"If I hear an old Beatles song or whatever,I would immediately had this personal video of what I was doing when I heard this song at the time,whereas now,if I hear a song on the radio,I immediately think of the video,and that just crucifies personal creative impulse.But the circumstance is,you 're dealing with the biggest creature out of control in our lives, which is MTV.You really don't know what to do[...]what do you do?You compromise."
Tαδε εφη David Coverdale απο μια συνεντευξη μετα την κυκλοφορια του Slip of the Tongue των Whitesnake(1989).Αρκετα ειλικρινης δηλωση για εναν καλιτεχνη που την εποχη εκεινη κατεκτησε την Αμερικη με συμμαχο τα video clips δε νομιζετε?Κατα ενα μεγαλο ποσοστο η γνωμη του με βρισκει συμφωνο.Συνηθως προτιμω να φτιαχνω το δικο μου βιντεο στο μυαλο μου.Απο την αλλη,καποια video clips ειναι τοσο επιτυχμενα που συνδραμουν αλλοτε στην αισθητικη,αλλοτε στο νοημα των στιχων και αλλωτε δεν εχουν καμια απολυτως σχεση με το τραγουδι,αλλα επειδη μεγαλωσαμε με MTV και MCM τα γουσταρουμε παραυτα.Και οταν ο κυριος Coverdale εβγαζε video clips στα mid/late 80's,ηταν τα χρονια που εγω γεννηθηκα και περασα πολλες ωρες ως παιδι να μαθαινω(ακουσια φυσικα)μουσικη απο την τηλεοραση,ενω η φρουτοκρεμα μου ονομαστηκε απο τη μανα μου κρεμα των Europe γιατι τυχαινε συνηθως να την απολαμβανω συνοδεια video clip των Σουηδων.Μοιραια λοιπον,το θεσμο των video clips δεν τον απορριπτω αλλα τον απολαμβανω οπως και τα περσσοτερα παιδια των 70's και 80's.Πως ομως συρικνωνεις και πετσοκοβεις τοσες ωρες video clips που εχεις δει στη ζωη σου σε λιγες μονο επιλογες αγαπημενων τραγουδιων?Σε αφιερωμα με video clips,η επιλογη δε γινεται μονο απο το ποιο τραγουδι προτιμας.Η εικονα,η σκηνοθεσια και αρκετοι αλλοι παραγοντες παιζουν εξισου καθοριστικο ρολο.Δεν ειναι ευκολη υποθεση...
Οι κανονες που μπηκαν εξαρχης ηταν ο αριθμος να ειναι 10 συν μονο μια Live βιντεοσκοπηση(χωρις ουσιαστικο χαρακτηρα video clip,σεναριo,concept,ηθοποιους,ιδιεταιρο μονταζ κλπ.).Και μονο ενα video clip ανα συγκροτημα.Για απευθειας link του video clip πατηστε στον τιτλο και απολαυστε!
Amberclock's video compact disc club
Δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω καν για να περιγράψω πόσο εκπληκτικό είναι αυτό το κομμάτι και το videoclip. Δείτε το σε όσο μεγαλύτερη ανάλυση βρείτε (στο link 720p). Οι ακροάσεις και θεάσεις μου αυτού του κομματιού έχουν αγγίξει χαλαρά τριψήφιο.
2. UNKLE - Burn My Shadow
"Μεγάλο" κομμάτι, με συμμετοχάρα Ian Astbury στα φωνητικά. Και όπως προστάζει η παράδοση και των υπόλοιπων UNKLE κομματιών, απίστευτο βιντεοκλιπ. Δεν ήξερα ποιό απ' όλα να βάλω πραγματικά.
3. Moby - Natural Blues
Η εκδοχή του Moby για το a capella Trouble so Hard της Vera Hall είναι ήδη καταπληκτική (και πασίγνωστη) - το συγκεκριμένο video όμως την απογειώνει. Υπάρχει και η καρτουνίστικη εκδοχή, με τον Little Idiot, συνέχεια του Why Does my Heart Feel So Bad?, αλλά θα έπρεπε τότε να βάλω και τα δύο videoclips (τα αγαπάω εξίσου).
