Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Potergeist. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Potergeist. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 5 Ιουλίου 2012

Συνέντευξη με Potergeist


Τον Απρίλιο που μας πέρασε οι Έλληνες Potergeist κυκλοφόρισαν την νέα τους, πολλά υποσχόμενη, δισκογραφική δουλειά, το Muddy Mermaids. Στο TasteCornucopia βρήκαμε λοιπόν την αφορμή να κάνουμε μία σύντομη κουβέντα με το συγκρότημα, κρίνοντας πως αυτό είναι πιο ενδιαφέρον από μία παρουσίαση του δίσκου. Έτσι κι αλλιώς το Muddy Mermaids μπορεί κανείς να το ακούσει ολόκληρο, streaming, από το site του συγκροτήματος στο www.potergeist.com, και να κρίνει. Εμείς απλώς να πούμε πως αξίζει το χρόνο σας, μιας και πρόκεται για μία πολύ αξιόλογη και υψηλού επιπέδου δουλειά, όπου σίγουρα υπάρχουν τραγούδια που θα σε κάνουν να θες να πατήσεις το repeat,

Τι άλλαξε και τι παρέμεινε ίδιο στον ήχο και στην μουσική σας απο το Southwards μέχρι το Muddy Mermaids;


Αυτό που παρέμεινε ίδιο είναι τα blues περάσματα και οι επιρροές από την metal σκηνή του Τέξας και της Ορλεάνης. Αυτό που άλλαξε είναι ότι το ύφος έγινε πιο σκοτεινό και πιο βαρύ.


 Πως προέκυψε η συνεργασία με την Warner; Τι όφελος περιμένετε να έχετε κάνοντας ένα τέτοιο βήμα; 


Απλά τα πράγματα, μας άκουσαν, τους αρέσαμε και συνεργαστήκαμε. Το όφελος είναι ότι σίγουρα βρίσκεσαι σε καλύτερη θέση στη μουσική βιομηχανία έχοντας ένα Warner στην πλάτη σου.


Καινούργια κυκλοφορία, με καινούργια εταιρία πλέον, την Distroball Productions. Είχατε κυκλοφορίσει ανάμεσα στο Southwards και στο Muddy Mermaids και ένα αυτοχρηματοδοτούμενο Ep. Αυτού του είδους αλλαγή στέγης συμπεριλαμβάνεται στους λόγους που έχουμε καινούργιο album μετά απο 5 χρόνια; 


Δεν θα το έλεγα. Περισσότερο ρόλο έπαιξε η ολική αλλαγή του line up πριν από 3 χρόνια παρά το ο,τιδήποτε άλλο.


 Όσοι έχουν κάνει review για το Muddy Mermaids, σε κάποιο σημείο θα επισημάνουν ομοιότητες στον ήχο σας με αυτές από κλασσικά συγκροτήματα του γενικότερου stoner metal ήχου. Κουράζει τέτοιου είδους σύγκριση; Επηρεάζει τον τρόπο που σκέφτεστε την ηχητική εξέλιξη των Potergeist;


 Μετά από 8 χρόνια και 3 κυκλοφορίες δεν κουράζει μόνο, αρχίζει να σπάει πούτσες. Το πιο αστείο είναι ότι μέχρι σήμερα δεν έχω ακούσει μπάντα να τολμήσει αυτό που κάναμε στο Southwards και σε τραγούδια όπως το ομότιτλο και ειδικά σε μια εποχή που η ετικέτα southern metal χρησιμοποιούνταν από 10 μπάντες στον πλανήτη. Ξεκολλήστε με τη φωνή και ακούστε το σύνολο. 


 Πως ήταν η εμπειρία να παίξετε ως support στους Lynyrd Skynyrd; Τι γνώση μπορεί να αποκομίσεις από μια τέτοια εμφάνιση; 

Εύχομαι σε όλες τις μπάντες να ζήσουν κάτι αντίστοιχο. Τεράστια γνώση ως προς το πως θα έπρεπε να είναι τα live από οργάνωση και ήχο και επίσης μετά απο ένα live σε 7-8000 κόσμο δεν υπάρχει κάποιο live να σε τρομάξει ή αγχώσει.



 Γνωρίζω πως υπάρχουν κάποια ακόμα κανονισμένα live μέσα στο καλοκαίρι. Θα υπάρξει και κάποια πιο μαρκοσκελή σειρά από live εμφανίσεις για την προώθηση του album; Διαφωτίστε μας παρακαλώ.


Δεν το γνωρίζω ακόμη αν και ο στόχος τον χειμώνα είναι η Ευρώπη. Σίγουρο πάντως είναι η εμφάνιση στο φεστιβάλ Μουσικά Κύματα στις 21 Ιουλίου. 


Ποιές είναι οι Γοργόνες της Λάσπης; 


Είναι ανοιχτό στον καθένα να τις προσωποποιήσει με αυτό που αυτός φαντάζεται. Στην δική μας περίπτωση είναι οι συνθέσεις μας και οι εμπειρίες μας.


