Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

Fates Warning,Fuzz 26/3/10





Oποιος δεν ηρθε το μετανιωνει.Με τον ιδιο τροπο που το μετανιωνει οποιος δεν ειδε τους Queensryche στον εορτασμο του Operation Mindcrime.Ειτε εχει ασχοληθει ενδελεχως ειτε προκειται να ασχοληθει και να του αρεσουν.Nαι ηταν τοσο ωραια.Το συγκροτημα τα εδωσε ολα και το κοινο φροντισε να νιωσουν οτι παιζουν στην αυλη του σπιτιου τους μπροστα σε καλους φιλους.Δεν εχει νοημα να γραψω για τραγουδια καθως γιορταζαν την επανακυκλοφορια του δισκου Parallels.Δεν εχει νοημα να γραψω για αποδωση γιατι μιλαμε για τους Fates Warning.Νοημα εχει να βλεπεις το παρακατω ζωντανα..

TRICK OR TREAT



Aποψε στο κυλικειο πριν μπω στη δουλεια,ηρθε ενας στο τραπεζι μου και απολυτως σοβαρα με ρωτησε:"Φιλε μηπως εισαι ο Kai Hansen?"Ε λοιπον ναι,εγω ειμαι.Ψαξε τη φατσα μου στο video clip.


Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010


Καθότι δεν είχα το μυαλό και την διάθεση αυτές τις μέρες να γράψω κάτι σε μορφή κανονικού κειμένου, αλλα επείδη το μυαλό είναι και αυτο ένα όργανο το οποιο δεν δουλέυει με διαλείματα,όπως ίσως κάποιοι πιστεύουν θέλω απλά επιγραμματικά να ανάφέρω κάποιες σκόρπιες σκέψεις.Κάποιες απο αυτές ίσως να άξιζαν κάποιες γραμμές παραπάνω όποτε ίσως κάποια στιγμή να επανέλθω με αυτές. Οπότε:

1.Tο Goin' Blind κατα την ταπεινή μου γνώμη είναι πιο διεστραμένο όταν το παίζουν οι Melvins

2.Οι Weedeater ανήκουν στις μπάντες που μάλλον δεν τους λες καλλιτέχνες, διότι δεν 'υπηρετούν' την τέχνη αλλά σίγουρα η μουσική που παίζουν εξυπηρετεί τους ίδιους στο να βγάζουν αυτα που έχουν στα σωθηκά τους. Respect

3.Οι Duke Abduction παίζουν ζωντανά στις 31 του μήνα στο six d.o.g.s. και ανυπομονώ να δω αν έχουν προσθέσει φίγουρες απο παραδοσιακούς χορούς της Ιβηρικής χερσονήσου στις ζωντανές εμφανίσεις τους

4.Οι Black mountain με την χαλαρωτική μονοτονία τους μπορούν να σε ταξιδέψουν μίλια μακριά...Ειδίκα το Wucan γράφει ανεξήτιλα το όνομα του στην καθημερινότητα μου.

5.Είμαι ακόμα 'ακουσμένος' απο την συναυλία των ΟΜ...

6.Αυτό το πλαστικό με τις φούσκες που τις σπάς και κάνουν πίτσι-πίτσι(ευδόκιμος όρος) και που το χρησιμοποιούν στίς συσκευασίες λέγεται αεροπλάστ.

7.Happiness is a warm gun.Πάντα...

8.Και κάτι για το τέλος που το βρήκα πολύ αστείο, χωρίς σχόλιο:

Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010




Περι pornogrind o λογος.Ξερεις τωρα,drum machine φωνητικα "γουρουνακι",παραγωγη hοme grown μεσω προσωπικου ηλεκτρονικου υπολογιστη,στιχοι γελοιοι μεχρι αηδιας και αηδιαστικοι μεχρι γελοιοτητας.Αντιλαμβανομαι την αναγανακτηση σας αφου μονο ομορφη η εστω ασχημη αλλα ακρως ενδιαφερουσα μουσικη πραγματευομεθα σε αυτο εδω το blog.Απο την αλλη σκεψου ποσο πολυ σου την εσπαγε οταν στην τριτη λυκειου που επρεπε να διαγωνιστεις στην εκθεση τυφλοσουρτη και στο sos θεμα "διασκεδαση των νεων" τα φροντιστηρια σε εξαναγκαζαν να χρησιμοποιησεις τη φραση "η διασκεδαση ειναι στειρα ψυχαγωγια".Μετα λοιπον απο μια συρροη σοβαρων ακουσματων μου ηρθε να ασχοληθω με κατι στειρο και οχι σοβοαρα αλλα τουλαχιστον αυστηρα μη σοβαροφανες.Προτεινω καποια επικα καραcult κοσμηματα του ιδιωματος που θα δωσουν νοημα σε καποιο φαινοομενικα βαρετο και ανουσιο απογευμα σου που θα καθεσαι με φραπε και θα χαζευεις surfαροντας,μεχρι να πεσεις πανω τους και να γελασεις με την ψυχη σου.

Disclaimer

1)Οι εχοντες ευαισθητο στομαχι και αποκλειστικα εκλεπτισμενο χιουμορ ας μη συνεχισουν.Ενα βαρετο απογευμα ακομα,χιλιες φορες!
2)Δεν εχω τιποτα εναντιον της gore θεματολογιας,λατρευω τους Cannibal Corpse για παραδειγμα,αλλα μεταξυ δισκων σταθμων οπως το Αcts Οf Τhe Unspeakable των Autopsy που σου παγωνουν το αιμα απο τη φρικαλεοτητα και τουτων εδω των fun εκτοπλασματων υπαρχει τερααααστια αποσταση.

Τorsofuck.Φιλλανδοι θεουληδες με εξωφυλλο που σε αναγκαζει να αρχισεις διαιτα απο την αηδια.Παρακαλω δωστε εμφαση στο βαθυτερο νοημα του τελευταιου στιχου αφου εχετε μελετησει ολες τις στροφες απο την αρχη.Βλεπω ηδη μπροστα μου τη φραση "εν κατακλειδι"σαν λεζαντα του Τales From The Crypt.Πασαλειμενο στη γλιτσα.Tο ναδιρ της αισθητικης τεμνει(με μπαλντα) το ζενιθ του στομαχοπονου απο τα γελια.

Αnal tretment xxxperience.Πατριωρτακια καραμπουζουκληδες που στα (ευτυχως)απαιδευτα στον pornogrind ηχο αυτια μου φανταζουν απλη μπαντα της σειρας.ΑΛΛΑ οι τιτλοι των τραγουδιων ειναι στα Ελληνικα.Εχοντας συνιθησει στους στιχουρικους μογγολισμους εις τη βρεττανικη λοιπον,τετοια εμπνευση τεινει να αγγιξει τα ορια της παρθενογεννεσης.

Και τελος,δυο δωρακια στα οποια ο προλογος θα φανταζε ανουσιο περιτυλιγμα.

Disfigured Bitch-Cock Impaled


Spermswamp-I Cum Donut Filling


Εγω παντως το ενα απο τα 365 απογευματα του χρονου το ριχνω το γελιο μου με περιπτωσεις τοσο πετυχημενα αποτυχημενες οσο οι παραπανω.