4. Aphex Twin - Rubber Johnny
Διεστραμμένο, άρρωστο, τρομακτικό, νοσηρό. Ο Chris Cunningham μετά το υπερειρωνικό Windowlicker και το σκοτεινό Come to Daddy συνεργάζεται για 3ο κομμάτι με τον Aphex, και αυτή τη φορά, δεν βάζει ιδιαίτερα όρια στο πόσο disturbing θέλει να γίνει. Εγώ προειδοποίησα.
5. Moderat - A New Error
Αριστούργημα. Γενικά όλος ο ομώνυμος με αυτούς δίσκος βγήκε και σε dvd, όπου η VJ ομάδα Pfadfinderei συνεργάστηκε με τους Moderat (= Modeselector & Apparat). Όταν είχα πρωτοδεί τα clips είχα μείνει τουλάχιστον κάγκελο.
6. Sigur Rós - Glósóli
Ό,τι και να πω για αυτό το συγκρότημα θα είναι λίγο - κυρίως συναισθηματικά. Ούτως ή άλλως δεν μοιάζει σχεδόν με τίποτα από ό,τι ξέρω. Το συγκεκριμένο βίντεο επιλέχθηκε σε σχέση με το Untitled #1 για δύο λόγους: Αρχικά, παρ' όλο που σαν εικόνα είναι πολύ πιο δυνατό το Untitled, δεν μου κολλάει με τη μουσική και δεύτερον είναι πολύ πιο κοντά στο τι βιώνω ακούγοντας Sigur Rós - βαθειά αρμονία, κάθαρση, ευτυχία.
7. Weezer - Pork And Beans
Οι Weezer είναι μια από τις πιο παραβλεπόμενες, πανέξυπνες pop - alternative μπάντες. Το video αυτό είναι μια από τις αποδείξεις - αν αναρωτιέστε γιατί ξημεροβραδιάζεστε βλέποντας youtube videos, η απάντηση είναι για να αξίζουν clips όπως αυτό. Είναι και ένα καλό test για να δείτε πόσα references μπορείτε να αναγνωρίσετε. Οι τύποι πάντως είναι τόσο θεούληδες που έχουν διασκευάσει μέχρι και shreds (συγκεκριμένα το Kiss shreds).
8. Radiohead - Knives Out
Μίλησα πριν για αρρώστια. Η διαφορά εδώ είναι οτι ό,τι βλέπεις δεν είναι σκοτεινό και πραγματεύεται κάτι αληθινό και τραυματικό για τον καθένα - έχει όμως έναν διεστραμμένο, εντελώς ονειρικό σουρρεαλισμό. Καθόλου τυχαίο το γεγονός οτι ο σκηνοθέτης είναι ο Michel Gondry (Eternal Sunshine of the Spotless Mind, The Science of Sleep). Και σε συνδυασμό με τη στιχουργική του Yorke επί εποχής Kid A/Amnesiac (so knives out/catch the mouse/squash its head/put it in your mouth) το αποτέλεσμα είναι κλειστοφία, παραλήρημα, απομόνωση.
9. Ozzy Osbourne - I Just Want You
NAI, έβαλα Ozzy. ΝΑΙ, το κομμάτι όχι απλά μου αρέσει, το ΛΑΤΡΕΥΩ. Και ναι, θεωρώ ΤΟΣΟ ωραίο το βίντεοκλιπ.
10. Τρύπες - Γιορτή
Μπορεί το κομμάτι να είναι πασίγνωστο ή τολμώ να πω και χιτ, μπορεί να είναι προφανή λίγο όσα πραγματεύεται το βίντεο, μπορεί να είναι γραφικό σαν επιλογή για κάποιους, αλλά δεν έχει σημασία - το συναίσθημα που λαμβάνω από αυτό το σύνολο αρκεί για να αντισταθμίσει όποια αρνητικά μπορεί να υπάρχουν. Και εν τέλει αυτό που σου μένει είναι το σημαντικό. Ελπίδα.
