Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012

Συνέντευξη Τhe Devil's Blood (SL)

Οι Devil’s Blood μέσα σε μια νύχτα κατάφεραν να μεταπηδήσουν από το underground κύκλωμα σε κάθε festival και club, με ορδές οπαδών να απολαμβάνουν την μυστηριακή μα πάνω απ’ όλα τίμια και ζόρικη αντίληψη που έχουν για το Rock n’ Roll. Με αφορμή την πρόσφατη εμφάνισή τους στην Αθήνα, επικοινώνησα με τον SL για μερικές ερωτήσεις. Ο «αρχηγός» λοιπόν, εκτός από εντελώς προσηλωμένος στο όραμά του, αποδείχθηκε λαλίστατος και πρόθυμος να τεκμηριώσει κάθε του απάντηση, κάτι που κάνει μια κουβέντα μαζί του πολύ ενδιαφέρουσα, άσχετα αν συμφωνείς ή όχι, με τις ιδιαίτερες θεωρίες και αντιλήψεις του. Δώσε βάση στο ότι αναφέρεται σε κάθε ζωντανή εμφάνιση της μπάντας με τη λέξη «τελετή»!

(Ευχαριστούμε πολύ τον Κώστα και τον Αλέξανδρο από το Bowel of Noise για τη σημαντική τους βοήθεια!)



Aρχικά θα ήθελα να σε συγχαρώ για το νέο δίσκο και την απίστευτη εμφάνιση στην Αθήνα. Από τη στιγμή που το The Thousandfold Epicentre είναι η δεύτερη ολοκληρωμένη σου δουλειά, πιστεύεις ότι είχες σημειώσει πρόοδο μουσικά, συγκρίνοντάς το με το The Time of no Time Evermore?

Προσπαθώ να μην το βλέπω έτσι γενικότερα. Υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στα δύο albums και πιθανώς υπάρχουν και ομοιότητες , αλλά προτιμώ να τα βλέπω και τα δύο ως αυτόνομα καλλιτεχνικά μέσα έκφρασης και όχι τόσο σαν μια εξελικτική πορεία. Υποθέτω είναι δείγμα του που ακριβώς βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή ως συγκρότημα.

Έχεις πει ότι όταν ξεκίνησες τη μπάντα με την αδελφή σου, δεν έβλεπες τους Devil's Blood ως ένα συγκρότημα που θα έπαιζε ζωντανά. Όταν αρχίσατε να γίνεστε πιο δημοφιλείς και έπρεπε να βρεις μουσικούς για τις συναυλίες, έκανες τις οντισιόν με γνώμονα αποκλειστικά μουσικό, ή ήθελες οι μουσικοί να έχουν και τις ίδιες φιλοσοφικές απόψεις με εσένα?

Oι άνθρωποι που απαρτίζουν τη live μορφή του συγκροτήματος δε χρειάζεται απαραίτητα να συμμερίζονται τις αντιλήψεις μου. Από την άλλη όμως, δεν πιστεύω ότι κανένας στον κόσμο, ακόμα και αυτοί που υποτίθεται ανήκουν στα ίδια πιστεύω, μπορούν να συμμεριστούν απόλυτα τα πιστεύω μου, τέτοια πράγματα είναι πολύ ξεχωριστά και πολύπλοκα. ειδικά αν και αυτοί είναι δημιουργικά ή φιλοσοφικά αναμεμιγμένοι. Ο καθένας έχει
τη δικιά του προσωπική αντίληψη σε τέτοια θέματα, όπως η φιλοσοφία ή η θρησκεία. Το μόνο που ζητάω από τους μουσικούς μου είναι να τρέφουν ένα σεβασμό στα όσα λέω, και να τα αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα, τουλάχιστον με αρκετή σοβαρότητα ώστε να μην επιτρέψουν στον εαυτό τους να κάνουν κάτι που εναντιώνεται με τα δικά τους πιστεύω. Για παράδειγμα, αν κάποιος ήταν χριστιανός ή μουσουλμάνος ή βουδιστής, πιστεύω δε θα ήταν καλή ιδέα να παίζει σε ένα συγκρότημα όπως οι Devil's Blood. Δε θα ζητούσα από κανέναν να κηρύξει κάτι που εναντιώνεται τόσο πολύ στη δικιά του προσωπικότητα. Δε το θεωρώ καλή ιδέα.