Πέμπτη 18 Μαρτίου 2010

Witchcraft - The Alchemist


Εντελώς τυχαία σε further listening ,σε extras ενός dvd πέφτει το ματι μου σε τούτους εδώ.Επίσης τυχαία, μια με δύο βδομάδες μετά βλέπω και τον δίσκο τους στην βινυλιακή του έκδοση σε δισκοπωλείο.Και κάπως ετσι τυχαία ερωτευτηκα την μορφή του εξωφύλλου, το ξεπλυμένο κόκκινο πάνω στο αθώο λευκό.Και είναι μερικές φόρες που δεν θές κάτι παραπάνω για να αγοράσεις έναν δίσκο.Ισως βέβαια με ώθησε να το κάνω και τα λόγια του φίλου που κοφτά μου λέει:''Αυτό γαμεί.'' Τέλος ρε παιδί μου. Τελεία.Γαμεί.Απόλυτα και κάθετα.Με έναν συνηθισμένο τρόπο όμως.
Με την μορφη του εξωφύλλου καρφωμένη στο μυαλό και με μια ψυχεδελική αναπαραγωγή του άσματος ''Γαμεί'' πηγαίνω σπίτι για ακρόαση. Και τότε κατάλαβα γιατί ''Γαμεί'' αλλά δεν ''Γαμάει'' ,ή τουλάχιστον γιατί έτσι πιστέυω εγώ. Οι γενικές εντυπώσεις είναι πως ο vintage αισθήτικής ήχος είναι τεράστιος , με πολύ καλές συνθέσεις, και με τα φωνητικά να σου μένουν εύκολα τόσο για την αμμεσότητα όσο και για την χροιά.Πολύ καλο αποτέλεσμα ,για αυτό που γουστάρουν τούτοι οι Σουηδοί να κάνουν, πολύ πιο πάνω απο αντίστοιχες κυκλοφορίες θα έλεγα.Ισως γιατι οι Witchcraft είναι έξυπνοι και ξέρουν τι να κλέψουν και τι να αποφύγουν.Με ολη την καλή έννοια το τελευταίο που είπα.Δεν πιστεύω οτι είναι αδικία να κλέβεις στην μουσική, άρκει αυτο να γίνεται με σκοπό την αναγνώριση της αξίας του αρχικού δημιουργού/συνθέτη/εμπνευστή είτε αυτη η αξία είναι καθολική ειτε καθαρά σε προσωπικό επίπεδο, με σκοπό να γίνεις και εσύ καλύτερος. Και στο κάτω κάτω της γράφης στο the Alchemist προσπαθούν να βάλουν μπόλικο απο τον δικό τους χαρακτήρα, αντί να λένε οτι άπλα θα παίζουν μουσική 'όπως το κάναν και οι παππούδες μας'' και να προκαλούν ψιλογελάκια στην καλύτερη περίπτωση.
Αλλά...φτάνει ο δίσκος στο τέταρτο track και θέλω να κλάψω.Ενώ εχει προηγηθεί το καλύτερο κομμάτι του δίσκου (copyright άποψεως azarak]) μπαινει το αμμέσως επόμενο.Και ποιο είναι το επόμενο? Το τέταρτο.Το Hey Doctor.Δηλαδή αυτό:


Και κάπως έτσι αντιληφθηκα οτι για μένα δυστυχως ο δίσκος γαμεί.Μόνο.Και δεν μπήκα στον κόπο να γράψω για έναν δίσκο που δεν μου άρεσε, αλλα για έναν δίσκο για τον όποιο ένιωσα πραγματικά οτι μου έβγαλε ένα παράπονο.

Wicthcraft on mypsace

Υ.Γ. Πραγματικά πάντως μου αρέσε ο δίσκος και ας αναλώθηκα πολύ σε ένα τραγουδι μόνο.Εχανα που δεν το είχα ακούσει νωρίτερα και όποιος δεν τον έχει ακούσει ακόμα ας το κάνει.

Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010





Πατινια και Μουσικη <=>Μερεντα και Ψωμι.Το παραπανω θεμελιωδες αξιωμα συγκοινωνουντων πετυχημενων συνδιασμων αποτελει και τη συνταγη για τη σπεσιαλιτε της ημερας απο το εστιατοριο Cornucopia.Λιγωθειται υπευθυνα.