LIVE
Tool - Disposition live @ Radio City Music Hall 8/13/2002
Το συγκεκριμένο βίντεο μπορεί να είναι bootleg, αλλά μεταφέρει τόσο μα τόσο απείρως τη δυναμική αυτού του συγκροτήματος live εκείνα τα χρόνια (για να μη μιλήσω για το σκηνικό στήσιμο) που πραγματικά, μέσα στο 1ο λεπτό έχω φύγει. To κομμάτι περιέχει επίσης, χωρίς υπερβολή, μια από τις πιο ιδιοφυείς μπασογραμμές που έχουν γραφτεί ποτέ.
Azarak
Ιστορικής σημασίας βίντεο! Stay grim and frostbitten ρε Φάνη!
Journey - Separate Ways (Worlds Apart)
Λευκό δερμάτινο με κρόσια και air-keyboarding!
Primus - My name is Mud
Η σαπίλα δεν χρειάζεται να αφορά μόνο νεκρή σάρκα και εντόσθια. Αρκεί να τα υποννοεί!
Bjork - Where is the Line
Bjork με Patton. Σαν να διαιρείς με το μηδέν και το σύμπαν να μην καταρρέει.
Μιχάλης Ρακιντζής - Σ'έινα Κατάστρωμα
To απόλυτο hit του καλοκαιριού, αν υπήρχε θεός.
Motorhead - Killed by Death
If you squeeze my lizard...
Candlemass - Bewitched
O Edling ακόμα πάσχει απο σπονδυλοπάθεια.
Queens of the stone Age - Go with the Flow
Αψογο από όλες τις απόψεις
Isis - Holy Tears
..cannot be unseen
Korn - Freak on a Leash
Θυμάμαι να ξενυχτάω μπροστά από την τηλεόραση μήπως και πετύχω αυτό το βίντεο στο mtv.
LIVE
Grand Funk Railroad - Inside looking out
Δηλαδή τώρα να σχολιάσω τί; Τον ήχο, το ύφος το jam, την απλότητα του κομματιού; Απλά θα πω (και ας ακουστώ υπερβολικός και γραφικός) πριν από κάποιες rock μπάντες, υπήρχαν οι Grand Funk!
Batman
Cathedral-Hopkins (The Witchfinder General)
O Lee Dorian δαιμονιζεται και χορευει σαν ζουρλος υπο το σεληνοφως ενω η μπαντα παιζει σε ενα χωρο,οπου παγανιστικα μυστηρια και αισθησιακα οργια λαμβανουν χωρα.Εμπνευσμενο απο την κλασικη ταινια Witchfinder General,η χαρακτηριστικη φωνη και παρουσια του πρωταγωνιστη Vincent Price ως Mathew Hopkins"στρατηγο μαγισσοανευρεσης" παρεμβαλεται κατευθειαν απο την ταινια καθε τοσο και δενει αψογα με το τραγουδι.Οι Cathedral διαλεξαν το αριστερο μονοπατι και καταδικαζουν τον Hopkins με τα ιδια του τα λογια.Η εικονα της αιματηρης ροχαλας που φτηνει βλασφημα,αηδιασμενη και κατατρεγμενη η μαγισσα προς το σταυρο,ως συμβολο-ταφοπλακα στη λατρεια του πατερα ουρανου και της μανας γης αλλα και ουσιαστικα της μεσαιωνικης βοτανικης επιστημης των μη ευγενων,ειναι τοσο δυνατη που μονο με μανιφεστο δια χειρος Μartin Walkyier συγκρινεται.Μαγεια!
Η Tawny Κitaen δινει την πιο Whitesnake ερμηνεια της καριερας της και ο Coverdale μια απο της καλυτερες αμερικανο-Whitesnake τραγουδαρες.Η Τawney δεν το επαιζε επικυνδυνη γυναικα,ηταν,και αυτο βγαινει πηγαιο στο βραδινο κυνηγητο με το λευκο φιδι.Βαλε στη θεση της το προσωπο της δικας σου καψουρας και θα καταλαβεις τι ειχε παθει ο Mr Coverdale μαζι της οταν του φωναζε με τα ματια δεμενα και τα cuban heels της στον καναπε.Αξιζε μεχρι και συλληψη απο το "Sexvan"!Μονο το aλla Jimmy Page παιξιμο με δοξαρι του Vanderberg ειναι φαουλ.Δεν του αρεσει ο θεσμος των clips ειπαμε?Πως διαολο τα εφτιαχνε τοσο καλα λοιπον?