Σου αρέσει η ζωή στο δρόμο, μέχρι τώρα με τους Devil's Blood?

Έχει τις στιγμές του....Είμαστε ένα πολύ ποικιλόμορφο σύνολο ανθρώπων, μας αρέσουν διαφορετικά πράγματα αλλά έχουμε και πολλά κοινά επίσης, όπως μουσική ή το να περνάμε καλά πίνοντας αλκοόλ. Διασκεδάζουμε αρκετά στις περιοδείες και τα πάμε καλά. Πάντα όμως υπάρχουν οι στιγμές που κάτι θα σε δυσαρεστήσει, κάποιος δε θα θέλει να συμμετέχει σε όσα γίνονται και θα προτιμούσε να είναι μόνος του ή με τους δικούς του ανθρώπους. Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν να κρατάς την προσωπικότητά σου άρτια καθώς τα κάνεις όλα αυτά.

Προτιμάς να παίζεις σε clubs και μικρότερους χώρους γενικά ή σε festivals? Ρωτάω γιατί δεν είστε μία συνηθισμένη live μπάντα, αλλά οι εμφανίσεις σας είναι βαθιά συνδεδεμένες με μια τελετή που λαμβάνει χώρα επί σκηνής. Κάτι σαν το αντίστροφο του να κηρύττεις σε εκκλησία.

Προσωπικά προτιμώ τα clubs, καθώς οι τελετές μας είναι συνήθως headline και δε χρειάζεται να μοιραζόμαστε τη σκηνή με πολλά συγκροτήματα, εμείς θέτουμε τους κανόνες και αυτό είναι σημαντικό. Είναι γεγονός επίσης ότι σε festivals υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες να προσεγγίσεις ένα μεγάλο αριθμό νέων οπαδών που σε άλλη περίπτωση να μην έχουν έρθει σε επαφή με εσένα, ειδικά σε mainstream metal festivals,άρα έχει και αυτό τα προτερήματά του.

Οκ, αλλά πιστεύεις ότι μεγαλύτεροι συναυλιακοί χώροι, αρένες για παράδειγμα, μπορεί να επηρεάσουν τα όσα συμβαίνουν επί σκηνής και το πως αυτά μεταδίδονται από εσάς στο ακροατήριο?

Όχι δε θα το ‘λεγα, γιατί λαμβάνει χώρα η ίδια τελετή, το μόνο που αλλάζει είναι ο χώρος, η σκηνή και οι τεχνικές προδιαγραφές. Tα συναισθήματα, η δύναμη, η μαγεία, όλα αυτά παραμένουν ίδια.

Οι Έλληνες χαρήκαμε πολύ με την απόφασή σας να διασκευάσετε ένα τραγούδι των Aphrodite's Child στο αθηναϊκό show. Το παίζεται συχνά live, ή πρέπει να νιώθουμε τυχεροί?

Το έχουμε ξανακάνει στο παρελθόν, στο Party.San festival στη Γερμανία στο Hammer Open Air στη Φιλανδία, και σε κανά δύο άλλα μέρη ανά την Ευρώπη, αλλά αν θυμάμαι καλά παίζαμε μόνο το ρεφρέν, ποτέ ολόκληρο το τραγούδι. Η πρώτη φορά που παίξαμε όλο το τραγούδι ήταν στην αθηναϊκή τελετή, με το δικό μας τρόπο. Αν και ανακάλυψα τους Aphrodite's Child αρκετά αργά, μόλις μερικά χρόνια πριν, με επηρέασαν ποικιλοτρόπως. Έχουν ένα πολύ ενδιαφέρον concept και ήταν πολύ μοντέρνοι, για την εποχή τους. Είχαν μια ανορθόδοξη προσέγγιση ως προς αυτές τις πνευματικές αρχές. Ήταν ένας καλός τρόπος να τιμήσω αυτή την πολιτισμική επανάσταση που η Ελλάδα θα έπρεπε να είχε εκείνη την εποχή, και που αποτυπώνεται σε κάποιες ελληνικές μπάντες, για παράδειγμα στα ελληνικά back metal συγκροτήματα από τις αρχές της δεκαετίας του '90. Είναι κάτι που εκτιμώ.

