις μεγαλυτερες επιτυχιες των Nelson και προς τιμην του Mark το "Up all Night"!Xαμος γινοταν on stage,δεν ηξερε κανεις που να πρωτοκοιταξει!


Δεν ειμαι expert του ηχου αρα κρινοντας απο τα λεγομενα των ηχολυπτων τις παρεας μας,ο ηχος δεν ηταν παντα ο καλυτερος.Υπηρξαν μικροπροβληματακια.Overall το Firefest 2010 ηταν μια απο τις καλυτερες εμπειριες τις ζωης μου,Ειδα καλλιτεχνες που δεν ειχα φανταστει ουτε στα πιο τρελα μου ονειρα οτι θα εβλεπα.Ελπιζω ολοι να εχουν την ευκαιρια να πανε τουλαχιστον μια φορα,το κλιμα δεν περιγραφεται,ειναι και σημαντικο να εχεις μαζι σου καλη παρεα γιατι ειναι μια εμπειρια που θες να μοιραστεις....Και του χρονου λοιπον***

Nathalu

Βοnfire,Pretty Maids,Firehouse Live At Last! Gagarin 205 Kυριακη 17 Οκτωβριου 2010

Πρεπει να ειναι το θεμα του εχει αναφερθει περισσοτερες φορες στο blog αυτο.Οι ατυχιες που προεκυψαν ηταν πολλες,συνεπως η ημερομηνια μεταφερθηκε αρκετες φορες,και το line up αλλαξε αλλες τοσες.Χθες λοιπον,ηταν μια μερα που περιμεναμε καιρο.τρια κορυφαια συγκροτηματα του ειδους εμφανιστηκαν μαζι,η προσελευση ηταν-τουλαχιστον με το ματι-αρκετα ικανοποιητικη,ο κοσμος ιδρωνε hairspray και το glam στοιχειο ηταν τοσο εντονο,που στις μπαλαντες αντι για αναπτηρες αναβαν τα κερακια που πετανε σπιθες για τουρτες.Το πακετο αποδειχτηκε ικανοποιητικο και χορταστικοτατο.Σημερα ξτπνησα με μελωδικο hangover τοσο εντονο ωστε τη στιγμη που γραφεται αυτο το review ακουω ακαταπαυστα Μarduk.


Eιχα την εντυπωση οτι οι Bonfire θα εμφανιζονταν δευτεροι αλλα την πατησα.Οταν μπηκα στο venue ειχαν αρχισει να παιζουν το οικολογικου περιεχομενου Νevermind.Ο τραγουδιστης ηταν ομιλητικοτατος και συνεχως μιλαγε σπαστα ελληνικα και ζηταγε ουζο,γεγονος που εδινε μια fun διασταση στην εμφανιση τους.Η μπαντα πλην του Claus Lessman μου φανηκε λιγο διεκπαιρεωτικη στην αρχη αλλα δεν αργησε να παρει τα πανω της και να σταθει στο υψος του ονοματος της.Οι μελωδικοι υμνοι που ειχαν στις αποσκευες τους διαδεχονταν ο ενας τον αλλον και προς μεγαλη μου ικανοποιηση ιδιεταιρο βαρος δωθηκε στο αγαπημενο μου album Fireworks.Φυσικα δε μπορουσε να λειψει τo Under Blue Skies,το ευλογημενο απο τους Wes Craven και Desmond Child,Sword and Stone και το Tony's Roulette(αμεση ανατριχιλα).Στη μεση δε της εμφανισης τους,διασκευασαν Gotthard προς τιμην του προσφατα αδικοηαμενου Steve Lee.Απο τις μπαντες που εμφανιστηκαν χθες,μεροληπτω υπερ των Bonfire καθως ηταν οι μονοι που δεν ειχα ξαναδει live,και το αποθυμενο απο την προ πενταετιας εμφανιση τους με τους Tyketto στη Θεσσαλονικη,οπου δε μπορεσω να παρευρεθω,με ετρωγε καιρο.Η υπομονη μου ευτυχως αξιζε και με το παραπανω.To ιδιο φανηκε και απο τη σταση του κοινου και την ικανοποιηση στα προσωπα τους.All Hail Bonfire!!!