Και γιατι οχι το εμπνευσμενο,καργα ψυχεδελικο και χορευτικο Leave me Alone απο τον ιδιο δισκο?Ναι φερθηκα και εγω τσατσικα και προτεινα δυο σε ενα!Το Smooh Criminal ομως κερδιζει.Η χορογραφια ειναι απιστευτη,το καμπαρε της ποταπαγορευσης που ειναι γυρισμενο και οι γκανγκστερικες χορευτικες φιγουρες δε θα μπορουσαν να ταιριαξουν σε βιντεο κανενος αλλου.Ουτε του θεου Prince.Ο Michael ηταν τεραστιος.Ακομα και αν ξυπνας με vomitcore mixtapes και κοιμασαι με Carpathian Forest το ξερεις αυτο και οσο και αν κραζεις,που και που χορευεις τα τραγουδια του κρυφα,κλειδαμπαρωμενος στη σιχαμενη και εφιαλτικη τρου μεταλ κρυπτη σου.Αυτο ειναι ενα απο τα καλυτερα clips που βγηκαν ποτε!
Οι La Guns ηταν απο τα αυθεντικα ρεμελια του glam/sleaze κινηματος.Και οι δυο πρωτοι δισκοι τους ειναι μνημεια του ηχου της εποχης.Η βρωμια του rock n roll lifestyle και των κινουμενων paparazzi φωτογραφιων τους σε ερωτικες συνευρεσεις με groupies ταιριαζει γαντι με το ξεκωλιαρικο attitude και το αυθεντικο του ηχου τους.Το τραγουδι ειναι απο τα πιο sexy μυστικα του σκληρου ηχου και το βιντεο κλιπ οφειλε να ειναι αναλογο.Ενα καθολα καλιφορνεζικο rock n'roll πορνογραφημα,απενοχοποιημενο τοσο στο φαινεσθαι,οσο και στο ειναι.
Παντα μου αρεσε αυτο το clip.Το τραγουδι ειναι Thrash Μetal στα καλυτερα του,κι ομως μιλαει για απιστια.Ενδιαφερον.Η υποτιθεμενη συναυλια αρχιζει,το κοινο ποδοπατιεται για να δει τους Megadeth και φτανει να σκαρφαλωσει και να κοπανεται γυρω απο το κλουβι απο συρματοπλεγμα που περιβαλει τη σκηνη.Ωμη νεανικη δυναμη,ωραια πραγματα.Τελικα ο Mustaine μπορει να κερατωσε και να τη γλιτωσε,αντιθετως ο κακομοιρης ο Gar Samuelson,που συμπτωματικα,πρωτη η δικια του φατσα σκαει μυτη στo video,πηρε ποδι μετα απο αυτον το δισκο.
Οι Death μεταξυ αλλων ειχαν το ατου να εχουν στιχουργικη θεματολογια περαν των τετριμενων.Το βιντεο του The Philosopher σκιαγραφει αρτιστικα την προσωπικοτητα ανθρωπου που θιγει ο Evil Chuck χρησιμοποιωντας το χασμα γενεων ως σκηνοθετικο βοηθημα.Το αγορακι με τα αθωα ματια κατατρεγμενο και ψυχολογικα κακοποιημενο απο την larger than life παρουσια του "αλανθαστου" υπερηλικα.Και βλεποντας παραλληλα τους Shuldiner,Digeorgio,Hoglan και Laroque να εκτελουν το τραγουδι,οσο και να σε βαζουν σε σκεψεις οι στιχοι,δεν κρατιεσαι απ' το να κανεις headbanging ως αμουστακος πιτσιρικας που μολις ανακαλυψε το metal.Ο Chuck ΠΟΤΕ δεν εβαλε νερο στο κρασι του.Τι κρασι σερβιρε ομως....