Ποιά άλλα συγκροτήματα ακούς από το παρελθόν?

(γελάει)

Δύσκολη ερώτηση ε?

Πολύ! Στέκομαι μπροστά στη συλλογή μου τώρα και βλέπω 13 Floor Elevators, Doors, ένα δίσκο του Bruce Springsteen, επίσης πράγματα όπως οι Root από την Τσεχία....Τι να πω, μου αρέσει η μουσική και αυτήν ακούω, δεν ακούω με βάση την εκάστοτε σκηνή ή την εποχή από την οποία προέρχεται. Προσπαθώ να αφήνομαι όσο ελεύθερος γίνεται, συνεπώς ακούω οτιδήποτε μου φαίνεται ενδιαφέρον, και υπάρχει τόσο όμορφη και ενδιαφέρουσα μουσική από την εποχή των πρώτων ηχογραφήσεων εν γένει, άρα γιατί να μην τα ακούω όλα?

Είναι άψογο να το ακούω αυτό από έναν μουσικό, είμαι πολύ ευχαριστημένος με την απάντησή σου!Τον Απρίλη ξεκινάτε περιοδεία με τους Watain και τους Behemoth. Πιστεύεις ότι ήρθε επιτέλους η ώρα οι Doom, Hard Rock και Extreme Metal ακροατές να αναμιχθούν και να γίνουν πιο ανοιχτόμυαλοι με τις μουσικές τους προτιμήσεις?

Πιστεύω ότι αυτό έχει ήδη γίνει κατά κάποιο τρόπο. Έχουμε παίξει με τους Watain πολλές φορές όπως και με άλλες black και death μπάντες. Η ουσία είναι η πνευματικότητα, η δύναμη και η έμπνευση. Αν κάποια μπάντα έχει αυτά τα στοιχεία, και το ακροατήριο δε δώσει σημασία γιατί περιμένει να δει κάτι άλλο, αυτό είναι καταδίκη για την πραγματική δύναμη της μουσικής. Νομίζω ότι στους περισσότερους που αρέσουν για παράδειγμα οι Watain, λόγω στίχων και ιδεολογίας, θα βρουν ενδιαφέρον σε μια αντίστοιχη δουλεία οποιουδήποτε είδους, άρα δε βλέπω να υπάρχει πρόβλημα με τους οπαδούς. Πιστεύω ότι ένα από τα θετικά της εποχής του internet και της μαζικής επικοινωνίας, είναι ότι ο καθένας μπορεί να αναζητήσει και να ανακαλύψει μουσική. Φέρνει τους κατάλληλους ανθρώπους κοντά, με την καλή έννοια.

Mιάς και ανέφερες τον παράγοντα Internet, πρωτοέμαθα για τους Devil's Blood από τον Fenriz, όταν προέτρεπε τον κόσμο να σας τσεκάρει, και γρήγορα τα νέα μαθεύτηκαν στο underground. Πόσο σημαντική νιώθεις ότι είναι αυτή η προσωπική/επώνυμη υποστήριξη αυτές τις μέρες που τέτοιος μεγάλος όγκος πληροφοριών και ενημέρωσης ρέει στο internet, από blogs, και άλλες πηγές μουσικής ενημέρωσης?

Το θεωρώ ανεκτίμητο και πολύ σημαντικό. 15 χρόνια πίσω, ο μέσος ακροατής ήταν απολύτως εξαρτημένος από τον τύπο. Θα έπαιρνε το Metal Hammer ή το Rock Hard, και τα μόνα albums που θα μπορούσε να αγοράσει, ήταν όσα συμπεριλαμβάνονταν στην ύλη τους. Στις μέρες μας ό,ποιο συγκρότημα ηχογραφεί δίσκο και έχει κάτι να πει, μπορεί να προβληθεί και χωρίς τη βοήθεια από μια δισκογραφική ή από τον mainstream τύπο. Και αυτό είναι καλό. Αρχίσαμε να γινόμαστε ολοένα και πιο γνωστοί στους underground κύκλους πολύ πριν τα μέσα αρχίσουν να μας δίνουν σημασία. Άνθρωποι σαν τον Fenriz ακούν τυχαία μια μπάντα που για κάποιους λόγους τη βρίσκουν ενδιαφέρουσα, και το διαδίδουν από κάποιο blog ή myspace. Πραγματικά κάτι τέτοιο μπορεί να κάνει τη διαφορά.

