Την 3η Ιουλίου την περίμενα από καιρό. Την είχα μέσα στο μυαλό μου ως τη μέρα που θα ξεκίναγε το καλοκαίρι. Κι αυτό γιατί δεν νομίζω ότι θα μου δοθεί πολλές φορές ακόμα η ευκαιρία να δω 3 πολύ αγαπημένα συγκροτήματα την ίδια μέρα. Ως βαμμένος stoner-ας, η δυάδα Kyuss/Monster Magnet μου έφερνε σηκωμάρες και μόνο που το σκεφτόμουν, ενώ επειδή υπήρξα και επαναστατημένο νιάτο πριν καμιά 15αριά χρόνια, οι Prodigy έφερναν γλυκές αναμνήσεις από τα τέλη του '90 που δεν μπορούσα να αγνοήσω και ανυπομονούσα σαν τρελός να αρχίσω πάλι να χοροπηδάω σαν κατσίκι. Η τιμή ήταν δελεαστική (35 ευρώπουλα) για τέτοιου βάρους ονόματα, αν και φυσικά η Didi κατάφερε μερικές μέρες πριν να μας τα χαλάσει με ξαφνική αύξηση τιμής.
Τις πρώτες 2 μέρες του φεστιβάλ τις γείωσα κανονικά γιατί η μεν πρώτη με άφηνε παγερά αδιάφορο, ενώ η 2η, αν και αγαπάω παθολογικά τον Αγγελάκα, τον έχω δει 200 φορές κι έτσι επέλεξα να γλυτώσω χρήματα και ταλαιπώρια για να ανεβαίνω Μαλακάσα.
Η όλη φάση κανονίστηκε πολύ ωραία και ιδανικά, θα έλεγα, κανονίζοντας να πάω Χαλκίδα, σε κολλητό που μένει εκεί, Σάββατο βραδάκι για χαλαρό ποτάκι με την πολυαγαπημένη μου γυναίκα παρέα, η οποία θα με ακολουθούσε για 1η φορά σε τέτοιου είδους event (η ίδια ανήκει στο άλλο άκρο όσον αφορά αυτή τη μουσική). Έτσι την Κυριακή όμορφα κι ωραία κατηφορίσαμε προς Μαλακάσα οι 3 μας για να υποδεχθούμε το καλοκαίρι με πολύ κέφι και πολύ διασκέδαση, όπως έπρεπε.
Μπήκαμε στο χώρο του Terra Vibe κατά τις 16:30, την ώρα που οι Therapy δηλαδή ανέβαιναν στη μικρή σκηνή. Εμείς μόλις καμιά ώρα νωρίτερα είχαμε τιμήσει τα χαλκιδαίικα σουβλάκια και με φραπεδούμπα ανα χειράς πήγαμε και βρήκαμε μια ωραία σκιά μπροστά από τη μεγάλη σκηνή και αράξαμε περιμένοντας να βγουν οι Monster Magnet στη σκηνή, γειώνοντας, δυστυχώς, τους Therapy που έπαιζαν εκείνη την ώρα.
Η ώρα πήγε 17:30, που σύμφωνα με το πρόγραμμα θα έκανε την εμφάνιση του ο χοντρό-Ντέιβ και η παλιοπαρέα του και πραγματικά χωρίς ούτε λεπτό καθυστέρηση έκαναν την εμφάνιση τους οι Monster Magnet. Πρώτη φορά θα τους έβλεπα live και στο πρώτο μισό του show του, βλαστημούσα τον εαυτό μου που δεν τους είχα δει πριν κόψει τα ναρκωτικά ο Ντέιβ και το ρίξει στο φαΐ, γιατί τώρα φαίνεται εμφανέστατα ότι βαριέται λίγο και τον πήραν τα χρόνια και τα κιλά.
Παρ' όλα αυτά πέρασα πολύ καλά. Αν εξαιρέσουμε το πρώτο μισό που έπαιξαν μερικά κομμάτια από το τελευταίο -αρκετά δυνατό- άλμπουμ τους, τα οποία όμως δεν αποδόθηκαν όπως θα έπρεπε, ενώ και ο μέτριος ήχος δεν τους βοήθησε ιδιαίτερα, από εκεί και μετά με μια σειρά από πετυχημένα, πωρωτικά χιτάκια που όλοι έχουμε λατρέψει, πήραν μπροστά και πήρε και ο κόσμος μπροστά, καταλήγοντας τελικά να χτυπιόμαστε μες στο καταμεσήμερο με ντάλα ήλιο. Η τετράδα Look To Your Orb For The Warning/Crop Circle/Powertrip/Space Lord, με την οποία έκλεισαν το live τους ήταν ηδονιστική και υπέροχη και μας άφησαν τελικά με ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη.
