Διασκευές Melvins, μέρος πρώτο.

Melvins. Κανονικά θα έπρεπε να προλογίσω αυτό το αφιέρωμα λέγοντας πόσο σημαντικό συγκρότημα είναι οι Melvins, πόσο μπροστά είναι οι Melvins, πόσο αυτό και πόσο εκείνο. Αν αξίζει να αναφερθεί ένα πράγμα μόνο, που για εμένα προσωπικά έχει νόημα τότε αυτό είναι πως οι Melvins αποτελούν ένα από τα ελάχιστα συγκροτήματα που και οι τέσσερεις μας που γράφουμε στο blog αυτό, γουστάρουμε. Οι Melvins λοιπόν, είναι αυτοί που είναι, και ένα μικρό κομμάτι από αυτό που είναι, θα προσπαθήσω να το αναλύσω με αυτό εδώ το πρώτο μέρος ενώς αφιερώματος, φόρο τιμής στις διασκευές που κατά καιρούς έχουν ηχογραφήσει ή εκτελέσει ζωντανά. Μιάς και έχουν κάνει πάνω από 20 διασκευές, και επειδή δεν βιαζόμαστε, θα ξεκινήσω με το κομμάτι εκείνο που παίξανε στο Rodeo, σε εκείνο το εκπληκτικο διήμερο που μας προσέφεραν.

Let me roll it - Paul McCartney & Wings

Το Let me roll it είναι απο τα πιο αναγνωρισμένα τραγούδια, του πιο γνωστού και καλού δίσκου που μπόρεσε να κυκλοφορίσει μέλος των Beatles μετά την διάλυση τους. Το Band On The Run (1973) έτυχε πολύ καλής υποδοχής απο το γενικότερο φιλοθεάμον κοινό, μιάς και πρώτα απ'όλα, ο McCartney ήταν (και είναι) κάτι παραπάνω από απλά γνωστός. Λογικό λοιπόν να υπάρχει πάντα ντόρος για τις κυκλοφορίες του, είδικά στα 70's όπου τα χρόνια όπου οι Beatles μεσουρανούσαν δεν αποτελούσαν και τόσο μακρινό παρελθόν. Επιπλέον στο εξώφυλλο του δίσκου, που πλέον θεωρείται κλασσικό, ποζάρουν διάφοροι 'σελέμπριτις' της επόχης, μεταξύ άλλων και ο Christopher Lee (αυτός θα τους θάψει). Κάτι ακόμα που αξίζει να σημειωθεί είναι πως ο δίσκος ηχογραφήθηκε στο Λάγκος της Νιγηρίας, καθώς η 'μόδα' της εποχής ήταν οι μουσικοί με το αντίστοιχο βαλάντιο του Sir να επιλέγουν εξωτικούς προορισμούς για να βγάζουν τον δίσκο τους. Τέλος, όσων αφορά το Band on the Run τουλάχιστον, είναι ένα πολύ καλό άλμπουμ και αξίζει όποιος ενδιαφέρεται να αφιερώσει κάμποσο χρόνο για την ακρόαση του.

Κλείνουμε την καταπακτή του χωροχρόνου λοιπόν γρήγορα γρήγορα και επιστρέφουμε στο αποπνικτικά γεμάτο Rodeo που φιλοξενεί τους Melvins επί σκηνής ( κάποιοι λένε ότι τους είδανε, οι περισσότεροι μόνο τους άκουσαν). Let me roll it. Πολύτιμη στιγμή και προσπαθώ να τη ζήσω όσο πιο έντονα γίνεται. Το τραγούδι, χωρίς πολλές παρεκλίσεις από την αυθεντική εκτέλεση, λίγο πιο αργό και αρκετά πιο βαρύ βέβαια, μας το προσφέρουν κλείνοντας μας το μάτι. Το έχουν αυτό οι Melvins, συνομωτούν με τον ακροατή, σαν τις σιχαμένες ιστορίες που μπορεί να ανταλλάξει μια αντροπαρέα, και προφανώς δεν θα ήθελε να ακουστεί παραέξω. Αυτά τα πράγματα είναι μόνο για εμάς που ξέρουμε και κατανοούμε. Gluey porch treatments για πάντα δηλαδή.
Η εκτέλεση αυτή δεν είναι από το αθηναϊκό live: