Om live in Athens @ Gagarin 205 3/02/2011

Αν μπορώ με ασφάλεια να βγάλω ένα συμπέρασμα από αυτό το live είναι πως πλέον και επιβεβαιωμένα είμαι εξαρτημένος στις συναυλίες. Το κατάλαβα χθες, καθώς πλησίαζα το Gagarin, οπού ένιωθα το βήμα μου αλλά και τους παλμούς μου να επιταχύνουν, σημάδι πως ήμουν κοντά στο να αποκτήσω αυτό πού χρειαζόμουν. Έχοντας κάνει αυτήν την εξομολόγηση προχωράω στα περαιτέρω.
Θα είναι απλά άστοχο και άδικο εκ μέρους μου να γράψω για την χθεσινή συναυλία αν δεν αφιερώσω χρόνο και χώρο για να αναφερθώ στην παρουσία των Universe 217 ως support act. Υπάρχουν αρκετοί λόγοι που μπορεί κάποιος να χαρακτηρίσει ένα συγκρότημα ως 'καλό'. Μπορείς να το πεις για πιτσιρικάδες που είναι ακόμα στα πρώτα τους βήματα αλλά το 'νιώθουν', μπορείς να το πεις για ένα συγκρότημα που μπορεί να μην το επισκέφθηκε ποτέ η Έμπνευση, όμως ξέρει να στέκεται άνετα πάνω στην σκηνή καθώς και να αποδίδει με αρτιότητα το υλικό του. Το χαρακτηρισμό 'καλό' θα τον χρησιμοποιήσεις και με την απόλυτη του σημασία, όταν πλέον το συγκρότημα θα είναι υπεράνω έννοιών όπως 'καλοπροβαρισμένο', 'σφιχτοδεμένο', 'πρωτότυπο' με καλό εξοπλισμό και προσεγμένο ήχο. Οι καλές μπάντες ζωντανά, γίνονται πραγματικά καλές όταν μπορούν να σε κάνουν να καταλάβεις τι θέλουν να πουν με την μουσική τους επί σκηνής. Τόσο καλοί είναι οι Universe 217 όταν επιδίδονται στο αγαπημένο τους σπορ: τις ζωντανές εμφανίσεις.
Όσο αφορά τους Om τώρα, θα προσπαθήσω να είμαι όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικός γίνεται, καθώς αποτελούν μία από τις μεγαλύτερες αδυναμίες μου ( η προηγούμενη εμφάνιση τους στο An αποτέλεσε για εμένα highlight του '10). Παρά λοιπόν το λίγο μουδιασμένο ξεκίνημα, και την κάπως Sunn 0)) ποιότητα ήχου σε σημεία, ήδη από το δεύτερο κομμάτι κατάφεραν να απορροφήσουν και να παρασύρουν το μεγαλύτερο μέρος του ακροατηρίου. Και αυτό γιατί κάποιοι επιμένουν να θεωρούν πως η καταλληλότερη στιγμή για να μοιραστούν το τελευταίο ανέκδοτο που άκουσαν αλλά και να σχολιάσουν την συνέντευξη τύπου του Σισσέ είναι η στιγμή που το μόνο που θα ακούγεται στο club είναι οι χαμηλές μελωδίες του μπάσου αλλά και η ανάσα του Lichens στο μικρόφωνο.
Παρ' όλα αυτά οι Om μας επιβράβευσαν που μπήκαμε στο κόπο να βρεθούμε εκεί παρά την ασταμάτητη βροχή, με μία ανεπανάληπτη εκτέλεση του At Giza (μας το χρωστούσαν από πέρυσι) και με ένα γενικότερο άψογο set, που παρά την μικρή διάρκεια του (σχόλιο φίλου: πιο πολύ The Sword ακούσαμε παρά Om!) μας έδειξαν προς τα που κινούνται πλέον μουσικά, αφήνοντας έξω και από τα live πλέον τα πιο fuzzαριστά μπάσα με τα οποία μας πρωτοσυστήθηκαν. Ίσως σε αυτό να συμβάλει η μουσική ταυτότητα του Emil Amos αλλά και η καθιέρωση του Lichens ως κανονικού μέλους.
O Al Cisneros μας συστήνει μια θρησκεία της οποίας αποτελεί προφήτης, μεσσίας και ευαγγελιστής, αλλά ταυτόχρονα δεξιός και αριστερός ψάλτης.