Συνδυάζοντας βορειοηπειρώτικες/βαλκανικές μελωδίες (έντονη παρουσία χάλκινων πνευστών), λίγο progressive ως αισθητική αλλαγών και άλλα αναμειγμένα σύγχρονα στοιχεία, τα κομμάτια ταξιδεύουν απο tango και βαλκανικό πανηγύρι a-la Bregovic μέχρι Punk. Και παρ' όλο που δεν παίζουν κάτι καινούριο (στην τελική ο Bregovic ήταν εδώ και καιρό της μόδας, οι Kultur Shock παίζουν απο το '97) το παίζουν με ειλικρίνεια, ώριμα και πολύ ισορροποιημένα: Ακόμα και όταν ένα μπασάκι ακουστεί σαν Tool ή μια μελωδία έχει κάτι απο Θανάση Παπακωνσταντίνου, δε νιώθεις κλοπή, νιώθεις όμορφη απορρόφηση επιρροών. Και μιλάμε για 9 άτομα, που απο εμπειρία, μερικές φορές ακόμα και το να δέσουν και να συννενοηθούν 4 είναι πόνος, πολύ περισσότερο 9 να καταφέρουν να βγάλουν κάτι τόσο εμπνευσμένο, πολυποίκιλο και ισορροποιημένο...
Το λάιβ το έμαθα απο σύρμα και τελευταία στιγμή, αν και καθοριστικός παράγοντας "τσάμπα" (τα live άπειρα, οικονομικά σε συνεχή ροή, αναγκαστικά θέτεις προτεραιότητες). Αφορμή ήταν η παρουσίαση του καινούριου, δεύτερού τους δίσκου, "Libra - Το προξενειό της Αντιγόνης".
Αυτό που γουστάρω σε τέτοιου είδους συγκροτήματα είναι η ικανότητα της άμεσης μετάδοσης του upbeat συναισθήματος - η τάση να παίρνεις ένα μέρος όπως π.χ. ο Ιανός και να το ξεσηκώνεις: Είδα σίγουρα μια ακόμα πιο εξελιγμένη και δεμένη μπάντα απο την προηγούμενη φορά (δύο χρόνια έχουν περάσει και προς τιμήν τους δεν έχουν αλλάξει πρακτικά line up!). Και ως μεγάλος οπαδός α) των έξυπνων/αντισυμβατικών/όμορφων ενορχηστρώσεων και β) του πλυθωρικού παιξίματος στα drums δεν υπήρχε περίπτωση να μην απολαύσω αυτά τα δύο στοιχεία που κατέχουν οι Δάρνακες και όσο πάνε φαίνεται οτι τα αφήνουν να κατασταλάζουν και να ωριμάζουν.
Παρ' όλο που ήταν λίγο "επίσημη" παρουσίαση και ορθά το setlist ήταν στημένο γύρω απο τον καινούριο ένιωσα ουκ ολίγες φορές πολύ όμορφη ροή αλλαγών και εντός και μεταξύ των κομματιών. Και σε ένα πιο ταιριαστό περιβάλλον (Gagarin) κάτι μου λέει πως ο πανικός θα είναι αναπόφευκτος - σε σημεία κρατιόμουν να μην σηκωθώ και χοροπηδάω ανάμεσα στα κυριλέ τραπέζια και τους κυριλέ και μη καλεσμένους (ακούστε το Μαυροντυμένοι ή τα "ρεφραίν" στο Ελενάκι και θα καταλάβετε).
Τέλος πάντων, you get the idea. Προτείνονται ανεπιφύλακτα, φρέσκο πράμα σπαρταρά χτυπιέται για το σπίτι τα πάρτυ την κυρία τον κύριο και τους απαιτητικούς, ακόμα και αυτούς που έχουν βαρεθεί τον Bregovic και τους Gogol Bordelo όπως εγώ, συν τοις άλλοις είναι εγχώριο και για άλλη μια φορά γουστάρω που ζω στην Ελλάδα το 2010 και νιώθω οτι υπάρχουν μουσικές άπλετες και υψηλότατου επιπέδου και σε είδη που δεν είναι 20 χρόνια πίσω. Και αφήνω όσους θέλουν να γκρινιάζουν για το οτι δεν έχουμε μουσική σήμερα όπως είχαμε 400 χρόνια πριν που ο Mozart μόλις άκουγε τα βινύλια του Bach που απαγόρευαν οι γονείς του ή την true grindcore που έπαιζε ο Stravinsky και έκαιγε στα stage τα βιολιά του - αχ, τι χρυσές οι εποχές αφθώδους πυρετού.
Επίσημο Myspace με όλο το Libra ανεβασμένο: http://www.myspace.com/darnakes
...στο οποίο μπορείτε να κατεβάσετε δωρεάν τον πρώτο δίσκο: http://blogs.myspace.com/index.cfm?fuseaction=blog.view&friendId=116436258&blogId=535392574
OBEY. BUY. BUY. BUY. ALL GLORY TO THE HYPNOTOAD
1 Say something...:
Τρομερά ενδιαφέρ- ALL GLORY TO THE HYPNOTOAD!
Δημοσίευση σχολίου