Μέσα σε μία γενικότερη προσπάθεια για ανανέωση του Blog,προέκυψε αυτή η νέα μόνιμη στήλη,όπου κάθε μήνα ένας από τους συντάκτες θα παρουσιάζει ένα album κλασικότερο των κλασικών,πέρα από μουσικά είδη,δεκαετίες και λοιπά μέσα κατηγοριοποίησης.Μόνος κοινός γνώμονας των δίσκων που θα φιλοξενούνται εδώ,είναι η στόφα του κλασικού...
...και δε μπορώ να φανταστώ καλύτερο τρόπο να εγκαινιάσω τη στήλη παρά με το Rising των Rainbow.Δεύτερος δίσκος για το καινούριο,τότε,πόνημα του Richie Blackmore, και εδώ τα πράγματα σοβαρεύουν.Η "project του κιθαρίστα των Deep Purple" λογική φεύγει και πλέον οι Rainbow λειτουργούν σαν κανονική μπάντα.Φεύγει επίσης και το "Richie Blackmore's" μπροστά από το όνομα του συγκροτήματος, που είχε εμφανιστεί στο ομόνυμο ντεμπούτο(για να ξαναέρθει στο τελευταίο album της μπάντας το1995 και να συματοδοτήσει μια σειρά από ομοιότητες με το ντεμπούτο αλλά αυτό είναι μιά άλλη ιστορία...)Οι αλλαγές όμως δεν περιορίζονται στα τυπικά.Όπως είναι γνωστό,σε ένα γκρούπ που ηγείται ο Blackmore,ο Mustaine,ο Evil Chuck ή ο David Coverdale,δε στεριώνει εύκολα μέλος,έτσι οι αλλαγές στο line up είναι δραστικές.Όλη η μπάντα του πρώτου δίσκου(οι Elf δηλαδή χωρίς τον κιθαρίστα και ξάδελφο του Dio, David Feinstein προφανώς)παίρνει πόδι εκτός του Ronnie James Dio.Ο πολύς Cozy Powel (αν αναφέρω εδώ που έχει παίξει, θα μας κάνουν έξωση από το blogspot για κατάχρηση χώρου) αναλαμβάνει το Drum Kit, με τους Jimmy Bain (Phil Lynnot, Gary Moore, Dio κ.α.)και Tony Carey σε μπάσο και πλήκτρα αντίστοιχα.
Αυτά ως προς τις αλλαγές...Το σωτήριον έτος 1976 λοιπόν,