Kάποια χρόνια πριν, είδαμε τον όρο "Female Fronted Metal" να εδραιώνεται χάρη σε όλες αυτές τις Symphonic Power Metal μπάντες. Νομίζεις ότι οι Devil's Blood, μαζί με τους Jex Thoth και τους Blood Ceremony, ηγούνται ενός νέου ρεύματος Female Fronted Rock μουσικής, αυτή τη φορά occult προσανατολισμού?

Όχι, δεν το πιστεύω. Δεν πιστεύω ότι είναι ενδιαφέρον αν κάποιος σε μια μπάντα έχει πέος ή αιδοίο, δε βλέπω καν το λόγο να το προσέξει κανείς. Μπορώ να καταλάβω ότι ο κόσμος το βλέπει ως κάτι διαφορετικό, γιατί δεν το έχει ξαναδεί. Από την άλλη όμως, κανείς δε μιλάει για "female fronted pop music"… Υπάρχει μια περίεργη αντίληψη στο metal, ότι όλα πρέπει να γίνονται από άντρες, όπως γινόταν πάντα. Ίσως κάτι τέτοιο να ισχύει. Όμως εμείς δεν είμαστε ένα heavy metal συγκρότημα πιστεύω, είμαστε rock συγκρότημα. Εμένα δε μου κάνει τόση εντύπωση, διότι υπήρχαν μπάντες όπως οι Fleetwood Mac, οι Shocking Blue (εδώ με σκλάβωσε!) και άλλες με γυναίκα τραγουδίστρια εδώ και 40 - 50 χρόνια. Για εμένα δεν τίθεται καν θέμα, το θέμα είναι η μουσική και όχι οι άνθρωποι που την φτιάχνουν.

Κατάλαβα, και με βρίσκεις σύμφωνο. Πρόσεξα που είπες σε μια συνέντευξή, ότι η αδελφή σου λόγω γονεϊκών υποχρεώσεων, ενδέχεται κάποια μέρα να μη μπορεί να ανταποκριθεί στο πρόγραμμα του συγκροτήματος. Από τη στιγμή που αυτό είναι ένα ενδεχόμενο, έχεις σκεφτεί σε αυτή την περίπτωση να την αντικαταστήσεις, ή αυτό θα σήμαινε το τέλος των Devil's Blood?

Στα σίγουρα αυτό θα είναι το τέλος των Devil's Blood.


Περίμενα ότι αυτή θα ήταν η απάντησή σου, κατά τη γνώμη μου η φωνή της είναι ένα μεγάλο ατού του συγκροτήματος, σημαίνει πολλά για τη μουσική.

Δεν είναι αυτό το θέμα μου, η φωνή αφορά μόνο το αισθητικό κομμάτι. Προσωπικά δε θα μπορέσω ποτέ να δουλέψω με κανέναν με τον ίδιο τρόπο που δουλεύω με εκείνη. Και δε θα ήθελα καν να το δοκιμάσω. Έχουμε βαθιά πνευματική σύνδεση μεταξύ μας, το ίδιο και με τους στίχους και τη μουσική. Δε νομίζω να δούλευε με κάποιον άλλο.

Υπάρχουν σχέδια για νέο δίσκο, ή ίσως μια ζωντανά ηχογραφημένη κυκλοφορία?

Μόλις κυκλοφορήσαμε το The Thousandfold Epicentre οπότε, ας δούμε πως θα πάει αυτό προς το παρόν.

Το Τhe Τhousandfold Epicentre album, είναι πιο πολύπλοκο μουσικά από τον προκάτοχό του που είχε , θα έλεγα, πιο πιασάρικα και άμεσα rock τραγούδια. Προσωπικά γουστάρω πολύ και τις δύο αυτές πτυχές της μπάντας. Τι να περιμένουμε όμως από την επόμενη δουλειά σας?