Απο ολα τα ενδιαφεροντα video που εκανε η Siouxsie,αυτο ειναι το αγαπημενο μου.Φταιει που καταφερε να μετατρεψει το κοκκινο χρωμα σε σκοτεινο,φταιει η ανεξηγητη αγαπη που εχω με το φως που βγαινει απο γριλιες,φταιει ο ηχος του κλειστρου της φωτογραφικης που στο τραγουδι κραταει ρυθμο,φταιει που ειναι τεραστια κομματαρα.Τελος,φταιει που η Siouxsie ειναι Θεα.Ποιος ειπε οτι σε τετοια αφιερωματα τον πρωτο λογο εχει η αντικειμενικοτητα?
Κατα καιρους εχω φαει μεγαλη καζουρα επειδη αρεσκομαι και σε glam,sleaze,melodic hard rock ακουσματα.Αλλα δε γαμιεται πρεπει να χαιρομαστε τις αδυναμιες μας αφου ειναι δικες μας!Μεσα απο μια εποχη και ενα κινημα στο οποιο βασιλευαν τα δολαρια,η υπερβολη του κιτς,οι τυχοδιοκτες αλλα και μερικες διαχρονικες και ξεκαθαρα αληθινες δισκαρες,οι Winger κυκλοφορουν το ντεμπουτο τους.Το promo video clip του Hungry δειχνει ενα θανατηρφορο ατυχημα σε ενα νεονυμφο ζευγαρι απο ανευθυνοτητα του αντρα,και πως αυτος εκ των υστερων προσπαθει να αντιμετωπισει τις τυψεις του.Καμια σχεση με το ερωτικο τραγουδι,καμια σχεση ομως και με την επιδερμικοτητα που κατα καιρους χρεωνουν σε αυτο το παρακλαδι του Hard Rock.Kαι οποιος εχει δει Winger live τα τελευταια χρονια,ξερει για τι γκρουπαρα μιλαμε,ασχετα αν του αρεσουν.
Aπλα πραγματα.Ο 2Pac ηταν θεος.Ο Dr Dre ειναι μεγαλος raper και τεραστος παραγοντας της σκηνης της δυτικης ακτης και οχι μονο.Living legend λοιπον.Το τραγουδι περιγραφει την πολιτειεα της California μεσα απο τα ματια αυθεντικων thugs σαν τους παραπανω αναφερομενους κυριους.Ο 2Pac εχει εναν εφιαλτη με μαχη συμμοριων σε ενα σκηνικο κατευθειαν βγαλμενο απο τις ταινιες Mad Max.Και μεχρι να ξυπνησει εντρομος διπλα στην κοπελα του,φτυνει παρεα με τον Dre εναν εναν τους στιχους για το hype που αποπνεει το West Coast.Παντα μου αρεσε που εβγαλαν τοσο σκληρο video clip για ενα χορευτικο κατα τα αλλα τραγουδι.
Το ασπρομαυρο video clip αρχιζει.Δεκα δευτερολεπτα μετα,με το πρωτο τιναγμα του μαλιου του Trey Azagthoth,δεν υπαρχει αμφιβολια.Οι Morbid Angel δεν ειναι βασιλιαδες χωρις λογο.Ο Dave Vincent,ξανθος,θεος(χα!),αντρας ακομα(πριν υποπεσει στο ανθρωπινο συναισθημα του ερωτα και υποβιβαστει σε αφισα της καθε πιτσιρικας γκοθοτρελοκοτσιδους για χαρη της γυναικας του) υποδιεται τον Σατανα σε μια χλευαστικη κουβεντα με το Θεο.Για τον Pete Sandoval τι να πει κανεις.Σε καθε καιριο αποκοσμα βιαιο σκασιμο των Drums,ο προσκυνητης,γεματος ερηνειες,εξευτελιζεται υπαρξιακα ακομα περισσοτερο.Οι πιστοι ειναι αποκρουστικοι αλλα οι Morbid Angel γοητευτικοι πανω στο θρονο τους.Ταυτοσημοι του αποκρυφου.Τρεις εναντια της αγιας τριαδας,θριαμβευτες χωρις αναγκη μαχης.Το ασπρομαυρο slow motion κονσερτο τους,οι ληψεις της καμερας και το concept των δουλων του Θεου συνθετουν εφιαλτη,παρα promo video clip.Σατανιστης δεν υπηρξα ποτε,αλλα μα την πιστη μου,οι Morbid Angel ειναι θρησκεια.
