2000-2009:A Decade Under The Guillotine

Χωριζοντας νοερα τη δεκαετια που περασε σε τρεις περιοδους και λαμβανοντας υπ οψη τη γενικοτερη αναβιωση του 80's metal κατα τη διαρκεια της,καταληγω σε τρεις δισκους που ηγηθηκαν του thrash ηχου,στα αυτια μου τουλαχιστον,εναν για καθε μια απο τις περιοδους.Γνωριζοντας εκ των προτερων οτι αδικω κακουργηματικα αλλες αξιολογες κυκλοφοριες.Φταιει μαλλον το χουι που εχουμε να δημιουργουμε λιστες.

Early 00's Sodom-M-16

I love the smell of napalm in the morning...Smelled like......victory.Oταν ο δισκος σου εχει quote απο το Αποκαλυψη Τωρα χωρις να γινεται γελοιος και ιεροσυλος αλλα καταφερνει να περναει τη φρικη του πολεμου στη ζουγκλα χωρις οπτικη βοηθεια αλλα μονο απο τα ηχεια τοτε εισαι ενας απο τους πολυ μεγαλους.Οι Sodom με αυτο το album οχι μονο δεν πεφτουν στην παγιδα του να επαναλαβουν τη δοκιμσμενη gourmet συνταγη του Agent Orange,αλλα απο πρωτομαστορες του ιδιωματος γινονται βετερανοι.Με Full Metal Camouflage.Και παρε στη μαπα και την αρκουδιαρικη διασκευη στο surfin' bird για αποχαιρετισμο.


Middle 00's Kreator-Εnemy Of God


Oι θεμιτοι πειραματισμοι των 90's τελειωσαν.Αυτο φανηκε ηδη απο το Violent Revolution.To Live Kreation που ακολουθησε ειναι ενας απο τους καλυτερους ζωντανα ηχογραφημενους δισκους ολως των εποχων και το λεω εγω αυτο που κατα κανονα δε συμπαθω καθολου τα live albums.Mε το Εnemy Of God καταφεραν να δειξουν παλι τα δοντια τους πεινασμενοι απο την "αποχη" στη βιαιοτητα(αλλα οχι στην ποιοτητα) της προηγουμενης δεκαετιας,με τον παραγωγο Andy Sneap που γνωριζει τι εστι thrash απο πρωτο χερι να τους δινει ηχο συγχρονο της εποχης διατηροντας παραλληλα ολα τα αγαπημενα Kreator στοιχεια.Και,συγχωρεσε την υποκειμενικοτητα μου αλλα χαρη σε αυτο το δισκο ανηκω στην τελευταια προνομιουχα γεννια(Aγγελακας/Νικολαιδης copyrirgt)που γαλουχηθηκε βλεποντας τους ζωντανα για πρωτη φορα στο Ροδον,πως μπορει να μην εχει ξεχωριστη θεση στην καρδια μου?


Late 00's Megadeth-Endgame


Tην ιδια στιγμη που αλλα μεγαθηρια εβγαζαν δισκους μετανοιας επιστρατευοντας τιτανιους παραγωγους πισω απο την κονσολα και επανεφεραν το παλιο τους λογοτυπο o Megadave βγαζει για πρωτη φορα τον Vic Rattlehead απο το εξωφυλλο,τσιμπαει τον παιχταρα Chris Broderick(Jag Panzer,Nevermore) και σερβιρει εναν απο τους δισκους της δεκαετιας.H εναλλαγη κιθαριστικων πυρων μεταξυ τους(σου θυμιζει κατι?)ξεκινα απο το intro κιολας και εν συνεχεια ντυνει την ενρινη,γεματη ειρωνια φωνη του Mustaine o oποιος εχει ξεπερασει το προβλημα με τον τενοντα στο χερι του και ειναι καθαρος για ακομα μια φορα απο τις ουσιες. "Οποιος λεει πως το νεο Megadeth ειναι χαλια ειναι ηλιθιος"υποστηριζει ο ιδιος,και δεν μπορω παρα να χαμογελω ικανοποιημενος με τον παντα καυστικο και ιδιαιτερο χαρακτηρα του που παντα συμπαθουσα.Αυτον αλλωστε διοχετευει και στη μουσικη του και γραφει δισκους σαν και αυτον.