This Was

Κάθε φορά στο τέλος του έτους προσπαθώντας να κάνω ανασκόπηση της χρονιάς βρίσκομαι σε σχετική σύγχυση. Τι από όλα αυτά που είδα και άκουσα βγήκαν το 2011? μήπως ήταν τέλη του '10 και δεν θυμάμαι καλά? έτσι κι αλλιώς η ζωή δεν κάνει reset μόνο και μόνο επειδή πήραμε καινούργιο ημερολόγιο, αλλά συνεχίζει σε ευθεία, παρά το γεγονός πως καμιά φορά οι μουσική μπορεί να κινείται σε κύκλους. Οπότε σε αυτό το κλίμα θα κάνω μια μικρή ανασκόπηση του δικού μου 2011:
5 νέες κυκλοφορίες που αξίζουν αναφορά. Βέβαια ο Batman κάλυψε ήδη κάποια απο τα αγαπημένα μου ακούσματα του έτους, είναι αναμενόμενο όμως να υπάρχει μια σχετική σύμπνοια απόψεων μεταξύ κολλητών. Το Hisingen Blues των Graveyard σίγουρα θα αποτελέσει δίσκος μνημείο του ήχου για τα επόμενα χρόνια. Θέλω να πω... Satan's Finest με άστρο. Γιά τους Uncle Acid and the Deadbeats τα είπαμε, όπως και για τους Orchid με το Capricorn. Για αυτούς που δεν τα έχουμε πεί είναι οιWitch Μountain με το South Of Salem. Αργό, τραχύ και ρυθμικό και βεβαίως βεβαίως με γυναικεία φωνητικά. Αν είχε κάτι το '11 που το σημάδεψε, τότε αυτό ήταν τα συγκροτήματα με θυληκές παρουσίες πίσω απο το μικρόφωνο. Σημεία των καιρών. Τέλος λίγο πριν το τελευταίο σφύρηγμα της λήξης του έτους, έρχονται και οι Mars Red Sky με το ντεπούτο τους για να βάλουν φωτιά...; να ντύσουν στα κόκκινα...; να μας στείλουν στον Αρη...; τέλος πάντων να παίξουν όμορφο stoner. Καιρό είχα να ακούσω κυκλοφορία τόσο συμπαγή και κατευθείαν στο ψητό σε αυτό τον ήχο. Να πώ άλλη μια κυκλοφορία; Lo-pan, Salvador. Με δύο σερί καλούς δίσκους δεν γίνεται να μην τους αγαπάς.
Δεν θα ήθελα να αφήσω απέξω τους συντοπίτες μας, όχι γιατί πρέπει τα ελληνικά συγκροτήματα να μπάινουν σε ξεχωριστή κατηγορία αλλά γιατί υπάρχει υλικό που κοιτάει κατάματα πολλές άλλες δουλειές του εξωτερικού με καταγωγή από ποιό παραδοσιακές rock χώρες.
Προσωπική επιλογή οι 1000mods με το Super Van Vacation και οι Brotherhood of Sleep με το Dark as Light. Δεν εκρυψα ποτέ την συμπάθεια μου, είναι κρίμα να τους αφήσω τώρα εκτός.

Επειδή έχει αρχήσει ήδη και τραβάει πολύ το κείμενο θα είμαι σύντομος απο ΄δώ και πέρα.
Σε συναυλίες ( από τις πολλές και ωραίες που είχαμε την τύχη να δούμε) θα βάλω μέσα στις τοπ την εμφάνιση των Electric Wizard στο Gagarin, των Pentagram στο An και των Kyuss lives! στο Fuzz. (Ασχετη πληροφορία: έμαθα πως για την συναυλία των Pentagram η μπάντα έμενε στο Εξάρχια Hotel και τελειώνοντας το sound check ο Bobby πήρε ταξί για να γυρίσει στο ξενοδοχείο.)

Δίσκοι που άκουσα, ή ενώ είχα ήδη ακούσει και πριν το '11, σημαδέψαν την χρονιά. Lord Vicar μ το Fear no Pain, οι HP Lovecraft με το Live May 11, 1968, Monster Magnet και Dopes to Infinity (ΜΟΝΟ!) και οι Fall of the Idols με το The Seance.

Αν μουσικά το 2011 είχε άρωμα γυναίκας, τότε κινηματογραφικά είχε δυσωδία ανέμπνευστης σκατίλας όσον αφορά τις μεγάλες αίθουσες και το ευρύ κοινό. Sequel, Prequel και υπερήρωεςμε ανθρώπινες ανησυχίες. Αξιζε όμως το Drive και το 50/50 (δηλώνω φαν του Seth Rogen, αν και τώρα που το σκέφτομαι και αυτός έκανε superhero movie μέσα στο 2011...)

To 2012 δεν θα είναι καλύτερο του 2011, και μικρά παιδία το ξέρουν αυτό. Ας φροντίσουμε τουλάχιστον όμως να είνα δημιουργικό, με μουσικάρες και να μην σταματήσουμε να εξευμενίζουμε το θηρίο με μόρφωση, παιδεία και rock.