Μερεντα:Chris Farmer
Ψωμι:The Faint
Hμερομηνια Ληξης:+00

Σάββατο 13 Μαρτίου 2010

Lynyrd Skynyrd - One more from the Road


Είναι μερικά ερωτήματα στην μουσική που ο καθένας μπόρει με ευκολία να απαντήσει.Εμμέσως ο Batman έκανε την ερώτηση, ή μάλλον έριξε το θέμα στο τραπέζι.Ποιός είναι ο αγαπημένος live δίσκος.Ταυτίζομαι απόλυτα στην θέση του για την μαγνητοφώνηση ζωντανών εμφανίσεων, που σημαίνει οτι τον όποιο Live at τάδε δίσκο, κατα κύριο λόγο τον ακούω απο μία εώς καμία φορά.Εκτός από λίγες ηχηρές εξαιρέσεις.
I'd like you to welcome some friend of ours... Lynyrd Skynyrd!
...μέτρημα στα ντραμς και μπάσιμο με ψυχή και καρδιά στο εναρκτήριο Working for MCA.Ο μακαρίτης έλεγε ότι προτιμάει να είναι ξυπόλητος στην σκήνη για να την νιώθει να καίει.Και πως να τον αδικήσεις.24 χρόνια μετά η σκηνή του Fox Theater της Atlanta ακόμα καυτή πρέπει να είναι.Στα αυτία μου δεν φτάνει μέσα απο τα ηχεία μονάχα ένας Live δίσκος, μια ηχογραφημένη ζωντανή εμφάνιση των Lynyrd Skynyrd. Ολόκληρη η μπάντα ορμάει και με κάνει να σιγοτραγουδάω, να παίζω ντραμς και κιθάρα μα πάνω απο όλα να κλείνω τα μάτια και να μεταφέρομαι στον χωροχρόνο.Born too late σου λέει μετά...Εχουν έρθει στιγμές στην ζώη μου που οι στίχοι εχουν ερθει στο μυαλό μου, άλλοτε σαν να ήταν συμβουλές που μου είχε δώσει κάποια στιγμη ένας φίλος, και άλλες φορές σαν να ήταν το έξυπνο punchline που έλειπε απο μια αστεία ή ειρωνική στιγμή που τέινω στην φαντασία μου να αναπαράγω κινηματογραφικά.Με λίγα λόγια τα τραγούδια που περιλαμβάνει το One more from the Road αξίζουν ακόμα και να ζήσεις την ζωή σου σύμφωνα με αυτά.Βέβαια έχουν προήγηθει δισκάρες στις οποίες περιλαμβάνονται, αλλά τωρα τα πράγματα είναι αλλιώς.Και ίσως μόλις τώρα ,γράφοντας αυτες τις γραμμές, κατάλαβα τον ουσιαστικό λόγο που που λατρεύω αυτο το άλμπουμ.Νιώθω οτι έχω μπροστά μου το συγκρότημα να μου λέει αυτες τις ιστορίες.Τον ίδιο τον Van Zant να μου λεεί τις προσώπικες του αξιώσεις, της εμπειρίες της σύντομης ζωής του. Η μουσική και οι στίχοι δεν φτάνουν σε εμένα μέσω της κονσόλας ενώς ηχολήπτη, άλλα κατευθείαν απο τις χορδές, τα δέρματα, τα πλήκτρα και τα λαρύγγια μιας συγχορδίας ανθρώπων που ηχεί τέλεια στα αυτία μου.
Διάολε, γυρνάω αλλη μια φορά απο την αρχή το βινύλιο πριν πέσω για ύπνο, αν και ξέρω πως δεν θα το κάνω για τελευταία φορά απόψε...

California dreamin' on a winters day.



Τα Live albums δε μου αρεσουν.Μια καλη rock συναυλια ειναι εμπειρια ζωης,διονυσιακο οργιο,τη βιωνεις με ολες σου τις αισθησεις να δεχονται επιθεση απο τη μπαντα και τον κοσμο γυρω σου.Aυτο πολυ σπανια αποθανατιζεται στα αυλακια του βινυλιου.Σε μια καλη συναυλια το συγκροτημα θα κανει λαθη τα οποια θα υπερκαλυψει η εξτασιασμενη αγριοφωναρα σου.Και αν παλι δεν περνας και τοσο καλα οσο λεω,το σανιδι,ο απολυτος κριτης του συγκροτηματος,θα εχει κανει τη δουλεια του και δε θα υπαρχει καμια κονσολα να κρυψει τις ατελειες επιμελως οπως συνεβαινε συχνα πυκνα παλιοτερα και κατα κορον συμβαινει σημερα.Διαολε,για ιδρωμενο μπαρουτοκαπνισμενο εκφυλο rock n' roll μιλαμε οχι για μουσικη δωματιου.

