The post about the Post-Apocalypse

Χιλιάδες πυρηνικες κεφαλές πέφτουν στα κεφάλια μας, οι παράκτιες πόλεις βυθίζονται κάτω απο την θάλασσα, ο αέρας είναι ακατάλληλος, το φρέσκο νερό είναι πλέον σπάνιο, η τροφή δεν αρκεί, ο Lemmy πεθαίνει, οι σκορπιζμένοι επιζησαντες παλεύουν για επιβίωση. Όλοι έχουμε δεί μια post-apocalyptic ταινία, έχουμε παίξει κάποιο παιχνίδι, έχουμε διαβάσει κάποιο σχετικό βιβλίο. Φέτος την περίοδο των εορτών αποφασίσαμε να κάνουμε ένα αφιέρωμα για το soundtrack του τέλους του κόσμου όπως το ξέρουμε, αλλά και της ζωής μετά. Η ερώτηση είναι τι μουσική θα μπορούσε να παίζει την έσχατη ώρα, ποιά θα ήταν η ηχητική επένδυση που θα διαλέγαμε εμείς για το Mad Max, το Fallout, το 12 Monkeys.
Αιτία για αυτη την επιλογή στάθηκε το τέλος του Fight Club με το Where is my mind των Pixies και το I wanna be your dog. Η αφορμή δόθηκε από τη θέρμη και αγαλίαση που φέρνει στις ψυχές μας η περίοδος των Χριστουγέννων.

Azarak
I wanna be your dog - The Stooges
Δεν ξέρω γιατί αποτελεί για εμένα το πρώτο post-apocalyptic τραγούδι που μπορώ να σκεφτώ. Ίσως η παραμόρφωση στις κιθάρες ή ο μηδενισμός του. Ίσως και γιατί το έρημο Detroit αποτελεί ήδη μία πόλη βγαλμένη απο το μίζερο μέλλον. Πάντως τα κουδουνάκια είναι μέσα στο πνεύμα των γιορτών.

Hunting and Gathering (Cydonia) - Sunn O)))
Προφανής επιλογή. Βέβαια εδώ μιλάμε για το συμπαντικό τέλος του χωροχρόνου και το ξύπνημα Των Αρχαίων. Η επιστροφή πάλι στην αρχή, στον πρώτο άνθρωπο, στην πρωτόλειες φόρμες κοινωνίας. Ο τέταρτος παγκόσμιος πόλεμος θα διεξαχθεί με πέτρες και ξύλα.

A Sun That Never Sets - Neurosis
Ημουν μεταξύ πολλών κομματιών ή και ολόκληρων δίσκων των Neurosis για να αναφέρω. Επέλεξα αυτό γιατί η εισαγωγή κάνει κάτι περίεργο στις τρίχες του κορμιού μου κάθε φορά. Ψηφίζω Neurosis ως τους επίσημους curators της τελευταίας συναυλίας στην γη.

Youth Of America - The Wipers
Ο ηχητικός καννιβαλισμός λέγεται feedback. Portland Oregon. Το ΄81.

Ride Of The Valkyries - Richard Wagner
Charlie don't Surf!


Amberclock
H έννοια του post apocalyptic έχει πάμπολλες πλευρές - λογικό άλλωστε, κάτι που κινείται με επίκεντρο μια καθολική καταστροφή να περιέχει αντίστοιχο εύρος συναισθημάτων και θεματικών. Είτε αυτό είναι η επέλαση των zombies είτε η έλευση εξωγήινων είτε το αποτέλεσμα ενός τελευταίου πυρηνικού πολέμου ή η πανδημία από "κάτι", το πράγμα μέσα στις τόσες λογοτεχνικές, κινηματογραφικές ή εικαστικές τέχνες έχει αντιμετωπιστεί χιουμοριστικά ή δραματικά, εφιαλτικά ή ελπιδοφόρα, βαθιά ή επιφανειακά και σφαχτικά σε έναν τεράστιο αριθμό media και περιστάσεων. Προσπάθησα να μεταφράσω όλα αυτά τα συναισθήματα σε ήχο μέσα από κομμάτια που μπορεί από μόνα τους να μην αποτελούν θεματική συνέχεια στην Post Apocalyptic αισθητική και ιδέα αλλά αυτή μου βγάζουν και μου θυμίζουν όταν τα ακούω.