Ειχα ξαναδει τους Pretty Maids πριν τρια,αν θυμαμαι καλα,χρονια στην απο κοινου εμφανιση τους με τους Talisman,και περιμενα να δω μια πολυ καλη εμφανιση.Μεγα λαθος.Αυτο που εγινε χθες ηταν ολοκαυτωμα.Ορμησαν στη σκηνη με ορεξη και συναυλιακο αερα παλιας καραβανας σε φορμα,και μετα απο το τριτο τραγουδι που αντιμετωπισαν καποια τεχνικα προβληματα,μας πηρε και μας σηκωσε!Βack to Back,Future World,Rodeo(με ξεσπαθωματα και crowd surfings) παρ'τα στα μουτρα με τερμα ενταση και ταχυτητα,οπως τρεχει δηλαδη το αμαξι στο video clip του ομωνυμου δισκου.Καπου εγινε και ενα drum solo για τις απαραιτητες γαργαρες και το τεντωμα/ξεμουδιασμα του κοινου και συνεχιζουμε.Please Dont's Leave Me,Red Hot and Heavy με απιστευτη συμμετοχη του κοινου,το Savage Heart μας μελωσε και το Love Games εχει παντα τον τροπο του να με τερματιζει.Φυσικα και δε θυμαμαια την ακριβη σειρα των τραγουδιων,αυτο που θα μου μεινει αξεχαστο ειναι η πιο μπαρουτοκαπνισμενη και πουτανιαρικη φωνη την βραδιας,ο Ronnie Atkins,η εκδηλη εμπειρια του Κen Hammer και το καθολα αξιοσεβαστο κιτς ξεσαλωμα του μπασιστα Hal Patinno.Κι ας μην επαιξαν το Don't Settle For Less.......


Οι Firehouse ηταν για αλλη μια φορα αψογοι.Ο CJ Snare ειχε την πιο 2010 εμφανιση αλλα και το πιο 1989 λαρυγγι.Αστειρευτη δυναμη και τσιριδα πηγαζουν ακομα απο μεσα του και απεδωσε καθε υμνο του συγκροτηματος που θα ηθελε κανεις να ακουσει με απολυτη ακριβεια και ενα μεγαλο χαμογελο μονιως ζωγραφισμενο στο προσωπο του.Οι κεραυνοι επεφταν στα κεφαλια μας ο ενας μετα τον αλλον χωρις φλυαριες και χασιμο χρονου και το Gaggarin συσωμο εζησε την αποκορυφωση ενος hard rocking party μαζι τους.Εχω την εντυπωση οτι την προηγουμενη φορα που τους ειδα επαιξαν παραπανω(λογικο),και εκει εχασε η χθεσινη τους εμφανιση,αλλα με τετοια αποδωση απο ολα τα μελη και τετοια διαθεση απο μερους του κοινου,ποιος παραπονιεται?Ενδεικτηκο ειναι οτι δεν κωλωσαν να παιξουν το All She Wrote στην αρχη και το ενδιαφερον καθ ολη τη διαρκεια του setlist να παραμεινει αμειωτο.Οσο για το personal favorite μου Lover's Lane,ηταν εκει.Firehouse is in the house babyyyyyyyy!


Θελετε και επιλογο?Οποιος δεν ειδε το χθεσινο......περαστικα του!!

Aντιφασεις

Απο τη μια οι στιχοι του πρωτου τραγουδιου.Απο την αλλη του αλλου.Nιωσε και τα δυο.Aν νιωθεις,εισαι αντιφατικος.Εγω προφανως και νιωθω,ειμαι πολυεκατομμυριουχος και αντι να εχω βιτσιο με τις μετοχες εχω με το να δρασκελαω ταρατσες τα μεσανυχτα.Για το πρωτο εχουμε video-εξωφυλλο στο υψος της περιστασης και στο υφος της περιρρεουσας ατμοσφαιρας.Για το αλλο παλι το μονο που βρηκα ειναι μια χαζη παρουσιαση εικονων απο το αγαπημενο μας 90's(?) ζευγαρι Vegeta και Bulma.Η Marianne Faithfull μου αρεσει πολυ.Τους Twisted Sister παλι,τους ψιλοαντιπαθω περα απο αυτην την κομματαρα.



Και οταν τα πραγματα περιπλεκονται σε τετοιο βαθμο,το καλυτερο ειναι να παω να ακουσω λιγο Motorhead.