Και τωρα που τα πα και ησυχασα φροντισε να ακουσεις εναν απο τους λιγους δισκους που με βγαζουν ψευτη.Great Society-Collector's Item(συνχωνευμενα δηλαδη τα Conspicious Only In It's Absence και How It Was,ζωντανες ηχογραφησεις απο το club Matrix,ψαξε την επανακυκλοφορια του 2008 σε cd)Εδω οργιαζει η παραμυθενια φωνη της Θεας Grace Slick πριν ακομα απογειωσει το ανεμοπλοιο που ακουει στο ονομα Jefferson.Εδω θα ακουσεις και τις πρωτες εκτελεσεις των White Rabbit και Somebody to Love.Εδω η ψυχεδελικα αθωα και παραλληλα τσαχπινικα ερεθιστικη ατμοσφαιρα που εκπεμπει η μπαντα γυρω απο τα χειλη και το βλεμμα τις Grace σε θετουν σε εναν βαθυ μεθυστικο ληθαργο,κατι σαν καλοκαιρινο απογευματινο αραγμα στην αιωρα διπλα στο κυμα μετα απο πολυ καλο σεξ.Καπνιστε πουρο Aβανας και απολαυστε το.

Τετάρτη 10 Μαρτίου 2010

The gates of Slumber - Hymns of Blood and Thunder


01 .Chaos Calling
02 .Death Dealer
03 .Beneath The Eyes Of Mars
04 .The Doom Of Aceldama
05 .Age Of Sorrow
06 .The Bringer Of War
07. Descent Into Madness
08 .Iron Hammer”
09 .The Mist In The Mourning
10 .Blood and Thunder
(29/09/2009 Rise above)


Τέτοια ακούω και δεν μπορώ παρά να σκέφτομαι πόσο γαμάτοι είμαστε ολοί 'εμείς' και πόσο ΄φλώροι΄ όλοι αυτοί που δεν έχουν τέτοιες μουσικές να γουστάρουνε ! ΩΩ ναι! Γίνομαι ανώρίμος αλλα δεν φταίω εγώ μαμά! Αυτοι οι βρωμιάριδες οι άπλυτοι φταίνε , που ξέχασαν να αλλάξουν τον δίσκο τών St. Vitus απο το πικ άπ, και που ακόμα βγάζουν τα ρίφ των Cirith Ungol στην κιθάρα.Και άλλη μια φορα: ΩΩ ναι!! Πάνε κατι μήνες που κοπανάω το κεφάλι μου στα ντουβάρια με πιο κλασικούς χέβυ δίσκους και ας τα αποκαλούσα δεινοσαυρικά κάποτε όλα αυτά.Εντέλει ποση είναι η απόσταση μετάξυ δυο κλαδιών του ίδιου δέντρου? Εκείνος ο τυπάκος που φόραγε μπλουζα Misfits, με το χέρι στο κεφάλι αντί μοϊκάνας και που χορέυοντας μπόνγκο στην συναυλία των Watain μας φώναζε 'Ελάτε ρε μουνιάάάά!!!' ,μάλλον θα απαντούσε οτι στο ιδιο κλαδί αραζουμε και γουσταρουμε ολοι. Ακόμα και άν γελάσαμε με τη πάρτη του εκείνο το βράδυ, πλέον, μάλλον θα συμφωνούσα...
Πάντως οι Γατεσ of Slumber αξίζουν έστω και μια ακρόαση. Κατι θα βρείς να σου αρέσει, και αν όχι, άπλα θα τους αναγνωρίσεις οτι και αυτοί σε ένα κλαρί παραπέρα αράζουν και γουστάρουν , και αυτο κάνει όλη την διαφορά.



The Gates of Slumber in myspace

Υ.Γ. 1 είμαι σε συνεννόηση με υψηλά υστάμενους σε τράπεζα και πρόσπαθω να τους πέισω για την ανάγκη δημιουργίας συναυλιοδάνειου. Guaran-fucking-teed θα το χρειαστούμε φέτος.
Υ.Γ. 2 Το γεγόγος οτι σε ένα κείμενο 15 γραμμών συνυπάρχουν οι the gates of slumber/st.vitus/cirith ungol/misfits/watain/lamb of god απλως ενισχύουν τα λεγόμενα μου.Οπως επίσης και η συνεργασία με τον batman για τούτο εδώ το πόνημα.

Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010

2000-2009:A Decade Under The Guillotine

Χωριζοντας νοερα τη δεκαετια που περασε σε τρεις περιοδους και λαμβανοντας υπ οψη τη γενικοτερη αναβιωση του 80's metal κατα τη διαρκεια της,καταληγω σε τρεις δισκους που ηγηθηκαν του thrash ηχου,στα αυτια μου τουλαχιστον,εναν για καθε μια απο τις περιοδους.Γνωριζοντας εκ των προτερων οτι αδικω κακουργηματικα αλλες αξιολογες κυκλοφοριες.Φταιει μαλλον το χουι που εχουμε να δημιουργουμε λιστες.

Early 00's Sodom-M-16


I love the smell of napalm in the morning...Smelled like......victory.Oταν ο δισκος σου εχει quote απο το Αποκαλυψη Τωρα χωρις να γινεται γελοιος και ιεροσυλος αλλα καταφερνει να περναει τη φρικη του πολεμου στη ζουγκλα χωρις οπτικη βοηθεια αλλα μονο απο τα ηχεια τοτε εισαι ενας απο τους πολυ μεγαλους.Οι Sodom με αυτο το album οχι μονο δεν πεφτουν στην παγιδα του να επαναλαβουν τη δοκιμσμενη gourmet συνταγη του Agent Orange,αλλα απο πρωτομαστορες του ιδιωματος γινονται βετερανοι.Με Full Metal Camouflage.Και παρε στη μαπα και την αρκουδιαρικη διασκευη στο surfin' bird για αποχαιρετισμο.


Middle 00's Kreator-Εnemy Of God



Oι θεμιτοι πειραματισμοι των 90's τελειωσαν.Αυτο φανηκε ηδη απο το Violent Revolution.To Live Kreation που ακολουθησε ειναι ενας απο τους καλυτερους ζωντανα ηχογραφημενους δισκους ολως των εποχων και το λεω εγω αυτο που κατα κανονα δε συμπαθω καθολου τα live albums.Mε το Εnemy Of God καταφεραν να δειξουν παλι τα δοντια τους πεινασμενοι απο την "αποχη" στη βιαιοτητα(αλλα οχι στην ποιοτητα) της προηγουμενης δεκαετιας,με τον παραγωγο Andy Sneap που γνωριζει τι εστι thrash απο πρωτο χερι να τους δινει ηχο συγχρονο της εποχης διατηροντας παραλληλα ολα τα αγαπημενα Kreator στοιχεια.Και,συγχωρεσε την υποκειμενικοτητα μου αλλα χαρη σε αυτο το δισκο ανηκω στην τελευταια προνομιουχα γεννια(Aγγελακας/Νικολαιδης copyrirgt)που γαλουχηθηκε βλεποντας τους ζωντανα για πρωτη φορα στο Ροδον,πως μπορει να μην εχει ξεχωριστη θεση στην καρδια μου?


Late 00's Megadeth-Endgame


Tην ιδια στιγμη που αλλα μεγαθηρια εβγαζαν δισκους μετανοιας επιστρατευοντας τιτανιους παραγωγους πισω απο την κονσολα και επανεφεραν το παλιο τους λογοτυπο o Megadave βγαζει για πρωτη φορα τον Vic Rattlehead απο το εξωφυλλο,τσιμπαει τον παιχταρα Chris Broderick(Jag Panzer,Nevermore) και σερβιρει εναν απο τους δισκους της δεκαετιας.H εναλλαγη κιθαριστικων πυρων μεταξυ τους(σου θυμιζει κατι?)ξεκινα απο το intro κιολας και εν συνεχεια ντυνει την ενρινη,γεματη ειρωνια φωνη του Mustaine o oποιος εχει ξεπερασει το προβλημα με τον τενοντα στο χερι του και ειναι καθαρος για ακομα μια φορα απο τις ουσιες. "Οποιος λεει πως το νεο Megadeth ειναι χαλια ειναι ηλιθιος"υποστηριζει ο ιδιος,και δεν μπορω παρα να χαμογελω ικανοποιημενος με τον παντα καυστικο και ιδιαιτερο χαρακτηρα του που παντα συμπαθουσα.Αυτον αλλωστε διοχετευει και στη μουσικη του και γραφει δισκους σαν και αυτον.

Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010

Lucky Funeral/Universe 217 Split 7"


Side A
Far from myself
Side B
Fire


Ακουστικό σετ απο τα δύο συγκροτήματα με δωρεάν είσοδο, και όλο αυτο ονομάζεται release party για την κυκλοφορία του 7' split.Δηλαδή τι άλλο θές να ακούσεις για να πάς στο ROI MAT? Αν και λίγο αργά πέρασα μια βόλτα ,προλαβαίνοντας να ακούσω ένα μικρό μέρος απο το set των Universe μόνο.Για τους Lucky Funeral παντως δεν το έχει η μοίρα μου καθώς ουτε στους Orange Goblin τους πρόλαβα.... Δεν χανόμαστε παντως.Ολοι εδω τριγύρω μένουμε.
Πολύ καλό και το σπλιτάκι, εσωτερικά-εξωτερικά ουσιαστικά,εικαστικά και μουσικά.
Η όλη βραδυά ήταν ένα όμορφο διάλειμμα σε μια μουντή και μουδιασμένη μέρα.
Αυτά και ραντεβού στις επάλξεις.

Universe 217 on myspace
Lucky Funeral on myspace

Τρίτη 2 Μαρτίου 2010

Caspian LIve



Δέν ξέρω πόσο καιρό έχει ανακοινώθει απλά τώρα έτυχε να το δώ. 22 Μαίου λεει το bulletin.Βέβαια λεει επίσης οτι θα είναι στο An (το οποίο έχει άλλο event για εκείνο το βράδυ) αλλά αναφέρει καί το six d.o.g.s., του οποίου η σελίδα με τα events έχει μικρό βάθος χρόνου για να αναφέρει κατι για μάιο. Δε βαριέσαι έχουμε καιρό ακόμα.... 200 τέτοια liveάκια το χρόνο να γίνονταν, δεν θα μπορούσα να σκεφτώ καλύτερη έξοδο για το βράδυ



HONOUR-VALOUR-PRIDE


Σάββατο 29 Μαίου είναι η συναυλία των Bolt Thrower.Θα μου πεις το καλοκαίρι έχουν κλείσει η Σάρα και η Μάρα φίλε,και μάλιστα αυτόν τον καιρό που βγαίνουν οι ανακοινώσεις για τις εμφανίσεις του ενός μετά του άλλου μεγαθηρίου,εσυύ σε αυτούς κόλλησες?Η συναυλία αυτή όμως,κρύβει πολλούς άσσους στο μανίκι,άξιους αναφοράς ανάμεσα στους πανηγυρισμούς για το καλοκαίρι.Πρώτος και καλύτερος άσσος,πρόκειται για την παρθενική εμφάνιση των Bρεττανών στα μέρη μας.Δεύτερον,το σχήμα είχε πρόσφατα μπει στον πάγο γιατι τα μέλη ανακοίνωσαν οτι δεν καταφεέρνουν να δημιουργήσουν ενα δίσκο αντάξιο του παρελθόντος(υπενθυμίζω,Bolt Thrower εστί κορυφαίο συγκρότημα με κορυφαίες κυκλοφορίες,ολοδικό τους ήχο και 20 χρόνια βροντερής παρουσίας στο Death Metal στερέωμα,πόσο ακομπλεξάριστοι και ντόμπροι μπορεί να είναι κάνοντας τέτοια δηήλωση?).Τρίτον,περιμένω τη συναυλία πως και πως και σιγά μη δε το ανέφερα ανεξάρτητα με το ποιος εχει κλείσει το καλοκαίρι!!Και για να συμπληρωθεί το καρέ,φτάνουμε στον τελευταίο και σημαντικότερο ίσως άσσο.Όλοι εμείς με το πολυσυλλεκτικό αυτί και λόξα με τις συναυλίες που το καλοκαίρι θα φροντίσουμε να δώσουμε το παρών σχεδόν παντού,ας σκεφτούμε πόσο βαθιά θα μπει το χέρι στην τσέπη.Και αυτή τη στιγμή ειλικρινά δε θέλω να θίξω ουτε διοργανωτές ουτε συγκροτήματα αλλά να εκθειάσω τους Bolt Thrower που έβαλαν ρήτρα,το εισητήριο να ειναι φτηνό,περιορίζοντας τα ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΕΣΟΔΑ.Αν λοιπόν αποφασίσεις να πας,σκέψου πόσο καιρό έχεις να δείς το "20 ευρώ" τυπωμένο σε εισητήριο.Εγώ πάντως δε χρειάζομαι πάνω απο 4 άσσους για να είμαι στην πρώτη γραμμή της μάχης εκείνη τη νύχτα και ας είναι το big four απο μόνο του συναυλιακό flush royal.