Τέλος, κάποιον καλό δίσκο που ακούσατε τώρα τελευταία;

Το καινούριο Cancer Bats και από τα λίγα που άκουσα, οι νέοι δίσκοι απο Baroness, Katatonia και Slavebreed.




www.potergeist.com
www.distroball.com
https://www.facebook.com/potergeist

Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012

Lynyrd Skynyrd Live 18/06

Έτσι, χθές το βράδυ, σβήσαμε άλλο ένα συγκρότημα από την μεγάλη λίστα με ονόματα που θα θέλαμε να δούμε live. Και όχι η μείωση της λίστας αυτής δεν είναι αυτοσκοπός για εμένα, αν και η σκέψη 'Είδα Lynyrd Skynyrd!', που πριν από λίγο καιρό θα ήταν ένα όνειρο, πλέον είναι τόσο αληθινή που μοιάζει σχεδόν σαν ψέμα.
Ναι λοιπόν είδα τους Skynyrd. Και σίγουρα όχι μόνος μου. Η όλη χθεσινή μέρα είχε μία αίσθηση γιορτής. Σε πόσα συγκροτήματα έχεις δεί σύσσωμη μια κουλτούρα (η οποία συνήθως απέχει απο συναυλίες) να έρχεται να δώσει το παρών, και να δηλώσει την αγάπη του; Στην τελική από μόνος του ο αριθμός των Harley παρκαρισμένων  έξω από το γήπεδο baseball εποτελεί είδηση.
Λόγω μηχανικής βλάβης δεν πρόλαβα να ακούσω τους Έλληνες Soundtruck, για την ακρίβεια την ώρα που έφτασα στο συναυλιακό χώρο άκουσα μια διασκευή σε AC/DC. To συκρότημα παίζει αγνό Southern Rock και έχει μία κυκλοφορία στο ενεργητικό της. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
Σειρά είχαν οι Potergeist, μια σκληρότερη έκφανση της κληρονομιάς των Lynyrd Skynyrd. Εντυπωσιάστηκα από τον αέρα που είχανε στην σκηνή, πιστεύω πως το κοινό το αντιλαμβάνεται αυτο και τους το αναγνωρίζε, όπως και ότι έχουν κυκλοφορίσει καλό υλικό. Πίσω απο τον ηχολήπτη που στεκόμουνα άκουγα τον ήχο τους να 'σπάει' και στην σύντομη βόλτα που έκανα, δεν άκουσα κάποια σημαντική διαφορά στην ποιότητα.  Περισσότερες πληροφορίες για τους Potergeist εδώ.
Πάμε στον λόγο που βρεθήκαμε στο ελληνικό όμως. Θα ήταν σφάλμα να ξεκινήσω να γράφω τη γνώμη μου, χωρίς πρωτίστως να αναφερθώ στον άψογο επαγγελματισμό του συγκροτήματος. Για όση ώρα παίξανε μας είχανε του χεριού τους, μας κάνανε ότι θέλανε.'Τα χέρια σας ψηλά' , 'Πάμε όλοι με ρυθμό', 'Δικό σας Athens, Greece'...όλα αυτά τα όμορφα και εμείς, παραδωμένοι στη ρυθμό του Southern Rock τους, υπήρξαμε υπάκουοι. Πως θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά όταν έχεις εννέα άτομα επί σκηνής να σε πυροβολούν με (μόνο) αγαπημένα; Call me the breeze, Gimme back my bullets, Whiskey rock a roller και το εναρκήτιριο Working for MCA. Ανατριχίλα. Οταν παίξανε το Sweet Home σχεδόν είχα ξεχάσει πως και αυτό δικό τους είναι. Η μόνη μικρή μου 'γκρίνια' είναι πως στα ποιο χαλαρά τους κομμάτια ( Simple Man, Tuesday's Gone, Freebird) θα μπορούσανε να κρατήσουν σε πιό χαμηλά επίπεδα την αδρεναλίνη τους. Θα ήθελα λιγότερα εφφέ με τον φωτισμό, λίγο πιο κάτω γενικότερα οι εντάσεις. Αυτό βέβαια αφορά εμένα μόνο και το πως θα ήθελα να αποτίσω φόρο τιμής στον μουσικό τιτάνα ονόματι Lynyrd Skynyrd αλλά και σε τραγούδια που ΠΟΤΕ δεν θα πεθάνουν. Μακάρι να συνεχίσουν να περιοδεύουν, να προσφέρουν στους ακροατές τα τραγούδια τους, και είμαι σίγουρος πως, και για χίλια χρόνια ακόμα να το κάνουν, πάντα θα υπάρξει κοινό που θα τους εκτιμήσει, θα τους λατρέψει και θα τραγουδίσει παρέα τους.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...