Φτάνοντας κατα τις 9 και μισή στο An δυστυχώς με ενημερώνουν πως οι Phase Reverse είχαν ήδη ανέβει στην σκηνή απο τις 9 παρα κάτι. Τέλος πάντων σκέφτομαι, δικό μου το φταίξιμο, από την επόμενη φορά θα έχω υπόψιν μου πως υπάρχει πάντα η περίπτωση τα live να ξεκινάνε στην ώρα τους. Πόντος για τους διοργανωτές, τα τρία τους για εμένα. Ή μάλλον, 2 πόντοι για τους διοργανωτές και το πρόμο που βγάλανε. Λίγη ωρίτσα μετά λοιπόν στην σκηνή ανεβαίνουν οι Lord 13, φανερά ευδιάθετοι. Είχα αρκετό καιρό να τους δώ live, είναι και το άλμπουμ τους πολύ καλοδουλεμένο (τσάμπα πράμα από το site τους), με αυτά και με αυτά την περίμενα αυτή τους την εμφάνιση. Οι ίδιοι ήταν άψογοι σε όλη την διάρκεια του σετ, με πολύ καλό και καθαρό ήχο και με ρυθμό στις εναλλαγές κομματιών. Παίξαν χωρίς να κουράσουν και όχι λιγότερο από ό,τι έπρεπε. Το καλό όμως, και αυτό που εγώ πάντα χαίρομαι, είναι πως και εμείς από κάτω δείχναμε να ανταποκρινόμαστε πολυ καλά στην εμφάνιση τους, κουνηθήκαμε, τραγουδίσαμε τα ρεφρέν παρέα και γενικά υπήρχε ένα όμορφο πάρε δώσε.
Στους Red Fang λοιπόν... Αν μη τι άλλο, το να έχεις πίσω σου μια εταιρία επιπέδου Relapse είναι μόνο καλό, τόσο για το συγκρότημα, όσο και για τον ακροατή. Η μπάντα θα λάβει το καλύτερο δυνατόν promotion, με αποτέλεσμα να μπορεί να κάνει σχεδόν σε ένα χρόνο δύο live στο ίδιο μαγαζί, με πάνω κάτω την ίδια τιμή εισιτηρίου, όμως αυτη την φορά ώς headliners ( την προηγούμενη εμφάνιση την είχαν κάνει μαζί με The Ocean και Intronaut στις 4/6/11) και να το γεμίζει το μαγαζί, με μόλις 2 κυκλοφορίες. Το καλό για τον ακροατή είναι πως έχει μάθει να εμπιστεύεται αυτές τις εταιρίες. Ξέρουμε πως η Relapse θα μας πουλήσει κάτι καλό (για προιόν μιλάμε), και σπάνια πέφτουμε έξω. Αυτή ήταν και η ενσταση μου με τους Red Fang, ένιωσα πως μου σπρώχνανε στην μάπα το όνομα τους, μια πλήρης αποδόχη πως είναι the next best thing. Πιθανότατα αυτή είναι και η αλήθεια (ότι έχει πέσει σπρώξιμο κάργα), αλλά μόλις στο δεύτερο κομμάτι με κάνανε να τα ξεχασω όλα. Ακόμα και σε κομμάτια τους που δεν είχα δώσει πολύ σημασία όταν άκουγα τον δίσκο στο σπίτι, ζωντανά τα είδα και τα άκουσα να πέρνουν άλλη ορμή και να είναι 5 σκάλες πιο πάνω σε ένταση. Μπορεί η συνολική διάρκεια να ήταν λίγη, θα ήταν γαμώ να γεμίζανε λίγο τον χρόνο με καμιά διακσυεή Melvins, τύπου Mastodon στην πρώτη τους εμφάνιση στην Ελλάδα, αλλά δεν πειράζει. Η ποιότητα ήταν αυτή που μετράει.
Γαμώ τις μπάντες οι Red Fang. Μου αρέσουν γιατί ακούμε την ίδια μουσική, και διασκεδάζουμε με τον ίδιο τρόπο, βέβαια με αυτούς πάνω από την σκηνή και εμένα από κάτω. Απο την σκηνή. Δηλαδή όχι από κάτω, μπροστά αλλά και με τέτοια διαφορά ύψους, έτσι ώστε να μπορώ να τους βλέπω από την μέση και πάνω χωρίς να πιάνεται ο σβέρκος μου.
Στους Red Fang λοιπόν... Αν μη τι άλλο, το να έχεις πίσω σου μια εταιρία επιπέδου Relapse είναι μόνο καλό, τόσο για το συγκρότημα, όσο και για τον ακροατή. Η μπάντα θα λάβει το καλύτερο δυνατόν promotion, με αποτέλεσμα να μπορεί να κάνει σχεδόν σε ένα χρόνο δύο live στο ίδιο μαγαζί, με πάνω κάτω την ίδια τιμή εισιτηρίου, όμως αυτη την φορά ώς headliners ( την προηγούμενη εμφάνιση την είχαν κάνει μαζί με The Ocean και Intronaut στις 4/6/11) και να το γεμίζει το μαγαζί, με μόλις 2 κυκλοφορίες. Το καλό για τον ακροατή είναι πως έχει μάθει να εμπιστεύεται αυτές τις εταιρίες. Ξέρουμε πως η Relapse θα μας πουλήσει κάτι καλό (για προιόν μιλάμε), και σπάνια πέφτουμε έξω. Αυτή ήταν και η ενσταση μου με τους Red Fang, ένιωσα πως μου σπρώχνανε στην μάπα το όνομα τους, μια πλήρης αποδόχη πως είναι the next best thing. Πιθανότατα αυτή είναι και η αλήθεια (ότι έχει πέσει σπρώξιμο κάργα), αλλά μόλις στο δεύτερο κομμάτι με κάνανε να τα ξεχασω όλα. Ακόμα και σε κομμάτια τους που δεν είχα δώσει πολύ σημασία όταν άκουγα τον δίσκο στο σπίτι, ζωντανά τα είδα και τα άκουσα να πέρνουν άλλη ορμή και να είναι 5 σκάλες πιο πάνω σε ένταση. Μπορεί η συνολική διάρκεια να ήταν λίγη, θα ήταν γαμώ να γεμίζανε λίγο τον χρόνο με καμιά διακσυεή Melvins, τύπου Mastodon στην πρώτη τους εμφάνιση στην Ελλάδα, αλλά δεν πειράζει. Η ποιότητα ήταν αυτή που μετράει.
Γαμώ τις μπάντες οι Red Fang. Μου αρέσουν γιατί ακούμε την ίδια μουσική, και διασκεδάζουμε με τον ίδιο τρόπο, βέβαια με αυτούς πάνω από την σκηνή και εμένα από κάτω. Απο την σκηνή. Δηλαδή όχι από κάτω, μπροστά αλλά και με τέτοια διαφορά ύψους, έτσι ώστε να μπορώ να τους βλέπω από την μέση και πάνω χωρίς να πιάνεται ο σβέρκος μου.
1 Say something...:
Είμαστε σαχλοί και μας αγαπάω.
Δημοσίευση σχολίου