....και όσοι δεν ξυπνήσατε ακόμα,ακούστε κι αυτό...


Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010

Talisman - Talisman



TALISMAN

1. "Break Your Chains"
2. "Standin' On Fire"
3. "I'll Be Waiting"
4. "Dangerous"
5. "Just Between Us"
6. "System Of Power"
7. "Queen"
8. "Lightning Strikes"
9. "Day By Day"
10. "Women, Whiskey & Song"
11. "Great Sandwich"

line up
* Jeff Scott Soto – lead vocals
* Marcel Jacob – bass, programming drums and rhythm guitars
* Christopher Ståhl – guitar
* Mats Lindfors – guitar
* Mats Olausson – keyboards
* Peter Hermansson – drums

1990
Airplay/Vinylmania

Όπως μπορεΊ να ψηλιατήκατε ήδη,η αφορμή για το κείμενο αυτό είναι διπλή.Από τη μία η εμφάνιση του Jeff Scott Soto για άλλη μια φορά επι αθηναικού εδάφους και απο την άλλη η πράσφατη αιφνίδεια απώλεια του τεράστιου Marcel Jacob.Ο Marcel είχε χρόνια πρόβλημα με την επάρατη νόσο και μην έχοντας άλλα αποθέματα δύναμης να το αντιμετωπίσει,αποφάσισε να αποχωράσει.....Σε μια δεκαετία οπως τα 00's,που πάρα πολλοί μουσικοί έφυγαν σε βαθμό που θαρρεί κανείς οτι ο σκληρός ήχος ορφανεύει,η είδηση για τον Jacob με ταρακούνησε οσο λίγες.Φταίνε οι γλυκά βιρτουόζικες αλλά όχι τεχνοκρατικές του μπασογραμμές που εναρμονίζονταν άψογα με την θεόσταλτη φωνή και επιβλητική σκηνική παρουσία του Soto και μετέτρεπαν ούτως η άλλως τεράστια τραγοάδια σε διαμάντια,φταίει και το πόσο μου κακοφάνηκε οταν συνειδητοποίησα οτι ενας απο τους πιο ευπροσήγορους ανθρώπους και χαρισματικούς μουσικουύς που είχα την τύχη να γνωρίσω απο κοντά και να συζητηήσω είχε μόλις δώσει τέλος στη ζωή του..Άκου τον πρώτο και ομώνυμο δίσκο τον Τalisman.Πάτα το Play και μάζεψε τα κομμάτια σου οταν τελειώσει ώστε να καταφέρεις να τον ξαναβέλεις λίγα λεπτά μετά.Μέχρι να μάθεις τους παθιασμένους στίχους του απ'έξω ώστε να σκίζεις το λαρύγγι σου τραγουδώντας τους στο αυτοκίνητο με τέρμα ένταση την ώρα που το πόδι σου ερωτεύεται το γκάζι.Και κάτι ακόμα.Όταν ο επόμενος ψευτοκουλτουριάρης θεριακλής,ρέκτης της μουσικής,σου αρχίσει το κήρυγμα για το οτι εισαι ποζεράς και το μουσικό κίνημα αυτό υπήρξε ρηχό και βασισμένο στην ενίσχυση της οικιακής οικονομίας των κομμωτρίων έχοντας στο μυαλό του μπάντες όπως οι Poison,τριψ'του το δίσκο στα μούτρα.

talisman-talisman 1990 remastered

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...