Σύντομα ξανά κοντά σας, με κάτι πιο σοβαρό...

Λόγω οικονομικών συνθηκών οι αγορές που κάνω σε δίσκους έχουν μειωθεί δραματικά και καταλήγω πλεόν να περιορίζομαι στα απολύτως απαραίτητα. Όταν θα ακούσω μία κυκλοφορία θα κάνω στον εαυτό μου την εξής ερώτηση: Σε λίγα χρόνια θα χαίρεσαι ακόμα την αγόρα ή θα προτιμούσες να τα είχες σκάσει σε εκείνο το άλλο το δισκάκι;

Παραδόξως η επιλογή αυτή είναι πιο έυκολη από ότι ακούγεται. Σαν να υπάρχουν κάποιες κυκλοφορίες που τους λούζει το φώς, ασχέτως του πόσο σκοτείνο μπορεί να έιναι το περιεχόμενο. Υπάρχει έρωτας με την πρώτη ματιά(αυτιά), και εγώ γεννήθηκα με καρδιά αγκινάρα.

Θα ήθελα να γράψω για ένα δίσκο που έχει κλέψει την καρδιά αρκετών αντρών (και μιάς γυναίκας από όσο γνωρίζω, της Κυράς μου) αλλά θα περιμένω να τον έχω στα χέρια μου πρώτα. Μέχρι τότε να μοιραστώ σύντομα μία σκέψη. Αρκετές μουσικές τάσεις στο παρελθόν σβήσαν, είτε γιατί κορέστηκαν από τις πολλές κυκλοφορίες, είτε βγήκαν κάποιοι εξευτελιστικά καλοί δίσκοι και δεν υπήρχε κάτι άλλο να ειπωθεί ή να παιχτεί.Μπορεί απλά να συνέβησαν και τα δύο. 

Περιμένω την δύση του occult rock μέσα στο χρόνο, και πόνταρα στο ντεμπούτο των Year Of The Goat. Όμως οι μεγάλοι Μάγιστροι επιστρέφουν και οι Γερμανοί νεκρομάντες, επoνομαζόμενοι και γίοι του ρωμαϊκού θεού Άδη, κυκλοφόρισαν άρρωστη θρηνωδία. Στην τάση του αναχρονιστικού rock, μόνο ο χρόνος θα δείξει.