Δεν πρόλαβα τους Karma Violens, και γι' αυτό αρχικά, θα ήθελα η διοργανώτρια εταιρία να λάβει σοβαρά υπ’ όψην της ότιτα δελτία τύπου που αφορούν συναυλίες που πραγματοποιούνται ημέρα Κυριακή, επιβάλλεται να ανακοινώνουν ώρα έναρξης…
Δεν είμαι φανατικός οπαδός των Amon Amarth, αλλά την προηγούμενη φορά που τους είδα είχα μείνει με τις καλύτερες εντυπώσεις. Τι καλύτερο λοιπόν από το να περάσεις τη νύχτα σου με βαριά μουσική και πολύ καλή παρέα. Ευτυχώς η σουηδική μπάντα δε με απογοήτευσε ούτε τώρα. Βλέπεις, εκτός του ότι τα τραγούδια τους είναι εξαιρετικά, αποδίδουν τα μέγιστα και πάνω στο σανίδι.
Έχοντας ένα επιβλητικό πανό με το εξώφυλλο του τελευταίου δίσκου τους, Sutur Rising, οι Amon Amarth κατάφεραν μέσα από ένα σχεδόν δίωρο κάφρικης Death Metal «ηχολουσίας» να μας βγάλουν ευγενή συναισθήματα. Οι καλά κριμένες σε μάχιμα επικά riffs μελωδίες έχουν τη δυνατότητα να σε ταξιδέψουν σε μέρη και καταστάσεις μυθολογικές, αν αφήσεις βεβαίως στην άκρη την όποια Death Metal σοβαρότητα που έχεις συνηθίσει μετά από ακροάσεις ενδοσκοπικών αλλά και χυδαίων δίσκων του ιδιώματος.
Ο Johan Hegg είναι καταπληκτικός performer και βάζω στοίχημα ότι είναι και φανταστικός τύπος. Από τη μία έχεις τον ξανθό γίγαντα με τα βαθιά growls που κοπανάει το σβέρκο του ασταμάτητα και πνέει ζωή στις μυθικές θεότητες των στίχων του, από την άλλη βλέπεις στη σκηνή τον κολλητό σου που μόλις έφτιαξε μπάντα και παίζει για τους φίλους του, χαμογελώντας από την καρδιά του.
Η ειλικρίνεια, η απόδωση, οι riff-άρες και τραγούδια όπως το The Pursuit Of The Vikings συνέβαλαν στο να φυσήξει ούριος άνεμος στο πολεμικό πλοίο των Amon Amarth και σε αυτή τους την εμφάνιση. Το ότι το κοινό το πήρε πάνω του και μετέτρεψε την πλατεία σε πεδία μάχης με τις πολεμοχαρείς ιαχές του το είπα; Μπράβο σας, έγινε του Loki το κάγκελο!
0 Say something...:
Δημοσίευση σχολίου