Τον τελευταίο καιρό έχω την τάση για κάποια τραγούδια που ακούω να σκέφτομαι πόσο θα μπορούσαν να ταιριάξουν στίς δύσκολες μέρες που ζούμε.Το έχω σκεφτεί με πολλούς καλλιτέχνες, έλληνες και ξένους αλλά ένας συγκεκριμένος κύριος μπορώ να πώ ότι με κέρδισε.
Είναι απο αυτούς που θα μπορούσες να χαρακτηρίσεις ως βλαχοαμερικάνους, λόγο καταγωγής αλλά και λόγο φωνής.Η συγκεκριμένη 'φυλή' ξενίζει τους περισσότερους, κυρίως λόγο του στερετυπικού χαρακτήρα που τους έχει δωθεί, αλλά αυτό είναι μια τελείως διαφορετική συζήτηση.
William Elliott Whitmore.32 χρονών απο την Iowa της Αμερικής. Ομολογώ πως μόλις σήμερα τον έμαθα και εντυπωσιάστηκα.Πρώτα απ'όλα για τα τραγούδια του, κλασσικά country blues αφηγηματίκου χαρακτήρα.Κατα δεύτερον για το πλούσιο βιογραφικό του και για τα ονόματα που έχει κάνει tour μαζί: Red sparowes, Converge και Clutch για να αναφέρω τους πιό 'γνωστούς'.Κάπως έτσι βρήκα και εγώ την άκρη του νήματος και έγινε η γνωριμία.
Ακολουθεί το κομμάτι για το όποιο γίνεται λόγος.Αναρχικό όσο πρέπει, λίγο χαβαλετζίδικο, αρκετά καυστικό.Αμα σας αρέσει ακούστε όλο τον δίσκο,Animals in the Dark, αξίζει τον χρόνο σας.
Οι στίχοι εδώ
Ο δίσκος εδώ
Η ιστιοσελίδα εδώ
1 Say something...:
Xαχαχαχαχα ντυνει woodpusher video!Σιγα σιγα γινεσαι ενας απο εμας!Brothers of fruitbooting-brothers of metal!Σκεφτομαι να κατοχυρωσω την πατεντα ankleband κατα το wristband για τροχοπεδιλιστες μουσικοφιλους,ενα αναπαντεχο και επιτυχες ανοιγμα του Cornucopia(all rights reserved) στην official merchandise αγορα.Cornucopia saved my life,ankleband saved my wallet.
Δημοσίευση σχολίου