Δεν έχει φτιαχτεί ακόμα οπότε δεν ξέρω πως θα ακούγεται.

Ισχυρίζεσαι ότι η κύρια επιρροή σου είναι ο Σατανάς. Αλλά τι ακριβώς αντιπροσωπεύει ο Σατανάς για εσένα?

Είναι η βάση όλης μου της έμπνευσης. Οτιδήποτε κάνω είναι αφιερωμένο στο Σατανά. Ο Σατανάς είναι για εμένα η δύναμη στο σύμπαν και έξω από το σύμπαν, η οποία θέλει να καταστρέψει το σύμπαν. Δεν είμαστε τίποτα άλλο παρά δονήσεις του Σατανά. Ό,τι κάνουμε ως καλλιτέχνες και σε κάποιες περιπτώσεις, ως τρομοκράτες, δολοφόνοι, βιαστές ή οτιδήποτε μπορείς να σκεφτείς το οποίο καταστρέφει το status quo και φέρνει στην επιφάνεια νέα σημεία αναφοράς και νέες προοπτικές. Αυτό είναι το έργο του Σατανά όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ.

Έχεις επισημάνει ότι δε σου αρέσει η δημοκρατία στο συγκρότημα και όλα αποφασίζονται αποκλειστικά από εσένα. Πολλές μπάντες δουλεύουν κατά αυτό τον τρόπο επιτυχημένα, όπως οι Death για παράδειγμα. Αλλά πέρα από τους Devil's Blood, που προφανώς είναι το προσωπικό σου μουσικό όραμα, θα ένιωθες άνετα σε ένα side project όπου η γνώμη το καθενός θα έχαιρε ίσης αντιμετώπισης?

Είμαι μουσικά ενεργός πολλά χρόνια, παίζω σε συγκροτήματα από τα 12 μου, είμαι 31 τώρα. Έχω παίξει σε πολλές μπάντες και projects όπου η δημοκρατία ήταν βασικό στοιχείο της ιδεολογίας του συγκροτήματος. Δεν καταφέραμε ποτέ τίποτα. Δεν ηχογραφήθηκε ή κυκλοφόρησε σχεδόν τίποτα αξιόλογο, τα τραγούδια δεν ήταν ποτέ αρκετά καλά. Πάντα έπαιρνε πολύ χρόνο και υπήρχε πολύ μπλά μπλά. Στη δημοκρατία, συμβαίνουν πράγματα όπως ο νεποτισμός και η διαφθορά. Ο κάθε μουσικός από ένα σημείο και μετά, θεωρεί ότι πρέπει να δίνεται περισσότερος δημιουργικός χώρος σε κάποιον από τη μπάντα αλλιώς δε θα αποτυπωθεί η προσωπικότητά του… γενικά όλα τα πράγματα που καταστρέφουν το δυτικό πολιτισμό τα τελευταία εκατό χρόνια, θα καταστρέψουν και το συγκρότημα. Δε θα με πείραζε να παίξω σε ένα project αλλά θα πρέπει να γίνει υπό το πρίσμα ενός ισχυρού οράματος. Το όραμα θα πρέπει να είναι τέλειο. Αν το όραμα είναι ξεκάθαρο, τότε η μουσική θα ακολουθήσει. Αν ξέρεις γιατί κάνεις κάτι και με ποιό τρόπο το κάνεις, τότε όλα τα άλλα θα ακολουθήσουν με αφετηρία αυτό. Αν πάλι όχι, οτιδήποτε κάνεις θα καταλήξει δευτεροκλασάτο. Και αυτό για εμένα είναι η αλήθεια σε ό,τι αφορά την τέχνη. Δε θα με πείραζε να δουλέψω με διαφορετικούς ανθρώπους, αλλά θα έπρεπε να υπάρχει κάποιος με καλλιτεχνική αντίληψη ισχυρότερη από τη δικιά μου, αν θα θέλει αυτός να είναι ο αρχηγός.