Mt. Fuji Doomjazz Corporation
Αυτή είναι η εφιαλτική πτυχή του PΑ. Ένα urban κλίμα, που σαν πρίσμα χρησιμοποιεί την υπνωτική τρομπέτα που μετατρέπεται σε κέρας, σε όργανο φασαρίας, σε "λάθος" ήχους, σε ουρλιαχτά, ενώ το μπάσο του Bong Ra γεμίζει μαζί με την κιθάρα a la Sunn o))) ένα χαλί για να πατήσουν τα samples ή δομούν με τα drums τα αναθυμιασμένα με reverb ηχοτόπια των υπολοίπων. Και όλα αυτά δεμένα με τα παρανοϊκά, βγαλμένα από Κάφκα συναισθήματα που αιωρούνται γύρω.

Alec Empire vs. Merzbow - Live At CBGB's
Είναι ολόκληρο άλμπουμ, το παραθέτω ωστόσο επειδή στην ουσία οι 19 ενότητες/κομμάτια που περιέχει ανήκουν σε μια ενιαία σύνθεση. Αν οι Mt. Fuji είναι η ψυχολογία του post apocalyptic και παίζει με τις πιο κρυμμένες και αθέατες πτυχές των συναισθημάτων, αυτή η συνεργασία είναι ολόκληρη η διηγηματική του, ένα χάος από θόρυβο που συνδυάζει το υπνωτικό noise του Merzbow με τα digital hardcore επιθετικά περάσματα του Alec Empire (μέλος κλειδί στα τελευταία των Atari Teenage Riot και με ιδιαίτερα μακροσκελή σόλο δισκογραφία) και το sampleάρισμα από φωνητικά να επιπλέουν κάτω από τις στρώσεις λευκού θορύβου που σκάνε επιθετικά, ατάκτως ερριμμένα στον χώρο και περιγράφει ηχητικά την πορεία ενός καταστροφικού σκηνικού - είτε κοινωνικά, είτε υλικά. Και αν τα υπόλοιπα κομμάτια δεν φαντάζουν σε κάποιον να μεταφέρουν αρκετά αυτό το κλίμα ή τον ξενίζει η μουσική, ας κάνει τουλάχιστον υπομονή για να κλείσει ο δίσκος με το τρίπτυχο "A Degenerated Nation Reacting to Fear" Pt. I, II και "Some Might Even Die..." και θα καταλάβει.

Set Fire to Flames - Steal Compass/Drive North/Disappear
Οι Set Fire to Flames αποτελούν project συσχετιζόμενο με Godspeed You! Black Emperor, εν τέλει όμως ανεξάρτητο σχεδόν εντελώς από αυτούς, δημιουργούν πολύ πιο ambient ηχοτόπια που φέρνουν μέθη, σκοτάδι και άγνωστο, σχεδόν κλειστοφοβικό κλίμα. Αυτό το κομμάτι είναι ό,τι πιο GY!BE έχουν γράψει και εκτελέσει. Θα μπορούσε άνετα να είχε αποτελέσει συμπλήρωμα του "East Hastings" στο 28 Days Later, με το κλίμα φυγής που μεταφέρει να αφήνει την αίσθηση της παρανοϊκής επιβίωσης που φέρνουν apocalyptic ταινίες ή graphic novels.

Tom Waits - Goin' Out West
Και ξεκινώντας από το προηγούμενο κομμάτι που άρχισε να δίνει μια λιγότερο αυτοσχεδιαστική και χαοτική δομή στον ήχο φτάνουμε στον πιο φασαριόζικο, βρώμικο και ανίερο δίσκο του Tom Waits, Bone Machine. Όπως και πριν, η σύνθεση μου φέρνει έντονα σκηνές απόδρασης, η διαφορά όμως είναι οτι εδώ έχουμε την fucked up και "καθημερινή" πλευρά του PA. Αντί για φόβο, υπάρχει αποδοχή της κατάστασης και βίαια προσαρμογή σε αυτήν, αν το Steal Compass/... είναι το 28 Days Later, το Goin' out West είναι το From Dusk till Dawn.