LIVE
Motorhead/Girlschool Please Don't Touch
Η θεση του Live Clip ανοικει αξιωματικα σε αυτη την απο κοινου εμφανιση των Motorhead και Girlschool ως "Headgirl" με το Please Don't Touch απο το θρυλικο St. Vallentine's Day Massacre EP.Kανενα videoclip δε θα μπορουσε να αποτυπωσει καλυτερα τα αυτονοητα.Το τραγουδι ειναι ερωτικο και χορευτικο,τραγουδιεται ντουετο απο το Lemmy και την Κelly Johnson που υπηρξαν εραστες,ενω οι υπολοιποι Headgirl κανουν το χαρακτηριστικο backing vocal παιζοντας παραλληλα.Τετοια μουτρα γεννηθηκαν για να καβαλανε τη σκηνη και εκει τελειωνουν ολα.Α,και το boogie του Philthy Animal Taylor ειναι ολα τα λεφτα!
Keyser
Meshuggah - New Millenium Cyanide Christ
Κάθε φορά που το βλέπω, πιάνω κι εγώ μια σκούπα και αρχίζω να σολάρω σαν να μην υπάρχει αύριο.
Ακόμα και ο Guy Ritchie ή ο Danny Boyle θα το ζήλευαν...
Moby - Shot In The Back Of The Head
Ή αλλιώς, όταν η ομορφιά (Moby) συναντά την παράνοια (David Lynch).
Neurosis - Stones From The Sky
Μόνο κλάμα, ε...
Tool - Prison Sex
Οι Tool είναι ένα τεράστιο ψηφιδωτό που ορίζει την Τέχνη. Αυτό είναι ένα λιθαράκι.
Maybeshewill - Not For Want Of Trying
Κλέβω λίγο αφού δεν είναι επίσημο βίντεο, αλλά πιστεύω ότι ούτε το ίδιο το συγκρότημα θα μπορούσε να δημιουργήσει κάτι πιο κατάλληλο. Οι σκηνές με τον Peter Finch (Howard Beale από την ταινία Network του Sydney Lumet) σε συνδυασμό με τους εκπληκτικούς ήχους, είναι συγκλονιστικές.
Killing Joke - Hosannas From The Basements Of Hell
Αποκρυφισμός, παράνοια, θεατρικότητα και απόλυτη ευφυία.
Porcupine Tree - Fear Of A Blank Planet
Φόρος τιμής στην παρατημένη γενιά.
The Mars Volta - L' Via L' Viaquez
Το LSD μελοποιημένο...
Johnny Cash - Hurt
Το κύκνειο άσμα ενός από τους μεγαλύτερους τραγουδοποιούς όλων των εποχών.
LIVE:
Queens Of The Stone Age - Misfit Love (Live on Henry Rollins Show)
Πόσες πιθανότητες υπάρχουν να είναι ο Josh Homme εξωγήινος;
Moby - Shot In The Back Of The Head
Ή αλλιώς, όταν η ομορφιά (Moby) συναντά την παράνοια (David Lynch).
Neurosis - Stones From The Sky
Μόνο κλάμα, ε...
Tool - Prison Sex
Οι Tool είναι ένα τεράστιο ψηφιδωτό που ορίζει την Τέχνη. Αυτό είναι ένα λιθαράκι.
Maybeshewill - Not For Want Of Trying
Κλέβω λίγο αφού δεν είναι επίσημο βίντεο, αλλά πιστεύω ότι ούτε το ίδιο το συγκρότημα θα μπορούσε να δημιουργήσει κάτι πιο κατάλληλο. Οι σκηνές με τον Peter Finch (Howard Beale από την ταινία Network του Sydney Lumet) σε συνδυασμό με τους εκπληκτικούς ήχους, είναι συγκλονιστικές.