Ήταν η F μουσικά δραστήρια σε κάποιο συγκρότημα πριν τη δημιουργία των Devil's Blood? Oι die hard οπαδοί θα ήθελαν περισσότερες πληροφορίες!

Όχι, δεν ήταν, δεν έκανε κάτι άξιο αναφοράς. Συμμετείχε σε κάποιες μπάντες διασκευών όταν ήταν νεότερη, αλλά περισσότερο ήταν μια ευκαιρία να είναι τραγουδίστρια, όχι καλλιτέχνης. Ήταν κάτι που της άρεσε να κάνει αλλά δεν είχε ιδέα πως και με ποιόν τρόπο...μας πήρε περίπου 26 - 27 χρόνια για να μπορέσουμε να συνεργαστούμε, και τότε άρχισε η μουσική της καριέρα.

Χαίρομαι που τα καταφέρατε τελικά. Σε όλες σας τις κυκλοφορίες, το artwork φαίνεται να είναι σημαντική υπόθεση και συνδεδεμένο με το μουσικό σας concept. Πιστεύεις γενικότερα ότι το artwork ενός συγκροτήματος είναι συνδεδεμένο, όχι μόνο με τη μουσική αλλά και με την αισθητική του προσέγγιση? Είναι κάτι που προσέχεις όταν αγοράζεις ένα album?

Οφείλει να είναι, αλλιώς ποιό το νόημα να υπάρχει? Σκέψου να έχεις ένα συγκρότημα, να έχεις ηχογραφήσει εκείνα τα 11-12 τραγούδια για τα οποία έχεις καταβάλει τόση προσπάθεια και έχεις βάλει όλο σου το πάθος και την ενέργεια μέσα σε ένα χρόνο δουλειάς. Και έπειτα να βάλεις την πρώτη φωτογραφία που θα βρεις? Δεν το θεωρώ λογικό. Η θήκη ενός δίσκου, τα όσα είναι γραμμένα, το booklet, η γραμματοσειρά που χρησιμοποιείς, θα πρέπει να προδιαθέτουν για το τι υπάρχει μέσα. Όλα θα πρέπει να έχουν σχέση μεταξύ τους. Ειδάλλως, δεν έχει νόημα να υπάρχουν. Για παράδειγμα, αν αγόραζες το Number of the Beast των Iron Maiden και το εξώφυλλο έδειχνε μια πάπια, τι σχέση θα είχε με τη μουσική? Για μένα οι Iron Maiden, στα πρώτα έξι - εφτά albums τουλάχιστον, ήταν ένα συγκρότημα που κατανοούσε πόσο σημαντική είναι η αισθητική, η μουσική και οι στίχοι, να συνδέονται όλα μαζί. Πάντα υπήρχε ένα τραγούδι το οποίο, αν κοίταζες τον τίτλο και ανέτρεχες στο εξώφυλλο, υπήρχε λογική συνέπεια μεταξύ τους. Εμείς προσπαθήσαμε ώστε να συμβαίνει αυτό σε κάθε τραγούδι.

Υποθέτω ότι συλλέγεις δίσκους από τον τρόπο που απάντησες!

(Γέλια)...Όχι ακριβώς, το πρόβλημα με τη συλλογή δίσκων είναι ότι απαιτεί πολλά χρήματα, και εγώ είμαι μουσικός, που σημαίνει ότι ποτέ δεν έχω λεφτά.

Εμένα μου λες αν απαιτεί χρήματα!

Απολύτως! Μου αρέσει να αγοράζω δίσκους αλλά την παρούσα στιγμή προέχει το νοίκι και το φαγητό.

Οκ, αυτά ήθελα να ρωτήσω, κλείσε όπως θες!

Σε ευχαριστώ για το χρόνο και την προσπάθεια και ελπίζω οι αναγνώστες σας να βρουν χρόνο με όλα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα τώρα, και να ανακαλύψουν λίγο χάος μέσα από τους Devil's Blood!

2 Say something...:

alex είπε...

πόσο θα ήθελα να έλεγε περισσότερα ονόματα απο την δισκοθηκη του...
βερι ναις λαντς!

batman είπε...

Σ' ευχαριστούμε!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...