Setlist: Nod Scene/Tractor/Dopes To Infinity/Hallucination Bomb/Dig That Hole/The Right Stuff/Look To Your Orb For The Warning/Crop Circle/Powertrip/Space Lord
Στις 19:00 ακριβώς ήταν η ώρα των Kyuss Lives!. Τους είχα δει και πριν από 3 μήνες περίπου στο Fuzz, αλλά όταν μιλάμε για ένα από τα πιο αγαπημένα μου γρουπ ever, μία φορά ισούται με καμία και ειδικά όταν η ώρα είναι ιδανική και όπως πρέπει με ζέστη και ήλιο να μας ξεροψήνει, όπως ακριβώς δηλαδή ξεκίνησαν πριν 20 χρόνια περίπου να παίζουν στις ερήμους της Καλιφόρνια.
Φυσικά αντικειμενικός δεν μπορώ να είμαι, οπότε, ΝΑΙ, ήταν γαμηστεροί και μας έστειλαν για βρούβες για άλλη μια φορά. Best of setlist με όλες τις αγαπημένες κομματάρες μέσα, χωρίς όμως τα Green Machine και Demon Cleaner κάτι που όπως και να το κάνουμε ήταν λίγο ξενέρωμα. Γενικά έπαιξαν μια ώρα, χωρίς διακοπές και μαλακίες, η φωνή του Γκαρσία ακόμα και μετά από τόσα χρόνια στάζει μαγκιά και δεν έχει αλλοιωθεί στο ελάχιστο σε αντίθεση με τον Wyndorff νωρίτερα που έδειχνε ότι μερικές φορές το έχανε. Και εδώ υπήρχαν κάποια μικροπροβληματάκια με τον ήχο (κυρίως με την κιθάρα) αλλά δεν ενόχλησε καθόλου.
Τους περιμένω ξανά στο reunion με Homme στην κιθάρα και πλήρες setlist να μας στείλουν στο διάστημα.
Setlist: Gardenia/Hurricane/Thumb/One Inch Man/Conan Troutman/Freedom Run/Asteroid/Supa Scoopa and Mighty Scoop/Odyssey/Whitewater/El Rodeo/100 Degrees
Στη συνέχεια ακολουθούσαν Flogging Molly στη μικρή σκηνή, που όμως ήμουν κομμάτια και δεν μπήκα καν στη διαδικασία να ανέβω προς τα εκεί, αν και θα ήθελα πολύ να τους δω, γιατί ακούω γενικά πολλά εγκωμιαστικά σχόλια.
Κάπου εδώ να πω ότι η γυναίκα μου, είχε βρει στρατηγικό σημείο και καθόταν, ένα πεζουλάκι ακριβώς μπροστά από το χώρο των VIP, όπου και να κάτσουμε άνετα μπρούσαμε αλλά και να βλέπουμε τέλεια τη σκηνή, έστω και από απόσταση.
Από εκεί ακριβώς είδα και τους Gogol Bordello που ποτέ δεν μου άρεσαν. Παρ' όλα αυτά έβγαζαν τρομερό κέφι όντας αεικίνητοι, ο κόσμος γούσταρε και μπορώ να πω ότι κι εγώ πέρασα καλά. Στα Wonderlust King και Immigrant Punk (τα μοναδικά δηλαδή κομμάτια τους που ξέρω και μου αρέσουν), σιγοτραγούδαγα χορεύοντας ταυτόχρονα, αλλά βασικά αυτή η μία ώρα των Gogol Bordello μαζί με τη μία ώρα των Flogging Molly νωρίτερα ήταν ότι έπρεπε για άραγμα, ανασυγκρότηση δυνάμεων παρέα με μπυρόνια και μπόλικα τσιγάρα. Κάπου εδώ διαπίστωσα κιόλας ότι το Terra Vibe είχε γεμίσει ασφυκτικά και μάλιστα, το σημαντικότερο, όλος αυτός ο κόσμος γούσταρε πραγματικά. Είχε στηθεί ένα άνευ προηγουμένου party με περίπου 20000 κόσμου να χοροπηδάνε και να περνάνε καλά. Τρομερό κέφι!