Vera Lynn - We'll meet again
Όταν το PA γίνεται retro, σχεδόν τρυφερό και με μια δόση σκοτεινού, black humor. Κάτι το οποίο ακολούθησαν σαν παράδοση τα PC Games Fallout. Θα καταλάβετε πολύ καλύτερα γιατί μπήκε το κομμάτι αν δείτε το Dr. Strangelove (or How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb) του Kubrick καθώς και αυτή την εισαγωγή του Fallout 3 (τεράστια ανατριχίλα για μένα) που ήταν και το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα όταν ο Azarak μου είπε για το αφιέρωμα.

special post apocalyptic extra: http://www.youtube.com/watch?v=smNMi8hCDq4&feature=relmfu


Batman
Nuclear Assualt- Game Over

Ρίξε μια ματιά στο εξώφυλλο.Η καρτουνίστικη αισθητική που έφεραν πολλοί thrash metal δίσκοι της εποχής μαζί με τον ίδιο τον τίτλο δίσκου και τραγουδιού,σε παρασέρνουν αυστηρά σε post-apocalyptic σκέψεις.Ήταν και αυτός ο ψυχρός πόλεμος....Το τραγούδι,παρ ότι ορχηστρικό βρίσκει επάξια το δρόμο του σε τέτοιο mini αφιέρωμα.

Death-Vacant Planets

O Chuck είχε πάντα τον τρόπο του να περνάει το μήνυμα.Και φυσικά όταν αποφάσισε να μιλήσει για ένα πιθανό μέλλον που οι άνθρωποι θα αναγκάζονται να ζουν υπογείως λόγω αλόγιστης χρήσης των φυσικών πόρων δε μπορούσε παρα να τα ξανακαταφέρει.Τα riffs είναι σα μπουλντόζες που σκάβουν τα λαγούμια-σπίτια του μέλοντος.Και όταν στο τέλος του ταγουδιού ουρλιάζει "Planets!" θαρρείς οτι κλείνει την πόρτα σε κάθε εναπομείνουσα Eλπίδα και ταυτόχρονα σε λητρώνει από την σκατοψυχιά που σε βουτά η ακρόαση του τραγουδιού.

Βauhaus-She's in Parties

Ίσως φταίει που τη δεκαετία του 90' διάβαζα πολύ "Βαβέλ" και "Παρά Πέντε" 'oπου φιλοξενούνταν πολλά post apocalyptic/sci-fi comics.Ίσως φταίει ότι ασυναίσθητα συνδύασα αυτή την αισθητική των comic strips με τη σκοτεινή ατμόσφαιρα του post punk.Ίσως και το υποτιθέμενο μέλλον που παρουσιαζόταν να έφερνε στο batcave club του Λονδίνου.Ίσως.Σίγουρα όμως όταν το ακούω βλέπω μπροστά μου darkwaveάδες/ούδες να χορεύουν σε ετοιμόρροπα κτήρια.

Τhe Vanising-Assisting Suicide

Δεν έχω ασχοληθεί πολύ με δαύτους.Το τραγούδι αυτό όμως μου δημιουργεί εικόνες ανάλογες με αυτές στην περίπτωση των Bauhaus.Λογικό θα μου πεις,χοντρικά πρόκειται για πνευματικά παιδιά τους.Εδώ όμως η ιδιαίτερη φωνή της τραγουδίστριας,η παραμόρφωση της κιθάρας και τα μπλιμπλικοεφέ(ευδόκιμος όρος είπαμε!) προσθέτουν νιάτα και διαστημόπλοια.

Fate-I Can't Stand Loosing You

Eπειδή η παραπάνω παράγραφος έκλεισε με τις λέξεις "προσθέτουν νιάτα και διαστημόπλοια" στη σειρά,επειδή χριστουγεννιάτικα ο αρχισυντάκτης Αzarak έβαλε θέμα "post apocalyptic τραγούδια",επειδή για κάποιους το "να τη χάσουν" συνιστά γεγονός εφάμιλλο της Αποκάλυψης,το τελευταίο τραγούδι είναι από τη μπάντα πού έφτιαξε ο Hank Shermann των Mercyful Fate στον πυρετό του δολαρίου και του AOR.Όχι που δε θα σας έκανα πλάκα με τέτοιο aφιέρωμα που βάλατε.Παλιοhipsters!

ΥΓ. Ο Keyser λείπει σε άδεια