Άμα μπορώ αβίαστα να βγάλω ένα συμπέρασμα για τις μουσικές προτιμήσεις μου μετά από αρκετά χρόνια που πηγαίνω σε συναυλίες είναι πως, εάν το συγκρότημα είναι καλό live, τότε μικρή διαφορά θα κάνει το ηχογραφημένο υλικό στην εικόνα που έχω ήδη σχηματίσει. Οι Routes λοιπόν ανήκουν στην κατηγορία των ελληνικών συγκροτημάτων όπου έχω απολαύσει μόνο ζωντανά, μέχρι τώρα τουλάχιστον που έπεσε στα χέρια μου το Land Of Holy Dope. Ανέκαθεν γούσταρα το alcohol-driven ύφος τους, την φασαρία που κάνανε με τις δύο κιθάρες αλλά και με την προσθήκη ατόμου με σκοπό να ομορφαίνει τα κομμάτια με effects. Αυτή η γνώμη λοιπόν δύσκολα θα άλλαζε αμά ο δίσκος τους δεν ήταν καλός αλλά εδώ δεν μιλάμε για αυτή τη περίπτωση.
Το Land Of Holy Dope είναι από τις πιο καλές εγχώριες (και όχι μόνο) δουλειές που άκουσα τελευταία. Συγκροτήματα που θα σε κάνουν να θέλεις να αράξεις για λίγο σε κάποιο ηλιόλουστο μπαλκόνι, να τσιτώσεις την ένταση σε κάποια νυχτερινή βόλτα με το αμάξι ή να ξυπνήσεις με τίγκα όρεξη για τεμπελιά δεν θα λείψουν ποτέ στον χώρο του stoner, βρίσκω όμως τους Routes να λειτουργούν υπέροχα σε αυτές τις καταστάσεις και δεν νιώθω την ανάγκη να το αντικαταστήσω με τίποτα άλλο στο cd player.
Με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο στις αλλάγες που κάνανε στον ήχο τους. Τα γκάζια παραμένουν όπως είχαν αλλά η αγριάδα έχει δώσει λίγο πιο πολύ χώρο στις πιό tripαριστές στιγμές τούς. Νομίζω πως ακούω να πηγαίνουν και στους ίδιους λίγο καλύτερα οι αλλαγές αυτές, η μουσική τους, τους βγαίνει πιο έυκολα με αποτέλεσμα ολόκληρος ο δίσκος να ρέει χωρίς κοιλιές ή βαρετά σημεία. Γενικά οι φαν του ήχου θα βρούν αρκετά καλά σημεία που θα την 'πατήσουν' όπως εγώ, και από την δευτερή ακρόαση θα ψιλομουρμουρίζουν το 'Fine' ή το 'Hit the ground'.
Τώρα όσοι δυσανασχετούν στην ιδέα να ακούσουν συγκρότημα με δίσκο ονόματι Land of Holy Dope, και τραγούδια με τίτλους όπως 'Maryjuane and the Kingdom Comes' , 'A Million Pills' και 'Help me Doctor to get High' καλά θα κάνουν να μην το ακούσουν. Όχι για κάποιο άλλο λόγο, αλλά γιατί θα τριγυρνάνε και θα λένε πως είναι μουσική για μαστούρηδες. Κατι σαν να λες πως οι Cannibal Corpse είναι μουσική μόνο γαι ψυχοπαθείς δολοφόνους που διατηρούν την φόρμα τους με αυστηρή δίαιτα αποτελούμενη από νεογέννητα. Έχουν περάσει αρκετά χρόνια απο το γυμνάσιο όμως...
Καλή βδομάδα.
0 Say something...:
Δημοσίευση σχολίου