Πρέπει να ήταν 5-10 λεπτά πριν τις 11 όταν και σκοτείνιασε το Terra Vibe και εγώ άρχισα να τρέχω να πάω όσο το δυνατόν πιο κοντά στη σκηνή για να δω το συγκρότημα το οποίο με είχε κάνει ουκ ολίγες φορές να χτυπηθώ στους ρυθμούς του, στην εφηβεία μου.
Τους Prodigy θα τους έβλεπα για 2η φορά μετά τη συναυλία τους στο Λυκαβηττό το 2004.
Το προπέρσινο άλμπουμ τους ήταν πολύ δυνατό και 7 χρόνια είναι πολλά, οπότε ήμουν έτοιμος για πολύ ξύλο.
Πραγματικά από το εναρκτήριο World's On Fire το γλέντι ξεκίνησε και έδειξαν ότι δεν θα υπήρχε έλεος μέχρι να τελειώσουν. Τα καινούρια τους κομμάτια live απογειώνονται σε δυσθεώρητα επίπεδα, ενώ τα παλιά τα έχουν τελειοποιήσει ακόμα περισσότερο, δείχνοντας ότι είναι ένα συγκρότημα που αν και δεν βγάζει δίσκους τόσο συχνά, στα live τους δίνουν ειδικό βάρος και σκοτώνουν δίχως οίκτο.
Τέτοια ένταση δεν την έχω ξανανιώσει. Ο κόσμος άνοιγε διαρκώς τεράστια pits που μέσα γινόταν της κακομοίρας, αλλά και εκτός pits όλος ο κόσμος ήταν μια αγκαλιά και χοροπήδαγε χωρίς σταματημό.
Στο Breathe τα χρόνια με πρόδωσαν, γιατί πλέον δεν είμαι 20 χρονών αλλά κοντεύω τα 30 και τα τσιγάρα μου έχουν κάνει κακό και έψαχνα απεγνωσμένα για ανάσες. Τελικά τις βρήκα και παρά την απίστευτη κούραση συνέχιζα να χοροηδάω και να χτυπιέμαι. Δεν πιστεύω ότι υπήρχε άνθρωπος μέσα στο Terra Vibe που δεν χτυπιόταν. Δεν γίνεται απλά. Ο ρυθμός σε προστάζει να χτυπηθείς. Ειδικά σε κάτι φάσεις όπως το σημείο που ο Maxim προστάζει τον κόσμο να κάτσει κάτω, στα μισά της υπερκομματάρας Smack My Bitch Up και μετά ουρλιάζει "JUMP!" για να οδηγηθούμε σε ένα εκστατικό ντελίριο που δεν νομίζω ότι έχω ξανανιώσει κάτι παρόμοιο.
Μετά από 75 λεπτά κτηνώδους παράστασης, που παρέσυραν τα πάντα στο διάβα τους, μας αποχαιρέτησαν αποδεικνύοντας περίτρανα ότι ήταν το κορυφαίο όνομα όλου του φεστιβάλ σβήνοντας όλες τις άλλες μπάντες για πλάκα, και ότι τα live τους είναι τόσο ισοπεδωτικά, που ακόμα και να μην τους γουστάρει κάποιος, ΠΡΕΠΕΙ να το βιώσει αυτό έστω για μια φορά πριν πεθάνει.
Prodigy setlist
World's On Fire
Breathe
Omen
Poison
Thunder
Warrior's Dance
Firestarter
Run With the Wolves
Voodoo People
Invaders Must Die
Diesel Power ( κάποιο ρεμίξ που δεν είχα ξανακούσει)
Smack My Bitch Up
Take Me To the Hospital
Their Law
Out of Space
Ναι, αμέσως μετά τους ήχους του Out Of Space, ξεκίνησε το καλοκαίρι και προμηνύεται πανέμορφο και ηδονιστικό όσο και η 3η Ιουλίου στη Μαλακάσα. Να 'μαστε καλά και καλό καλοκαίρι να έχουμε όλοι μας.
Friday Full-Length: Somali Yacht Club, The Sun
Πριν από 1 ημέρα
0 Say something...:
Δημοσίευση σχολίου