Killing Joke - Hosannas From The Basements Of Hell
Αποκρυφισμός, παράνοια, θεατρικότητα και απόλυτη ευφυία.
Porcupine Tree - Fear Of A Blank Planet
Φόρος τιμής στην παρατημένη γενιά.
The Mars Volta - L' Via L' Viaquez
Το LSD μελοποιημένο...
Johnny Cash - Hurt
Το κύκνειο άσμα ενός από τους μεγαλύτερους τραγουδοποιούς όλων των εποχών.
LIVE:
Queens Of The Stone Age - Misfit Love (Live on Henry Rollins Show)
Πόσες πιθανότητες υπάρχουν να είναι ο Josh Homme εξωγήινος;
3 Say something...:
1. Azarak είσαι άρρωστος. Πραγματικά. Journey, Immortal, ΡΑΚΙΤΖΗΣ? Δεν ξέρω αν πρέπει να προσκυνήσω ή να κάνω facepalm.
2. Κάηζερ! Όσον αφορά το L'Via L'viaquez για κάποιον λόγο ποτέ δεν με τρέλαινε αυτό το video o.O
Για το Hurt, αγχώθηκα για το οτι δεν το έβαλα αλλά τελικά το είχες εσύ - παραθέτω και ένα urban legend σε σχέση με αυτό: Κατ' αρχάς το κομμάτι για όσους δεν γνωρίζουν είναι Nine Inch Nails, και συγκεκριμένα το τελευταίο κομμάτι από το φοβερό The Downward Spiral. Δεν ξέρω ποιός αποφάσισε για τη διασκευή του, υποτίθεται όμως όταν ο Reznor άκουσε οτι o Cash θα του κάνει διασκευή είπε κάτι του στυλ - "χμ, έχω αμφιβολίες για το τι μπορεί να κάνει ο γέρος για αυτό το κομμάτι". Όταν τελικά άκουσε τη διασκευή, είπε "το κομμάτι είναι δικό του πια - εγώ απλά θα το διασκευάζω στο εξής".
Maybeshewill - Βρε παιδί μου. Τους άκουσα. Τους ξανάκουσα. Τους είδα και live με Crippled Black Phoenix. Μου αφήνουν μόνιμα δύο πράγματα σαν εντύπωση: Κάτι τους λείπει. Έντονα. Ειδικά όταν στο λάηβ ήταν προηχογραφημένα τα πλήκτρα.
Και το δεύτερο είναι οτι είναι πολύ έντονο το οτι προσπαθούν να γίνουν 65daysofstatic, αλλά παραμένουν μια μάλλον μέτρια εκδοχή τους (βλ. Seraphim & Cherubim)
Ο Ρικ Ρούμπιν πήρε την απόφαση για τη διασκευή του Hurt και του το πάσαρε του Κας, χωρίς να έχει ακούσει ο τελευταίος καν το καταπληκτικό ορίτζιναλ (εννοείται ότι αγαπάμε NIN ε). Διάβασε τους στίχους, του άρεσαν και το τραγούδησε. Μετά από μερικές βδομάδες έφυγε από τη ζωή η γυναίκα του Τζουν Κάρτερ και 2 μήνες μετά ο Κας.
Για Maybeshewill τα έχουμε ξαναπεί. Γενικά δεν είμαι πολύ του πο(υ)στ ροκ, οπότε μαζί σου γενικά που το κατέχεις καλύτερα το άθλημα. Απλά αυτό το κομμάτι το λατρεύω και εξίσου λατρεύω και το βίντεο.
Μάλιστα! Πάντως, για τους Maybeshewill κατέβασε να ακούσεις το The Fall of Math και το One Time for All Time από 65dos και θα καταλάβεις τι εννοώ. Αφού γούσταρες Maybe, μάλλον θα γουστάρεις και εκεί.
Υ.Γ.: Go with the Flow:
Ο σπερματούλης στη χώρα του Josh Homme.
Δημοσίευση σχολίου