Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

Devil - Magister Mundi Xum

1. The Arrival (intro)
2. At the Blacksmith's
3. Spirit of the Cult
4. Time to Repent
5. I Made a Pact...
6. Welcome the Devil

Δίσκοι σαν αυτόν με κάνουν να καταλάβω τι είναι αυτό που με παθιάζει πιο πολύ στο Doom metal αλλά και στα παρακλάδια του, και αυτό δεν είναι τίποτα άλλο πέρα από την απλότητα και την αμεσότητα του ριφ, την μονολιθικότητα των ντραμς, τον όγκο της μπασογραμμής, και που τις περισσότερες φορές οι στίχοι παραμένουν επίτηδες παιδικά απλοϊκοί. Το Doom αρέσκεται στο να βασίζεται στην ιστορία του, στο ατομικό του βάρους αλλά και στο σκοτάδι πού έχουν λίγο πολύ στο κεφάλι τους όσοι εμπλέκονται με αυτό τον ήχο. Τι με έπιασε όμως και φιλοσοφώ για το Doom?
The devil made me do it... Γιατί το Magister Mundi Xum είναι απίστευτος δίσκος. Γιατί πίσω από άλλον ένα δίσκο που δοξάζει τον Iommi και τον Ozzy, κρύβεται μια punk αισθητική που σε κάνει να διπλοτσεκάρεις την ημερομηνία κυκλοφορίας του. Γιατί στην δεύτερη ακρόαση, του έτσι και αλλιώς σύντομου ep, έμαθα απέξω όλους τους στίχους. Γιατί εδώ και μία βδομάδα δεν κάνω άλλη δουλειά παρά να φωνάζω 'Μόνο Devil!'
Η δυσκολία που συναντάνε συγκροτήματα που θέλουν να αναπαράγουν τον ήχο του NWOBHM των αρχών του '80 φαίνεται να είναι πως πλέον υπάρχει ευκολότερη πρόσβαση σε καλής ποιότητας μουσικό εξοπλισμό αλλά και μεθόδους ηχογράφησης, όποτε η προσπάθεια στο να βγει 'σκατίλα' στην παραγωγή φαίνεται και ακούγεται πλαστή. Σε αυτή εδώ την περίπτωση όμως, όλα φαίνεται να έχουν δημιουργηθεί με τον πιο trve και kvlt τρόπο,ίσως γιατί οι Devil, ως Νορβηγοί, μπορούν να συμβουλευτούν τους μάστορες της σάπιας παραγωγής από πρώτο χέρι. Τίποτα από όλα αυτά όμως δεν θα είχε σημασία αν το υλικό δεν ήταν καλό, και βεβαίως αν η εκτέλεση του δεν σε έκανε να πιστέψεις πως οι τύποι είναι άσχετοι και πως ειδικά ό ντράμερ μάλλον τυχαία πέρναγε έξω από το στούντιο. Μια ατεχνίλα φαίνεται να αιωρείται από το intro μέχρι και την τελευταία νότα, αρκετά παρόμοια με αυτή που έχει δημιουργήσει επικά άλμπουμ καθ' όλη την διάρκεια ζωής του ακραίου ήχου. Και όχι δεν υποννοώ πως οι Devil θα γράψουν με χρυσά γράμματα το όνομα τους στο Metal, όμως σίγουρα ένα ραφτό σε κάποιο ποτισμένο με μπύρα και ούζο battlevest το έχουν κερδίσει με το σπαθί τους.



Riders of the Apocalypse
I guess you've come to see the...
Εφόσον εμείς δεν ανεβάζουμε links ακόμα, απλά θα δίνουμε το link για το blog που έχει κάνει το upload. Είναι απλά έντιμο.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...